بیلی و برادرش فینیس که در واقع این جایزه به هر دوی آن‌ها تعلق می‌گیرد، پیش از این هم به صورت بسیار شفاف مرحله به مرحله ساخت این قطعه را طوری به اشتراک گذاشته بودند که مثل یک کلاس درس بزرگ آهنگ سازی بود. همچنین بیلی از تک تک احساساتش موقع نوشتن این آهنگ گفته بود و در زمان اهدای جوایز هم روی آستین به آن اشاره می کند که ساختن این آهنگ چطور باعث شده که از آخر خط دور بزند، وقتی که تصمیم داشته به زندگیش پایان دهد اما با شروع به نوشتن خط اول این ترانه : "من برای چی ساخته شدم" که در واقع به "باربی" اشاره می کند اما نگاهی است که او به زندگی خودش می‌اندازد.

مورد دیگری که حالا توجه مخاطبین و دنبال کنندگان او را بیشتر جلب می‌کند، نگاه‌های فینیس برادر بیلی به سخنرانی خواهرش پس از دریافت گلدن گلوب است نگاهی پر امید و خالی از هر قضاوتی که نشان میدهد بیلی ایلیش چقدر خوشبخت است که حامی چون او دارد. موردی که باز هم به آن اشاره می‌کند و دوبار از فینیس میگوید و هر دو بار در شروع و پایان گفته‌هایش از او تشکر می‌کند تاکید می‌کند که بزرگترین دلیل بودنش فینیس است.

در مورد لباس بیلی و فینیس هم جالب این است که مد، استایل و سبک مستقل خودشان را دارند. فینیس کت شلوار رسمی و گران قیمت یک برند را پوشیده اما بیلی لباس هایی به تن کرده که حتی برای بار اول نیست که می‌پوشد و روبان گردنش هم متعلق به یک بسته‌بندی کادو بوده و این به دلیل این است که مادر بیلی یک اکتیویست محافظت از محیط زیست است و بیلی دوست دارد دنباله رو مادرش باشد اما فینیس لزوما همچنان اعتقادی ندارد.

طراحان مُد و منتقدین درباره لباس بیلی آیلیش گفته اند که لباس او خیلی مناسب نسل زِد (متولدین قرن بیست و یکم) است و در واقع نسل زِدترین لباس مراسم.

 بیلی آیلیش درمورد لباسش می‌گوید: " از اینکه شلوارم به نظر دامن می‌آمد راضیم و آن یقه را هم جدا از لباسم دیدم و چون گِرد بود، انتخابش کردم."