پاپاتکیس گفت: «با غم عمیق درگذشت مادرم را اعلام می‌کنیم... من هنگام فوت او در خانه‌اش در پاریس، کنارش بودم.»
آمه که در اواخر دهه ۱۹۴۰ وارد عرصه بازیگری شد، با بازی در مجموعه فیلم‌های موفق در دهه ۱۹۶۰ به شهرت جهانی رسید. او با کارگردانان بزرگی چون فدریکو فلینی و ژاک دمی همکاری کرد. احتمالا تاثیرگذارترین فیلم او، «یک مرد و یک زن» بود که در سال ۱۹۶۶ اکران شد و در کنار ژان-لویی ترنتینیان ایفای نقش کرد. این فیلم برنده جایزه بهترین فیلم خارجی زبان و بهترین فیلمنامه اورجینال اسکار شد و همچنین نامزدی بهترین بازیگر زن را برای خود آمه به ارمغان آورد.
آمه با نام اصلی نیکول فرانسواز فلورانس دریفوس در سال ۱۹۳۲ از والدینی بازیگر (پدر یهودی و مادر کاتولیک) متولد شد. او اولین نقش خود را با نام فرانتس دریفوس در فیلم «خانه زیر دریا» در سال ۱۹۴۶ در سن ۱۴ سالگی بازی کرد. او نام شخصیت خود یعنی «انوک» را به عنوان نام مستعار صحنه نگه داشت. نام «امه» را نیز شاعر ژاک پره‌ورت، هم‌نویس اولین نقش اصلی او در فیلم «عاشقان ورونا»، نسخه مدرن‌شده «رومئو و ژولیت» شکسپیر، پیشنهاد داد.
آمه در طول دهه ۱۹۵۰ در چندین فیلم اروپایی با کارگردانان برجسته همکاری کرد، از جمله فیلم ماجراجویی «سمندر طلایی» در کنار ترور هاوارد، اقتباسی از رمان امیل زولا به نام «پو-بویل» برای ژولین دوویویه و فیلم زندگینامه‌ای «مودیلیانی» با عنوان «مونپارناس ۱۹» به کارگردانی ژاک بکر. با این حال، شهرت جهانی او پس از بازی در فیلم «زندگی شیرین» ساخته فدریکو فلینی در سال ۱۹۶۰ آغاز شد. آمه در نقش مگدالنا، زنی ثروتمند و رها شده، در یک کلاب شبانه با خبرنگار مارچلو ماسترویانی آشنا می‌شود.
این تصویر با نقش بعدی او در فیلم «لول» ساخته ژاک دمی که در سال ۱۹۶۱ اکران شد، تقویت شد. آمه نقش لول، یک دختر رقاص را بازی می‌کند که مورد علاقه چند مرد قرار می‌گیرد. سپس آمه برای بازی در فیلم «۸ و ½» ساخته فدریکو فلینی در سال ۱۹۶۳ که در آن نقش لوئیزا، همسر سابق مارچلو ماسترویانی را بازی می‌کند، دوباره با فلینی و ماسترویانی همکاری کرد. سه سال بعد، او با توصیه هم‌بازی‌اش، ترنتینیان، در فیلم «یک مرد و یک زن» ساخته کلود للوش انتخاب شد. این فیلم عاشقانه و عمیق، داستان رابطه دو فردی است که همسران قبلی آن‌ها هر دو مرده بودند و به موفقیت بزرگی دست یافت و به یک فیلم برجسته بین‌المللی برای موج نوی فرانسه تبدیل شد. این سه نفر بعداً برای دنباله‌های این فیلم در سال‌های ۱۹۸۶ («یک مرد و یک زن: ۲۰ سال بعد») و ۲۰۱۹ («بهترین سال‌های زندگی») دوباره همکاری کردند. دومی، آخرین فیلم‌های اکران‌شده آمه و ترنتینیان در طول عمرشان بود.
در نتیجه موفقیت فیلم «یک مرد و یک زن»، آمه توانست به گروه نخبگان صنعت فیلم بین‌المللی بپیوندد و در فیلم‌هایی مانند «جاستین» (برای جرج کیوکر)، «قرار» (به کارگردانی سیدنی لومت) و «تراژدی یک مرد مضحک» ساخته برناردو برتولوچی بازی کند. از دیگر نکات برجسته دوران بعدی فعالیت او می‌توان به کمدی مد «پرت-آ-پورته» ساخته رابرت آلتمن، «برای همیشه خوشبخت» با بازی شارلوت گنسبور و ایوان آتال و «جشنواره کن» به کارگردانی هنری جاگلوم، کارگردان مستقل آمریکایی اشاره کرد.
انوک امه در طول زندگی خود چهار بار ازدواج کرد. آخرین ازدواج او با آلبرت فینی، بازیگر همکارش، بود که بین سال‌های ۱۹۷۰ تا ۱۹۷۸ به طول انجامید. آمه یک دختر به نام مانوئلا دارد که ثمره ازدواج دوم او با نیکوس پاپاتکیس، کارگردان یونانی، است.
