خیلی ها باور نمی کنند و خیلی ها هم می رنجند. حق هم دارند وقتی می بینند تمام وزارت خانه ها و مدیران غیر مرتبط با سینما هر ساله سهیمه هائی با تعداد زیاد دریافت می کنند، چه از طریق سازمان سینمائی و سینما داران ، چه از طرف صنف تهیه کنندگان. نمایندگان مجلس سهم دارند، هیئت دولت سهم دارند، حتی مدیران سایپا، کرمان موتورز، ایران خودرو و همراه اول هم سهم دارند و چه خوب اگر سینماداران و تهیه کنندگان و البته مدیران ارشد فرهنگی، سینمائی و دبیر جشنواره سی و پنجم امسال آتش نشان ها را هم در این اتفاق سهیم کنند.
شاید هر ساله آتش نشان ها هم در زمان برگزاری جشنواره از دوستانشان می پرسیدند که : " راستی! شما بلیت جشنواره نداری؟". شاید هر ساله حسرت می خوردند که نمی توانند فیلم ها را داغ داغ ببینند (گفتم داغ و داغ دلمان دوباره تازه شد).
شاید امسال به تنها چیزی که فکر نمی کنند همین جشنواره ی فیلم فجر باشد که حتما هم همینطور است. آنها که می دانند در حقیقت بیشترین شهدای همکارانشان "مفقود الجسد" هم شده اند. دل سوخته ی خانواده های آتش نشان را این روزها مرحمی نیست، خانواده ی شهدایشان که واویلا. تصورش هم سخت است. اما شاید...
آقای ایوبی! شاید دلگرمی کوچکی باشد که کودکان آتش نشان هم که عموما از قشر مرفه جامعه نیستند ، مثل کودکان مدیران بتوانند در کنار همشاگردانشان امسال پزی بدهند که مهمان سی و پنجمین جشنواره ی فیلم فجر هستند.
پزی که نه از نظر مالی اما از نظر حیثیت حرفه ای، لابد تمام روز و شب هائی که دل نگران پدر بودند تا به امروز نداده اند.
