چیزی هم که برای من گل‌یاپوچ را دیدنی‌‌تر کرده اینکه شرکت کننده‌ها هر کدام قهرمان زندگی خودشان هستند از کف جامعه. قهرمان‌هایی که بیشتر وقت‌ها پوچ آورده‌اند تا گل.
بعضی‌ها سربالایی زندگی را رفته‌اند و معلوم است که به سختی هم رفته‌اند مثل آقای ادیب بعضی دیگر در کشاکش زندگی میانه راه‌اند مثل عمو حسن، مثل عمو رجب و بعضی‌ها تازه اول جاده رسیده‌اند با یک دنیا آرزو اما دستی خالی مثل کمیل، مثل امید. آدم‌هایی که انقدر معرفت دارند که اگر گُل را دیدند بگویند و گُل دیده را نگیرند.
عجیب است که من با تک تک شرکت کننده‌ها حس همذات پنداری دارم و دلم می‌خواهد هیچکس دست خالی از این مسابقه بیرون نرود و این حس را در مهران مدیری هم می‌بینم مسابقه عجیبی است، خیلی عجیب، درست مثل زندگی.
مهراب قاسمخانی فقط طنازی نمی‌داند، وقتی جدی می‌شود و جدی می‌نویسد از تخصص او در زمینه‌ی نگارش بیشتر آگاه می‌شویم که او کلا نویسنده است چه طنز و چه غیر طنز.
مهراب قاسمخانی در صفحه‌ی شخصی خود، هرآنچه که باید از مسابقه‌ی گل یا پوچ گفت را گفته که در ادامه می‌خوانیم:
من بیننده ریلیتی شو ها و گیم شو های ایرانی نیستم که بتونم بگم گل یا پوچ بهترین برنامه از این نوعه که ساخته شده، ولی در همون حد یکی دو قسمتی که از بعضی برنامه های مشابه دیدم، گل یا پوچ برام از هر چیزی که تا حالا دیدم جذاب تره. چرا؟
۱- از نظر من این که یه برنامه مشابه برنامه های خارجی باشه ضعف محسوب نمیشه، ولی این برنامه در کنار اوریجینال بودن، طراحی دقیق و حساب شده ای داره و قوانینی که به این بازی سنتی اضافه کرده، نه تنها باعث شلوغی و شلختگی نشدن، بلکه به هیجان و جذابیتش هم اضافه کردن.
۲- به نظرم حضور آدم هایی که کارشون رو بلدن و توش تخصص دارن، برگ برنده اصلی این کاره و این نشون دهنده جسارت سازندگان این برنامه ست که برای جذب مخاطب دنبال چهره های شناخته شده نرفتن.
۳- تخصص و تسلط شرکت کننده های این برنامه این اعتماد به نفس رو بهشون داده که در هیچ لحظه ای حس نمیکنید که جلوی دوربین معذب هستن و هیچ رفتار و دیالوگ تصنعی ازشون نمبینید و نمیشنوید. انگار که ما وارد زمین بازی اونها شدیم، نه این که اونها مهمون یه برنامه هستن.
۴- به نظرم مهران مدیری بهترین انتخاب برای اجرای این برنامه ست. شاید هر مجری دیگه ای تلاش میکرد که بیشتر خودنمایی کنه و دیالوگ بگه و جلب توجه کنه، ولی مهران با این که میدونیم این توانایی رو بیشتر از خیلی ها داره، هوشمندانه عقب کشیده و اجازه داده که فضای برنامه دست شرکت کننده ها باشه و به جاش علاوه بر اداره برنامه، در موقعیت بیننده برنامه قرار گرفته و همراه با اونها از تسلط شرکت کننده ها شگفت زده میشه.
۵- و در کنار اینها، دلایل دیگه ای که باعث شدن گل یا پوچ رو دوست داشته باشم، شخصیت پردازی و معرفی خیلی خوب شرکت کننده ها، طراحی صحنه و لباس جذاب، تصاویر و نماهای مناسب، تدوین خوش ریتم و البته کارگردانی دقیق، تمیز و خوش سلیقه این برنامه ست.
خلاصه که تبریک میگم به گروه سازنده گل یا پوچ و امیدوارم استقبال بیننده ها اونقدر باشه که حالشون خوب بشه و فصل های بعدی رو بسازن.
پ.ن: در ضمن این یک پست تبلیغاتی یا سفارشی نیست. فقط چون خودم از این برنامه خوشم اومده، دلم خواست ازشون تشکر کنم و تشویقشون کنم.
