چقدر درخشان است این "حسن پورشیرازی" در نقشِ یک آدم پست و رذل و شیطان‌صفت که غریزه‌ی جنسی‌اش بر غریزه‌ی پدری او حاکمیت می‌کند!!
تازه اگر فراموش کنیم دیالوگی را که انقدر رذل است که به پدرِ پسرهایش بودن هم شک دارد.
البته که بازی آقای پورشیرازی درخشان بود.
فیلم خوش ساخت با بازی‌های درخشان که دلت می‌خواهد با دیدنش روی دنیا "استفراغ" کنی و این یعنی اوج تاثیرگذاری!!

جماعت، جماعت روشنفکران و منتقدان و اهالی رسانه و اکران یک فیلم ممنوعه؛
مگر می‌شود ابراز کرد که فیلم را دوست نداشتم.لباسِ جدیدِ پادشاه است این فیلم.

و بعد در اکران هم ولع بسیار بود برای دیدن یک فیلم متفاوت پر از دیالوگ‌های خاص و سکسِ پنهان.آن هم در زمانی که مدیران هنوز سرگشته‌ی چند تار مو هستند و مواظب اینکه دستی به دستی نخورد و...
همه گفتند بهترین بازی به حسن پورشیرازی تعلق دارد اما بودند کسانی که یواشکی جرات کنند و بگویند ، بهترین بازیگر در این فیلم "محمد ولی‌زادگان" است که من هم همین نظر را دارم، اما نه یواشکی.
پیرپسر دقیقا شد "لباس جدید پادشاه" که باید کودکی بلند میشد و می‌گفت:"نگاه کنید!پادشاه لخت است!"
اما به جای آن، یک منتقد بلند شد و این عکس را اسکرین شات کرد و فحاشی دونِ شان.
و این اوج کامیابی برای پیرپسر است. چه تبلیغی بهتر از این!؟ بهترین تبلیغ برای یک فیلم اول کنجکاوی است و بعد پیشنهاد آنها که دیده‌اند به آنهایی که ندیده‌اند.
فحاشی و ناسزا هم تنور را گرم می‌کند.
و از آن طرف آنهایی که هر چند وقت یکبار یادداشتی می‌نویسند تا بگویند هستند، شروع کردند فحاشی را با فحاشی پاسخ دادن.تحقیر کردن و تنبیه کردن.
هر دو هم مسیر را اشتباه رفتند
و هیچ دونفری؛ رو به روی هم نایستادند تا فیلم "پیر پسر" را واکاوی کنند.
نقدهای رپورتاژی، نظرهای بی منطق.
اما...فیلم خوش‌ساخت لزوما فیلم خوب محسوب نمیشود

هما گویا