سی و یک نما - زمانی که یک جشنِ سینمایی بهصورت مستقل برگزار میشود و از نظر تجاری هم مهم است و گیشهی مردمی دارد و بلیتفروشی میشود و از طرفی یک تهیهکنندهی باهوش و موفق چون "علی اوجی" آن را همراهی می کند دور از ذهن نیست که درنظر بگیرید، مخاطبِ حاضر در سالن ترجیح میدهند پارسا پیروزفرِ جذاب را روی استیج ببینند تا محسن قصابیان را. البته که بازی "پارسا پیروزفر" قابل تحسین و تقدیر بود اما "محسن قصابیان" در سریالِ داریوش بینظیر است و با کارآکترِ بازیگرِ خوبی چون ژیلا شاهی در داریوش چندان حرفی برای گفتن در رقابتِ" نسرین مقانلو" نداشت.
بیست و سومین مراسم سینمایی تلویزیونی جشن حافظ (دنیای تصویر) شب گذشته شنبه سوم آذرماه در سالن وزارت کشور برگزار شد و برگزیدگان خود را معرفی کرد.
سی و یک نما - بیست و سومین دورهی جشن حافظ، یادگار زندهیاد "علی معلم" در حالی برگزار میشود که باز هم به نظر میرسد بهرغم گزینههای شایستهای که هستند اما بعضیها از قلم افتادهاند و یا گزینهی بهتری هم وجود داشته.
شاید به این دلیل که هیات داورانی که هیچگاه به اسم معرفی نمیشوند ترجیح دادند که برای مصلحت کلا تلویزیونی که همهی ما به آن انتقاد داریم را پوشش ندهند و "سرزمین مادری" هم درنهایت قابلِ اغماض نبود و همچنین در شاخه بازیگرها اگر منصفانه بنگریم بازی "بهاره افشاری" در حیثیت گمشده از "الناز حبیبی" در همین سریال چند گام جلوتر است و در شاخهی بازیگری بازی درخشان "مریلا زارعی" در "افعی تهران" نادیده گرفته شده و تقدیر جداگانه و ویژه از بازیگر خردسال "ماهور نعمتی" در نقش بابک در همین سریال.
سی و یک نما - حافظ با لسانی که از غیب ودیعه گرفته، در گوش ما سخن عشق میخواند تا در کارگاه هستی، ناخواندهها را با چشم دل به تماشا نشینیم و رموز مستی را از نرگس مست او نیوش کنیم.
هما گویا / سی و یک نما – ساعت از ده شب گذشته و من به سختی کمد لباس هایم را وارسی می کنم تا لباسی که مناسب این جشن است بیابم، حتی اگر مقصدم نه سالن همایش ها بلکه حراست برج میلاد باشد . دهنم تلخ است و چشمانم تار. صدای قلبم توی گوشم پیچیده واین قلب لعنتی ام آنقدر محکم به قفسه ی سینه ام می کوبد که انگار می خواهد از حلقم بیرون بزند. مگر نه اینکه ما در این سال ها، بی حرمتی کم دیده ایم و به روی خودمان نیاوردیم!! اما چرا انقدر آشفته ام؟؟ شاید دلم می خواست اگر قرار است لگد هم بخورم، از اسبی با اصالت باشد.
سی و یک نما- بیستم مهر ماه، روز بزرگداشت شاعر بزرگ ایران زمین، "حافظ" است. دیوان حافظ یکی از پر مخاطب ترین دیوان های ادب پارسی است. ناگفته پیداست که دلایل اقبال جامعه ایرانی به حافظ بسیار است، گویی زبان حافظ با بلاغتی خاص درد مکنون همه دوران ها را در خود به فریاد آورده است.