مرگ مراد برقی پایانی برای یک خانه به دوش | مردی که خیابان‌های دوشنبه شب‌های ایران را خلوت می‌کرد

جمعه, 21 خرداد 1400 17:00

مرگ مراد برقی پایانی برای یک خانه به دوش | مردی که خیابان‌های دوشنبه شب‌های ایران را خلوت می‌کرد

نوشته شده توسط Super User

پست الکترونیکی

این مورد را ارزیابی کنید

(3 رای‌ها)

مرگ مراد برقی پایانی برای یک خانه به دوش | مردی که خیابان‌های دوشنبه شب‌های ایران را خلوت می‌کرد خبر سی و یک نما

هما گویا | سی و یک نما - اوایل دهه‌ی پنجاه بود و همه‌ی خانه‌ها تلویزیون نداشت. این کالای لوکس داشت سری توی سرها باز می‌کرد اما بعضی‌ها یا ضرورت و توان خریدنش را نداشتند و بعصی‌های دیگر (به خصوص در شهرستان‌ها) داشتن این جعبه جادویی را معصیت می‌دانستند و برخی دیگر حرام و ضد دین و شریعت.

در همان سال‌ها بود که یک نویسنده، کارگردان و بازیگر شخصیتی خلق کرد که نه ریخت و قیافه‌ ای داشت و نه کار و کاسبی درست و درمانی اما عاشق دختر کوچک یک خانواده با هفت دختر دم بخت شده بود. دخترهایی که باید به ترتیب سن به خانه‌ی بخت می‌رفتند تا (مرادبرقی) در سریال خانه به دوش به محبوبه خانوم برسد.

این سریال شد محبوب همه تا جایی که پزی می‌دادند خانه‌های آنتن دار و دوشنبه شب‌ها چایی می‌گذاشتند و همسایه‌ها و فامیل نزدیک دور هم جمع می‌شدند و خانه به دوش می‌دیدند.

بعضی‌ها هم یواشکی می‌رفتند خانه همسایه که آقای خانه نفهمد. یک بار یکی از خبرهای جالب صفحه‌ی حوادث مجله جوانان این بود که دزدی یکی از همین دوشنبه‌ها، زاغ سیاه مرادبرقی را چوب زد و خانه‌ای را خالی کرد و یه یادداشت هم به جا گذاشت: " ما به مرادمان رسیدیم، ایشالا تو هم به محبوبه برسی".

هر چه بود دوشنبه شب‌ها خیابان‌ها خلوت خلوت م‌یشد و بعضی از خانه‌ها هم خلوت.

پرویز کاردان زاده ی۱۳۱۶ در شیراز، فارغ‌التحصیل از دانشکدهٔ هنرهای دراماتیک و کارگردانی تلویزیون از انگلستان بود. وی فعالیت هنری را از سال ۱۳۳۸ با بازی در نمایش‌های تلویزیونی آغاز و سال ۱۳۴۰ با بازی در تئاتر صحنه‌ای ادامه فعالیت داد. او سینما را سال ۱۳۵۰ با کارگردانی و بازی در فیلم عمو یادگار تجربه کرد. او در روز ‏۲۱ خرداد ۱۴۰۰ در اثر ایست قلبی در هشتاد و چهار سالگی در لس آنجلس درگذشت.

پرویز کاردان فعالیت در تلویزیون ایران را به عنوان کارگردان و بازیگر نمایش‌های شبکه سه در سال ۱۳۳۸ آغاز نمود. اولین کارش «سرکاراستوار» از سریال‌های طنز قدیمی و طولانی تلویزیون ملی ایران بود که بسیاری از بخش‌های این سریال را خود نوشته و کارگردانی نموده بود، سال‌ها هفته‌ای یکبار مردم را درپای تلویزیون می‌نشاند و پخش تکراری آن دربرنامه‌های نیمروز تابستانی نیز طرفداران فراوانی داشت. نقش سرکاراستوار را عبدالعلی همایون بازی می‌کرد. مأمور ژاندارمری روستایی درجای نامعلومی درایران که با نقشه‌های هوشیارانه‌ای که طرح می‌کرد و نام آن را «پولتیک سرکاراستواری» می‌نامید، خلافکاران را در دام می‌انداخت. تیپ‌های ماندگاری در این سریال تلویزیونی خلق شد که بعدها هریک برای خود سوژهٔ سریال‌ها و حتی فیلم‌های سینمایی بسیار شدند. معروف‌ترین این تیپ‌ها، صمد با بازی پرویز صیاد و کرمعلی‌خان و مرادبرقی با بازی خودش بودند.

بعد از آن کاردان سریال خانه‌به‌دوش را برمبنای یکی از کاراکترهای سریال سرکار استوار، یعنی «مراد برقی» می‌سازد که در آن سال‌ها میان مردم بشدت گل می‌کند. شب‌هایی که این سریال از تلویزیون پخش می‌شد، خیابان‌های تهران کاملاً خلوت می‌شد. کاردان برای اولین بار از ستار که آن‌زمان جوانی بی‌سابقه بود برای خواندن شعر موسیقی این سریال استفاده می‌کند و بدین ترتیب است او به عالم هنر معرفی می‌شود.

سریال «اختاپوس» اولین کار مشترک پرویز صیاد و پرویز کاردان کار بعدی او بود. تیپی که برای اولین بار دراین سریال معرفی شد و بعدها به شدت گل کرد، قاطبه با نقش آفرینی زیبای نوذر آزادی بود. کاردان فعالیت سینمایی‌اش با فیلم عمو یادگار به عنوان بازیگر و کارگردان در سال ۱۳۵۰ آغاز می‌کند. فیلم مراد برقی و هفت دخترون براساس سریال خانه بدوش را در سال ۱۳۵۳ می‌سازد. پس از انقلاب و مهاجرت به لس‌آنجلس فعالیت سینمایی او به‌ناچار متوقف می‌شود ولی کماکان در عرصهٔ تئاتر به فعالیت خود ادامه می‌دهد و دو سریال تلویزیونی را نیز برای شبکه‌های پارس و تلویزیون ملی ایران (NITV) می‌سازد.

پرویز کاردان همسر سابق فرزانه تاییدی، هنرپیشه سینما و تئاتر ایران، بود که سال گذشته از دنیا رفت.

سی و یک نما یک رسانه هنری است و بی‌هیچگونه نگاه سیاسی به دیدگاه وی، خبر درگذشت پرویز کاردان را منتشر کرده است.

برچسب‌ها