سی و یک نما_ بخشي از نامه تند مجيدرضا مصطفوي تهيه كننده و كارگردان فيلم سينمايي "آستيگمات" به ابراهیم داروغه زاده دبير سی و ششمین جشنواره فيلم فجر که قبل از شروع جشنواره منتشر شد ه و حالا بادیدن برخی فیلم های ضعیف راه یافته به سودای سیمرغ ، نیاز به اعتنای بیشتری دارد را مرور می کنیم:
به احترام فيلمهاي پذيرفته شده و رعايت اخلاق سعي كردم از پرداختن به اين موضوع و شنيده هاي پيرامون فيلم اجتناب كنم ولي اجازه دهيد كمي شفاف صحبت كنيم؛ در هيات انتخاب جشنواره بر فيلم آستيگمات چه گذشته است ؟
اگر واقعا به گفته شما فيلم دچار سوتفاهمِ محتوايي و مميزي نشده پس چه اتفاقي در هيات انتخاب رخ داده است ؟ فيلم آستيگمات تحت چه فرايندي در هيات انتخاب راي لازم جهت ورود به بخش مسابقه را نمي آورد ؟كدام سازمان و يا ارگاني بر روي تصميم برخي از اعضاي هيات انتخاب تاثير داشته اند ؟ شايد برخي تصور كردند با مهندسي آرا،فيلمي را حذف مي كنند و سازندگانش هم سكوت خواهند كرد؟ و شايد دليل نخ نما و پوسيده سليقه شخصي را مطرح كنند كه اگر اين چنين باشد تا ابد و بي نهايت مي تواند اين بحث بين ما ادامه داشته باشد شما آگاهيد و من هم ميدانم كه در حذف فيلم آستيگمات حتي يك درصد هم نمي تواند بحث سليقه و كيفيت مطرح باشد جز بررسي و آسيب شناسي سواد،درك و تاثير پذيريي آراي افراد موثر در اين عدم انتخاب بد نيست نگاهي به نقدهاي منتقدان و رسانه ها داشته باشيد تا شايد در جريان معيار و نحوه انتخاب غير كيفي برخي از فيلمها قرار گيريد و يك سئوال خيلي مهمتر،چه كسي به برخي از اعضا اجازه داده است كه در اظهار نظرهاي شخصي درباره كيفيت فيلم هاي حذف شده، فرافكني كنند؟جايگاه و سطح واقعي اين افراد در سينماي ايران كجاست ؟اين حجم از بي اخلاقي با سينماي مستقل و غير دولتي از كجا ناشي مي شود ؟ پس نقش دبير جشنواره در مديريت و اصلاح تصميم هاي عقب مانده و اشتباه چه مي شود؟چه كسي قرار است مسئوليت اين خطا،كج فهمي و بازي با اعتبار و سرمايه ي بخش خصوصي را بپذيرد؟هيات انتخاب؟دبير جشنواره و يا رئيس سازمان سينمايي ؟ اطمينان دارم كه اين حذف نه تنها سهوا بلكه بر اساس تعمد بوده است و بررسي سطحي هم گوياي اين واقعيت است من از اين به بعد قصد هيچ مصلحت انديشي حتي براي حفظ منافع فيلم از جمله دريافت پروانه نمايش و اكران فيلم ندارم جشنواره تمام شده است ولي عده اي حقي را ظالمانه از بين برده اند و بر آن پافشاري كردند به گواه تاريخ،ظلم ظلم است و تفاوت ماهيتي ندارد كه در چه زماني و توسط چه كساني اتفاق مي افتد و سكوت در مقابل ظلم،مشاركت پنهان با ظالم است.
