دوشنبه, 11 فروردين 1393 23:50

«خط ویژه»ای مستقیم تا برج میلاد/خلافکاران دوست داشتنی/ نگاه نویسندگان «٣١نما» به فیلم «خط ویژه»

نوشته شده توسط
این مورد را ارزیابی کنید
(0 رای‌ها)

هما گویا (سی و یک نما)– روزهایی که به بهانه جشنواره فیلم فجر وبرای دیدن فیلم های حاضر در بخش مسابقه جشنواره به برج میلاد می رفتم، با خودم فکر می کردم که این مکان بسیار مرتفع جای مناسبی برای دیدن فیلم های امسال جشنواره نیست چرا که فیلم ها انقدر درام، ناامید کننده، تلخ و عمدتا بی پایان بود که اگر کورسوئی از افسردگی در وجود آدمها وجود داشت همانها وسوسه پرواز از برج میلاد حتا بدون «کلاشینکف» را پیدا می کردند. بخصوص قشر بلاتکلیف رسانه ای که دلشان پر است این روزها از روزگار.


اما در همان روزهای ابتدایی فیلمی در میان فیلمها بود که همه به اتفاق عقیده داشتند، حالمان را خوب کرده است و چه آن منتقد روشنفکر، چه اصحاب رسانه و هنر دوستش داشتند. مسعود فراستی هم در رابطه با این فیلم خیلی حالش بد نشد. فیلمی با عنوان «خط ویژه« کاری از «مصطفی کیایی» جوان که مهم تر از هر چیز قصه پردازی را می شناسد، چه در «بعد از ظهر سگی سگی»، چه در «ضد گلوله» و حالا در «خط ویژه» ای که در کنار «شیار 143 » محبوب و منتخب مردم در جشنواره ی فجر سی و دوم شده است و این روزها هم در اکران نوروزی قرار گرفته.
«خط ویژه» به قول مری پاپینز شربت تلخی است که با شیرینی می توان آن را خورد. داستان اصلن شیرین نیست و حتا پایان شیرینی هم ندارد و تمام حلاوت آن در همین است که تلخی را که نشات گرفته از واقعیت جامعه است بدون شعار و بزرگ نمائی به قصه ای دلچسب بدل کرده است. در قصه «خط ویژه» خلافکار حقیقی نداریم بلکه خلاف ها حقوقی است و در حقیقت زندگی چند جوان درگیر روزمرگی است و بس. و نکته ظریف قصه اینکه خلافکار واقعی، قهرمان آخر قصه «خط ویژه» است که حقیقی است و حقوقی نیست و قصر هم در میرود و تازه خرده پائی است در مهره های فساد اقتصادی کلانی که گریبانمان را گرفته است. اوج شاهکار نیز سکانس پایانی است که تصویر هشت جوان قصه ما که به عنوان متهم اقتصادی عکسشان در روزنامه اصلاح طلبی چون «شرق» تیتر یک شده است و خلافکار واقعی به آن نظر می اندازد.
ویژگی دیگر این فیلم در این است که هیچ یک از پرسوناژها شخصیت محوری نیستند و هر کدام جایگاهی در فیلم دارند که کاملن تعریف شده است و نه از شخصیت ها به راحتی گذشته و نه روی آنها زوم شده است و گر چه «میلاد کی مرام» به شایستگی برای ایفای نقش در این فیلم دیپلم افتخار گرفت اما هر یک از بازیگران مرد «خط ویژه» استحقاق دیده شدن در انتخاب داوران فیلم فجر را داشتند و مصطفی زمانی با گریم و کارآکتری متفاوت با همه نقش هایش بخوبی در این فیلم ظاهر شده است، محسن کیایی برادر کارگردان با بازی شیرینش و هومن سیدی که اصولن بازیگر خوبی است و حتی سام قریبیان که از عهده نقش متفاوتش برآمده است.
می خواستم خلاصه ای از داستان بگویم اما به همین بسنده می کنم که «خط ویژه« قصه ی چند جوان است که زندگیشان بر سر یک اتفاق به هم گره می خورد و...
فیلم با تیتراژ و موسیقی بسیار خوب شروع و تا پایان مخاطب را همراه نگه می دارد. پیشنهاد می کنم برای اینکه کمی حالتان و حال سینمای این روزها بهتر شود، دیدن آن را از دست ندهید .ما هم دوباره دیدنش را از دست نخواهیم داد.

نوشتن دیدگاه

تصویر امنیتی
تصویر امنیتی جدید