سه شنبه, 27 تیر 1396 17:36

نوای اسرارآمیز، تقابل دو آدم و... مثلث

نوشته شده توسط
این مورد را ارزیابی کنید
(0 رای‌ها)

سی و یک نما *-چندی پیش مصاحبه ای می خواندم با اریک- امانوئل اشمیت. خبرنگار در آغازِ گپ و گفت و حال و هوای آن جا گفته بود: حس می کنم لارسن هستم! و اشمیت قهقهه ای سر داده بود! در آن مصاحبه هم اشمیت تمایلی به صحبت درباره ی زندگی خصوصی اش نداشت...

"نوای اسرارآمیز "حکایت تقابلِ نویسنده ای که برنده ی جایزه ی نوبل ادبیات است،زنورکو با یک خبرنگار،لارسن در جزیره ی رُزوَنوی در دریای نروژ است. متن بر پایه ی غافل گیری های مدام یک مثلث زنورکو، لارسن و هلن، زنِ غایبِ ماجرا است.

اشمیت استاد پرداختن به روابط است و برای من که نوشتن از روابط در متن هایم دغدغه بوده، نمایش نامه های اشمیت به کلاس درس می ماند.
همیشه برای من تماشای متن های مورد علاقه ام بر صحنه با دلشوره ای خاص همراه است که این گروه اجرایی با این متنِ درخشان چه کرده اند...

تماشای "نوای اسرارآمیز "به کارگردانی ساقی عطایی که کارگردانی جوان است، خوشحالم کرد.
گروه اجرا به دنیای اشمیت وفادار بوده و فضای کار درآمده بود خاصه با بازی های جذابِ هومن کیایی/ زنورکو و وحید آقاپور/لارسن.
ای کاش طراحی صحنه ی این کار نیز خلاقانه می بود تا تاثیرِ این اجرای گرم بیشتر می شد.

پیشنهاد می دهم "نوای اسرارآمیز " را که این روزها در تماشاخانه ی پایتخت اجرا می شود، تماشا کنید.
*هاله مشتاقی نیا – نمایشنامه نویس

 

نوشتن دیدگاه

تصویر امنیتی
تصویر امنیتی جدید