مرگ جنا رولندز توسط دفتر نمایندگی پسرش نیک کاساوتیس تایید شد. در ماه ژوئن، پسرش اعلام کرده بود که مادرش، برنده سه جایزه امی و نامزد دو جایزه اسکار، به بیماری آلزایمر مبتلا شده است.
نقش رولندز به عنوان مابل لونگهتی در درام سال ۱۹۷۴ با نام «زنی تحت تاثیر» که توسط همسرش جان کاساوتیس برای او نوشته و کارگردانی شده بود، اولین نامزدی اسکار را برای این بازیگر به ارمغان آورد. نامزدی دوم او برای فیلم «گلوریا» (۱۹۸۰) بود که باز هم توسط همسرش کارگردانی شده بود. در نوامبر ۲۰۱۵، او به پاس یک عمر فعالیت هنری، جایزه افتخاری آکادمی را در مراسم جوایز سالانه فرمانداران دریافت کرد.
رولندز در مصاحبه‌ای با ورایتی پیش از این مراسم با حالتی و گرفته در رثای همسرش و نقش‌هایی که در فیلم‌های او بازی کرده بود، اعتراف کرد: «این همه مدت کار کردن؟ من حتی فکر نمی‌کردم اینقدر زنده بمانم.»
پس از درگذشت همسرش در سال ۱۹۸۹، رولندز به عنوان بازیگر به کار خود ادامه داد، به ویژه برای فرزندانش که بازیگر و کارگردان بودند. رولندز در اولین فیلم کارگردانی پسرش نیک، «ستاره‌ها را باز کن» (۱۹۹۶)، فیلم پرفروش او «دفترچه خاطرات» (۲۰۰۴) و فیلم «زرد» (۲۰۱۲) او نقش‌هایی داشت و همچنین در فیلم «انگلیسی شکسته» (۲۰۰۷) دخترش زو بازی کرد. او همچنین نقش اصلی را در درام نوجوانانه ترنس دیویس در سال ۱۹۹۵ با عنوان «کتاب نئون» ایفا کرد که در جورجیا در دهه ۱۹۴۰ اتفاق می‌افتد.
رولندز در اوایل کارنامه خود، به آسانی از یک بازیگر نقش‌های جوان تئاتری به یک بازیگر نقش‌های بزرگسال تبدیل شد. در سخنرانی پذیرش جایزه فرمانداران، او گفت: «بسیاری از زنان وقتی نمی‌توانند نقش‌های عاشقانه جوان را بازی کنند، زودتر کناره گیری می‌کنند. اما من فقط به فیلمنامه‌ها نگاه کردم و به دنبال کاری بودم که دوست داشتم انجام دهم و نگران بازی‌هایم نبودم.»
جانت ماسلین، منتقد فیلم در بوستون فینیکس، در نقدی در سال ۱۹۷۵ بر فیلم «زنی تحت تاثیر»، گفت: «من نمی‌شناسم بازیگر دیگری که از نظر جسمی و عاطفی انعطاف‌پذیری لازم برای بازی در نقش مابل را داشته باشد.» او بازیگری رولندز را «به اندازه هر چیزی که او و کاساوتیس انجام داده‌اند، واقعی و خون‌سرد توصیف کرد.»
