سی و یک نما - نود و چهارمین دوره مراسم اهدای جوایز اسکار بامداد امروز دوشنبه به وقت تهران در دالبی تیاتر لسآنجلس با اجرای رجینا هال، ایمی شومر و وندا سایکس برگزار شد و جایزه بهترین فیلم به «کودا» رسید.
سی و یک نما - حتی پیش از اینکه ریز احمد (که به همراه کارگردان، آنیل کاریا، این فیلم کوتاه را نوشته اند) از پیاده رو بلند شود و آهنگش به نام «تو اهل کجایی؟» (Where You From) را بخواند، که در فیلم بلند «مغول موگلی» نیز شنیده بودیم، فیلم کوتاه آنها با نام «خداحافظی طولانی» شبیه یک موزیک ویدیو است. در پسزمینه فیلم آهنگهای دیگری را نیز با خوانندگی احمد میشنویم، در حالی که خانواده اش برای عروسی خواهرش آماده میشوند، اما فیلم و ترکیب موزیک هایی که در فیلم می آیند بیشتر از اینکه رسانه ای باشند دربردارنده یک حال خوب هستند. حتی اگر دلیل این حال خوب را ندانیم، شاید برای پر کردن وقت مان باشد. شاید درباره راهپیمایی راست افراطی در تلویزیون است که پدر احمد می خواهد آن را تماشا کند. شاید درباره دوست مردی (جیمز) باشد که خواهرش به عروسی خودش دعوت کرده است. هیچ چیز معلوم نیست، ما فقط می دانیم که طوفانی در راه است.
سی و یک نما- فیلم «خداحافظی طولانی» آخرین ساخته فرزاد موتمن از چهارشنبه این هفته در گروه سینمایی اریکه ایرانیان روی پرده میرود.
سی و یک نما – فیلم نبات محصول کشور آذربایجان که نماینده ی این کشور در اسکار امسال نیز بود از جایگاه خاصی برای ما در جشنواره اخیر برخوردار است چرا که بازیگر نقش اول آن فاطمه معتمد آریائی است که او را یکی از افتخارات سینمای ایران می دانیم و امروز کنجکاویم تا هنر نمایشش را جلوی دوربین یک کارگردان غیر ایرانی ببینیم.