فرزند ریچارد آتن‌بورو به بی‌بی‌سی گفت پدرش یکشنبه هنگام نهار درگذشت. او 90 ساله بود.
لُرد آتن‌بورو یکی از بازیگران پیشتاز بریتانیا در سال‌های میانی قرن بیستم بود و بعدها یک کارگردان بسیار موفق شد.
فیلم "گاندی" (1982) به کارگردانی او که 20 سال مبارزه مهاتما گاندی رهبر پیشین هند را به تصویر می‌کشد، برنده هشت جایزه اسکار شامل جایزه اسکار بهترین کارگردانی برای خود او شد.
آتن‌بورو سال 1965 برای بازی در فیلم "توپ‌های باتاسی" و "احضار روح در یک بعد از ظهر خیس" برنده جایزه بفتا بهترین بازیگر مرد بریتانیایی شد و برای "گاندی" جوایز بفتا بهترین فیلم و کارگردان را دریافت کرد. او سال 1994 نیز در جوایز بفتا برای فیلم "سرزمین سایه" جایزه الکساندر کوردا بهترین فیلم بریتانیایی را به خانه برد.
او دو جایزه گلدن گلوب برای بازی در فیلم‌های "The Sand Pebbles" تولید 1966 و "دکتر دولیتل" (1967) برد و برای فیلم "آه! چه جنگ دل‌نشینی" (1969) برنده جایزه گلدن گلوب بهترین کارگردانی شد.
دیوید کامرون نخست‌وزیر بریتانیا در بیانیه‌ای در توئیتر، گفت: ریچارد آتن‌بورو یکی از بهترین‌های سینما بود.
آتن‌بورو در مقام بازیگر در بیش از 70 فیلم مقابل دوربین رفت و سال 1960 برای بازی در فیلم "سکوت خشمگین" در جشنواره فیلم برلین جایزه بهترین بازیگر مرد را دریافت کرد. تحت کارگردانی او تعدادی از بازیگران نامزد اسکار شدند، از جمله دنزل واشنگتن برای "فریاد آزادی" (1987)، رابرت داونی جونیر در "چاپلین" (1992) و آنتونی هاپکینز در "سرزمین سایه".
او با نام اصلی ریچارد ساموئل آتن‌بورو 29 اوت 1923 در کمبریج در انگلستان به دنیا آمد و سال 1976 لقب سر دریافت کرد. آتن‌بورو به آکادمی سلطنتی هنرهای دراماتیک رفت و بعدها رئیس این آکادمی شد.
او اولین بار سال 1942 هنگام خدمت در نیروی هوایی سلطنتی در فیلم "جایی که خدمت می‌کنیم" به نقش یک ملوان ترسو ظاهر شد، اما با بازی در نقش یک گانگستر روانی به نام پینکی براون در فیلم "صخره برایتن" (1947) که بر مبنای کتاب گراهام گرین ساخته شد، به شهرت رسید.
آتن‌بورو سال 1963 در فیلم "فرار بزرگ" به کارگردانی جان استرجس با استیو مکویین همبازی شد و نقش مغز متفکر یک فرار را بازی کرد. او در 1966 در فیلم "پرواز ققنوس" مقابل جیمز استیوارت بازی کرد و در 1968 در فیلم "The Bliss of Mrs. Blossom" با شرلی مکلین همبازی بود.
موفقیت بزرگ آتن‌بورو در حوزه کارگردانی با فیلم "آه! چه جنگ دل‌نشینی" حاصل شد که فیلمی ضد جنگ و هجویه‌ای بر میهن‌پرستی بود. جان لنون ستاره آن زمان گروه بیتلز یکی از بازیگران این فیلم بود و تعدادی از ستاره‌های سینما و تئاتر مانند رالف ریچاردسن، لارنس اولیویر، جان میلز،جک هاوکینز، ونسا ردگریو، ایان هولم، جان گیلگود و کنت مور در آن بازی کردند.
آتن‌بورو پس از موفقیت فیلم "گاندی" چند فیلم مهم دیگر نیز ساخت، از جمله اقتباسی سینمایی از "گروه رقصندگان" (1985)، فیلم ضدآپارتاید "فریاد آزادی" و فیلم زندگی‌نامه "چاپلین".
او پس از "چاپلین" به درخواست استیون اسپیبرگ که همیشه آتن‌بورو را تحسین می‌کرد، در فیلم "پارک ژوراسیک" (1993) در نقش شخصیت جان هاموند ظاهر شد و این نقش را بار دیگر در فیلم "پارک ژوراسیک: دنیای گمشده" (1997) تکرار کرد.
"وینستن جوان" (1972)، "پلی در دوردست" (1977)، "در عشق و جنگ" (1996) و "جغد خاکستری" (2000) از دیگر فیلم‌های او در مقام کارگردان هستند.
سر آتن‌بورو سال 2008 پس از یک سکته مغزی برای چند روز در کما بود. او پاییز پیش در خانه‌اش زمین خورد و از آن زمان روی صندلی چرخ‌دار می‌نشست.
اوایل امسال برادرش سر دیوید آتن‌بورو که یک چهره شناخته‌شده تلویزیونی است، گفت: او 90 سالش شده است. حالش خیلی خوب نیست.
در سال‌های اخیر، ریچارد آتن‌بورو و همسر 92 ساله‌اش شیلا سیم - که سال 1945 با او ازدواج کرد - در یک آسایشگاه سالمندان تحت مراقبت بودند.
