(سی و یک نما) – بازیگر نقش فرهاد در سریال شهرزاد چه مصطفی زمانی باشد یا هر بازیگر مطرح دیگری این را می دانست که وقتی شهاب حسینی عهده دار کارآکتر قباد است، به هر حال در این رقابت بازنده خواهد شد چرا که شخصیت قباد در هر شرایطی قهرمان قصه خواهد بود حتی اگر در پایان قصه میمرد.
این قدرت غیرقابل انکار در بازی را هم نغمه ثمینی می دانست و هم حسن فتحی و به همین دلیل قصه ی شهرزاد را از هر طرف که نگاه می کردیم ، بیشتر قصه ی قباد بود.
سریال شهرزاد حدود سه سال مهمان خوانده ی خانه های ما شد و حتی فصل دوم آن را که ضعیف تر از فصل اول و آخر بود نیز با هیجان دنبال کردیم و باور داریم یک نویسنده خوب ، یک کارگردان خوب در کنار بازیگرانی یک به یک درست انتخاب شده می توانند ما را ترغیب کنند که هر دوشنبه در سبد کالایمان شهرزادی نیز بگذاریم.
اما حقیقت محبوبیت سریال شهرزاد به همینجا ختم نمی شود. حسن فتحی در نوع کار و نگرشش یک برند است که تاریخ نیاکانش را از یاد نبرده و در بستریک قرن تاریخ را زیر و رو می کند و فرهنگ و سن را از لا به لای آن بیرون می آورد و به رخ نسلی می کشد که تاریخ و فرهنگ را گم کرده اند.او از نوادر کارگردانانی است که وقتی در شهرک غزالی قدم میزند، روح زنده یاد علی حاتمی شاد می شود و گر چه این دو فیلمساز نگرشی کاملا متفاوت از هم دارند اما هر دو پایبند اصول و سنت هستند که علی حاتمی ، دیالوگ نویس بهتری و فتحی قصه گوی تواناتری است. اولی فیلم را دیوان شعر می کند و دومی این دیوان شعر را روایت.
اما هنر هر دو در این است که بازیگران با هدایت این دو کارکشته،بازی هایی فراتر از آنچه که در قاب های دیگر از آنها دیده ایم به نمایش می گذارند. به خصوص در سریال شهرزاد که بازی خوب مختص چند بازیگر کلیدی با نقش های اصلی نیست و همه بدون استثنا خوب و باورپذیرند.
البته این تنها به گردن حسن فتحی نبوده و ما نویسنده باریک بین چون نغمه ثمینی داریم که برای تک تک کارآکترهای شهرزاد ارزش قائل است و بی قصه رهایشان نمی کند تا جایی که زمانی به خود می آییم و با خودکشی "هوشنک" در ذهنمان کمبودها، عقده ها و حقارت های زندگی او را هم مرور می کنیم و به حالش دل می سوزانیم. برای شربت اشک می ریزیم و با عشق عمه بلقیس عاشق می شویم.
شهرزاد به واقع قصه ی هزار و یک شب بود با آدم های معمولی که در شخصیت همه شان کاستی هایی می دیدیم و همین قصه را جذاب کرده بود. شخصیت هایی که حتی کورسوی عشق پنهان شده ی بزرگ آقا با بازی شایسته استاد علی نصیریان به شهرزاد در لا به لای جوانی از دست رفته اش هم جا نمی ماند .
البته در این میان صد حیف که زود از کارآکتر و بازی فوق العاده "ابوالفضل پور عرب" بی نصیب شدیم که حتما میشد از او بیشتر از این وام گرفت که بدیهی است حسن فتحی و نغمه ثمینی نیز کاملا به این موضوع واقفند و برای این کوتاهی دلیل قانع کننده ای دارند.
ودر کنار آنچه گفتیم باید اضافه کنیم که در خدمت بودن عوامل پشت صحنه از تصویرهای درست تا موسیقی به قاعده، زیبا و به یادماندنی این سریال نیز نباید غافل شد.
سریال شهرزاد درست و به موقع تمام شد اما قسمت آخر می توانست منسجم تر و محکمتر شود اما گرچه مرگ قباد عده ای را از پایان این چنینی رنجاند، یقینا بهترین پایانبندی مرگ قباد و رفتن فرهاد بود
سی و یک نما – هفده سال پیش، همزمان با بزرگداشت صدمین سال ورود سینما به ایران و چهارمین جشن بزرگ سینمای ایران بود که باور کردیم جای یک روز در تقویم برای سینمای ایران خالی است و به این ترتیب 21 شهریور ماه به عنوان «روز ملی سینما» شناخته شد که هر سال خانه سینما جشن بزرگی به این مناسبت برگزار می کند. جشنی که هر سال مکان تازه ای دارد و حتی ممکن است مثل امسال تا کمتر از 24 ساعت قبل از شروع مراسم، مکان آن مشخص نباشد
سی و یک نما- کیوان کثیریان در یادداشت امروز خود در روزنامه ی شرق اتفاق های این روزها را با داستان هزاردستان زنده یاد علی حاتمی در کفه ترازو گذاشته و چنین می نویسد:
سی و یک نما- به نظر بسیاری از سینماگران و منتقدان، علی حاتمی ایرانی ترین کارگردان سینمای ایران است. دلیل این مدعا نیز همه اجزا و مولفه هایی است که در آثار علی حاتمی یافت می شود. از معماری و گفتار گرفته تا آداب و رسوم، نحوه پوشش و شخصیت ها همگی بر فرهنگ و هویت ایرانی تاکید دارند.
سی و یک نما- برنامه نقد سینمای ایران به تهیهکنندگی رضا حامدیخواه و با اجرای امیرحسن ندایی امشب سه شنبه 29 تیر ساعت ۲۱ از شبکه چهار سیما پخش خواهد شد. همچنین برنامه «نقد سینمای ایران» امشب (۲۹ تیر ماه) با حضور چند تن از عوامل فیلم «عادت نمیکنیم» به نقد و بررسی این فیلم میپردازد.
سی و یک نما- مراسم نکوداشت از عوامل سریال «هزاردستان» در حالی روز ۲۶ اسفندماه ساعت ۱۶ در فرهنگسرای امام خمینی در نیاوران برگزار می شود که سه تن از شاخص ترین بازیگران اصلی این سریال حال مساعدی ندارند.
سی و یک نما- بیست و دو پوستر از بیست و دو فیلم ماندگار قبل از انقلاب که گر چه برخی از آنها همچنان فیلمفارسی آن دوره محسوب می شوند اما فیلم هائی هستند که نگاهی متفاوت به فیلمسازی را به گونه ای در قاب تصویر نشانده اند که می توان این فیلم ها را موج نو سینمای ایران محسوب کرد:
سی و یک نما- روز زن و روز مادر بهانه ای دارد به خوش یمنی تولد بانوی بی نشان.به همین بهانه دوازده فیلم از بین فیلم هائی که تصویر مادر و زن را در سینمای ایران ماندگار کرده است را انتخاب کرده و نگاه گذرائی به آنها خواهیم داشت .
پویه حسینی (سی و یک نما) -بهشت زهرا، محله ها و خانه های زیادی دارد. یک محله را من می نامم، محله ی هنرمندان، نه قطعه ی هنرمندان! خانه های زیادی آن جاست. خانه ی های ابدی هنرمندان سرزمینم. گرچه ما عادت داریم به تفکیک اما شاید این تفکیک خانه ها در آن دیار بد هم نباشد. شاید آرزو باشد بودنِ چنین محله ای در این دیار هم. شاید اصلن معنی اش تفکیک نیست و برعکس، معنی اش اتحاد است. اتحادی که رنگ باخته وقتی زنده ایم. نمی دانم آدم باید دلش بسوزد از اتحاد در زمان پس مرگش یا خوشحال باشد آرزویی ای را که در زمان زندگی اش کم می بیند لااقل پس از مرگش می بیند. البته آن اتحاد هم فقط بین ساکنان محله اش در دیار باقی می بیند! یکی از ساکنان آن دیار باقی یک خاطره ساز بزرگ است.