من هم مثل اکثر شما می دانم که این اتفاق ها به لحظه و بی برنامه ریزی در یک شو نمی افتد. من هم میدانم که سروش صحت یا نیما فلاح به آنی زیر تیغ نرفتند و حتی می دانم هستند عاشقان دیده شدنی که از بین تماشاچی ها (البته شاید با قرار قبلی) حاضر باشند بیایند و کاکل ها را به باد بدهند اما در عوض همه جا بگویند که مهران مدیری کاکل شان را چیده است.اما دغدغه ی من اصلا این نیست.

اجازه بدهید مثالی بزنم. حتما شنیده اید که سکانس ابتدائی فیلم "پدر خوانده"که صرفا دن کارلئونه در شب عروسی دخترش در دفتر کار نشسته و با یکی از سران خانواده ی دیگر دیالوگ برقرار کرده و در اوج آرامش گربه اش را نیز نوازش می کند به عنوان یکی از خشن ترین سکانس های سینمائی دنیا انتخاب شده است. یک خشونت پنهان اما زجرآورکه بالاتر از سکانس سربریده اسب در رختخواب (همین فیلم) قرار می گیرد.
مهران مدیری نیز با آن شخصیت خود محور و پدرخوانده واری که در اجرای برنامه "دورهمی" دارد، وقتی از پشت سر، گردن سروش صحت را میگیرد و بالا می کشد و ریش تراشی که چند لحظه قبل در برابر چشمان بیننده، تیزیش را روی صورت خود امتحان کرده به صورت وی نزدیک می کند ، برای یک مخاطب کم سن و سال و یا ساده نگر تداعی چه صحنه هائی می تواند باشد؟
آیا اگر نوجوانی بخواهد به تقلید از مهران مدیری (که لابد کارش شایسته و خنده دار و مجاز است که ناظر پخش و مدیران شبکه وسازمان به آن مجوز داده اند)چنین شوخی با دوستش بکند و دوستش هم قبلا رضایت نداده باشد، چه اتفاقی می افتد؟
راستی اگر ریش تراش شارژی و برقی هم در دسترس نبود و احیانا دوست شوخ مزاج ما بخواهد از تیغ یا قیچی استفاده کند چه می شود؟
اصولا مضحکه کردن دیگران در کجای چارچوب یک برنامه می گنجد که بی هیچ هدف مشخص و بار کمیکی در "دورهمی" از آن وام گرفته می شود؟مردانی که قرار است فردا در محل کارشان با جدیت مشغول انجام وظیفه باشند را در هر شرط سنی بیاوریم و سرشان کلاه حصیری بگذاریم، روی شلوارشان شلوارک بپوشانیم و با عینک های مسخره وادارشان کنیم تا جوجه سیخ بگیرند و آماده کنند البته بدون ....نوشابه.این خنده دار است و سرگرم کننده یا تایم پرکن؟
واقعا در اتاق فکر این برنامه چه می گذرد؟چرا نوشته ها و طرح های خوب این برنامه در آیتم ها ضایع می شوند؟
مهران مدیری یک سرمایه است. شکی نیست اما روز به روز دارد از آنی که می تواند باشد فاصله می گیرد و ما هم بی تقصیر نیستیم وقتی کار خوبی چون "در حاشیه 1" که طنز فاخرو انتقادی خوبی بود را برنمی تابیم تا اینکه به "حاشیه 2" و "دورهمی" می رسیم. دور همی نمایشی با سوال های منفی که حس مخاطب را لبریز از کینه و حسرت می کند.
وقتی که مهران مدیری مثل یک بازجو به جای نشستن، می ایستد و می پرسد:
از چه کسی متنفری؟
بدترین کارگردان ایرانی چه کسی است؟
بزرگترین دروغی که به مادرت گفتی چه بوده؟

گفتنی است که دورهمی کپی قابل قبولی از یک نمایش تلویزیونی پرمخاطب هندی است