"نوای اسرارآمیز "حکایت تقابلِ نویسنده ای که برنده ی جایزه ی نوبل ادبیات است،زنورکو با یک خبرنگار،لارسن در جزیره ی رُزوَنوی در دریای نروژ است. متن بر پایه ی غافل گیری های مدام یک مثلث زنورکو، لارسن و هلن، زنِ غایبِ ماجرا است.
اشمیت استاد پرداختن به روابط است و برای من که نوشتن از روابط در متن هایم دغدغه بوده، نمایش نامه های اشمیت به کلاس درس می ماند.
همیشه برای من تماشای متن های مورد علاقه ام بر صحنه با دلشوره ای خاص همراه است که این گروه اجرایی با این متنِ درخشان چه کرده اند...
تماشای "نوای اسرارآمیز "به کارگردانی ساقی عطایی که کارگردانی جوان است، خوشحالم کرد.
گروه اجرا به دنیای اشمیت وفادار بوده و فضای کار درآمده بود خاصه با بازی های جذابِ هومن کیایی/ زنورکو و وحید آقاپور/لارسن.
ای کاش طراحی صحنه ی این کار نیز خلاقانه می بود تا تاثیرِ این اجرای گرم بیشتر می شد.
پیشنهاد می دهم "نوای اسرارآمیز " را که این روزها در تماشاخانه ی پایتخت اجرا می شود، تماشا کنید.
*هاله مشتاقی نیا – نمایشنامه نویس
