دیشب ،كنار مردم و برای اولین بار،"اكسیدان"رو دیدم... و گرچه، اولش، از اینكه تیغِ تیزِ ممیزی (همون سانسور خودمون!) بیش از همه رگ و ریشه ی نقشِ متفاوت ِ من رو زده، كمی جا خوردم و دلگیر شدم ،اما بعدش كه محوِ بازی درجه ی یكِ جواد جان و امیر خان شدم و ابرازِ احساسات و خنده های از تهِ دلِ مردم رو دیدم و شنیدم...و از خنده و كیف اشك از چشمای خودم راه افتاد...فكر كردم شاید سهمِ "شهره جون"، از قصه ی "اكسیدان"، همین قدر بوده كه نمكِ این داستانِ شیرین و جذاب باشه،و همین قدرش ،بس بوده.
این روزا، خندیدن و خندوندن چندان آسون نیست، می دونین كه چی می گم... فیلم كمدی ساختن، سخته... فیلم كمدی شریف ساختن، خیلی سخته... كمدی شریفی كه حرفی برای گفتن داشته باشه ساختن،خیلی خیلی سخته... و خوش به حالِ حامد محمدی كه این همه رو بلده... و علاوه بر همه ی اینا، خوش اخلاق ترین هم هست.
استقبال شما ،در همین مدت كوتاهی كه فیلم اكران شده، باعث دلگرمی و دلخوشی همهء ماست .لطفاً به حمایت هاتون ادامه بدین .
