سی و یک نما_ در سالی که گذشت «سی و یک نما» کوشید تا علاوه بر پوششِ اخبار و تولید محتوای اختصاصی، در زمینه‌ی گزارش‌های تصویری نیز رسالتِ رسانه‌ایِ خود را پیگیری کند. در این مطلب، ده عکسِ منتخب از نمای نزدیک بازیگران مرد سینمای ایران را در سال ۹۸ در قاب عکس‌های زهرا اروجلو و بهار فراهانی خواهید دید:
سی و یک نما - مراسم سیزدهمین شب منتقدان و نویسندگان سینمایی ایران، عصر امروز پنجشنبه ۱۰ بهمن در هتل انقلاب تهران با اجرای فرزاد حسنی برگزار شد.
سی و یک نما - ظهر امروز اکران مردمی فیلم " شبی که ماه کامل شد" با حضور نرگس آبیار کارگردان و الناز شاکردوست، هوتن شکیبا،فرشته صدر عرفایی، شبنم مقدمی، پدرام شریفی بازیگران و محمدحسین قاسمی تهیه کننده ی فیلم همراه استقبال گرم مردمی برگزار شد.
هماگویا/سی و یک نما - در سی و هفتمین دوره ی جشنواره فیلم فجر، "شبی که ماه کامل شد" بهترین فیلم از نگاه من نبود، اما یقینا مهمترین فیلم بود.
سی و یک نما- "۲۳ نفر"ی ها، حال و هوایمان را در اختتامیه خوب کرده بودند که "مسخره باز"ها، آمدند وحالمان را گرفتند.
سی و یک نما_ نظم و انضباط همراه با برنامه ریزی مناسب که سال های گذشته در مراسم اختتامیه جشنواره، نایاب بود و ما شاهد مراسمی طولانی، خسته کننده و به دور از استاندارد بودیم ، امسال جایش را به مراسمی به سر وقت، با ضرب آهنگی مناسب داده بود و انقدر همه چیز مرتب برگزار شد که می توانستیم ساعت هایمان را با کارگردان تنظیم کنیم.
ریحانه محمودی/سی و یک نما_ به یقین یکی از فیلم‌هایی که با پیش زمینه‌ی کاملاً مثبت در انتظار اکرانش در سینمای رسانه بودیم، فیلم "شبی که ماه کامل شد" ساخته‌ی نرگس آبیار بود.
سی و یک نما- پس از حاشیه ها و انتقاد های فراوان نسبت به روی صحنه رفتن نمایش پر هزینه "بینوایان" با بودجه متفاوت و بلیت‌های گرانقیمت در مجلل ترین هتل تهران، بالاخره این نمایش جنجالی از ماه گذشته روی صحنه رفت و با استقبال خوبی نیز رو به رو شد، تا جایی که ظرف یک ماه، ۱۷ میلیارد تومان فروش داشت.
سی و یک نما- پس از حاشیه ها و انتقاد های فراوان نسبت به روی صحنه رفتن نمایش پر هزینه "بینوایان" با بودجه متفاوت و بلیت‌های گرانقیمت در مجلل ترین هتل تهران، بالاخره این نمایش جنجالی از ماه گذشته روی صحنه رفت و با استقبال خوبی نیز رو به رو شد، تا جایی که ظرف یک ماه، ۱۷ میلیارد تومان فروش داشت.
هاله مشتاقی نیا*-نمی شود در فضای تئاتر نفس کِشید، کار کرد، زندگی کرد، با نگاهی اجتماعی از معضلات نوشت و آن وقت، در بزنگاهی که خودمان در آن گیر کرده ایم، سکوت کرد... این "سکوت" خطرناک تر از هر که و هر چه است...
