فیلم سینمایی «شکارچی آفتاب» یا به تعبیری بهتر "دنبال کننده خورشید" (Sunchaser) به کارگردانی مایکل چیمینو فقید کارگردان، نویسنده، تهیه‌کننده و مؤلف آمریکایی است که بیشتر به واسطه کارگردانی، تهیه‌کنندگی و نویسندگی مشترک فیلمنامهٔ فیلم تحسین شده و ضد جنگ برنده اسکار ۱۹۷۸، "شکارچی گوزن" که در مورد جنگ ویتنام ساخته شده مشهور است.

در فیلم سینمایی «شکارچی آفتاب» بازیگرانی چون وودی هارلسون، جان سدا، آن بنکرافت، الکساندرا تایدینگز، مت مولنرن تالیسا سوتو، ریچارد باور، لارنس پرسمن، مایکل اونیل، هری کری جونیور، آندرا روث، باب مینور و ویکتور آرون به ایفای نقش پرداخته‌اند که به جز "جان صدا" بازیگر نقش براندون ، در این فیلم ۱۳ بازیگر با میانگین سنی ۶۲ سال جلوی دوربین رفته‌اند که از نظر تعداد بازیگران می‌توان فیلم را یک اثر پربازیگر و از نظر سنی با حضور بازیگرانی پیر و با تجربه دانست.

از این‌لحاظ کارگردانی فیلم باتوجه به بازی گرفتن از این تعداد بازیگر و مدیریت آنها کار بسیار دشواری بوده است؛ باید بررسی کرد آیا مایکل چیمینو به‌عنوان کارگردان و همچنین این گروه بازیگری توانسته‌اند در این زمینه موفق باشند و بازی‌های درخشانی را نمایش دهند و یا اینکه نقدها به این فیلم وارد است.

نکته ی جالب توجه اینکه به رغم نقدعای منفی و شکست در اکران ایالات متحده، پیش از آن "تعقیب کننده خورشید" نامزد نخل طلای کن شده بود، گرچه آن را به دست نیاورد.

فیلم‌نامه فیلم «شکارچی آفتاب» را چارلز لیویت نوشته که جای تردید نیست که فیلمنامه از کارگردانی جلوتر است و می توانست فیلم بهتری از روی آن ساخته شود.

فیلم از نظر فرم به آثار گوناگونی شبیه است. در برخی صحنه ها فیلم به «ساعات ناامیدی» بازسازی فیلم ویلیام وایلر، «سیسیلی ها»، «سال اژدها»، «دروازه بهشت» هر سه به کارگردانی مایکل چیمینو شباهت هایی دارد و ادامه تکنیک هایی است که چیمینو در فیلم های قبلی خود از آنها استفاده کرده است.

گفتنی است لارنس پرسمن و آندرا روث بازی های درخشانی در این فیلم از خود ارائه داده اند و آندرا روث اولین بازی حرفه ای خود را در این فیلم تجربه کرده است.

چند نمونه از نقدهای منفی این فیلم را بخوانید قبل از اینکه نگاهی داشته باشیم به داستان فیلم:

تاد مک کارتی در ورایتی نوشته است: "بازگشت مایکل چیمینو به دنیای فیلمسازی پس از شش سال دوری از سینما، با یک داستان جسورانه از نظر مفهومی همراه است که اجرای آن به شدت ضعیف و با شلختگی های چشمگیری توام است".

جو آن پیتمن درباره این فیلم نوشته است: "ما با یک فیلمنامه قابل پیش بینی و اغلب خنده آور!! روبه رو هستیم. این فیلم اصلا یک درام نیست و خوب اجرا نشده است. شخصیت ها به شدت کلیشه ای هستند و داستان فاقد جهت است. فیلم سعی دارد داستان های موازی زیادی را همزمان پیش ببرد که ناکام است. آب های عرفانی شفابخش عصر جدید به همان اندازه کلیشه ای هستند که داستان آدم ربای / قربانی."

لئونارد مالتین امتیاز یک و نیم به فیلم داده و نوشته است:" امکانات اشتباه فیلم در تلاش هستند تا همه چیزهای مرسوم مد روز را در فیلم درگیر کند، عرفان سرخپوستی- آمریکایی، نظریه های "عصر جدید" و کلیشه های فیلم های صمیمی جاده ای. ولی در همه آنها شکست می خورد."

کوین توماس از لس آنجلس تایمز ضمن اشاره به قابل پیش بینی بودن فیلمنامه، می گوید: "با جسارت محضی که در سبک فیلمسازی چیمینو وجود دارد و اجرای گسترده و بازی خوب هارلسون، همه آنچه در فیلمنامه چارلز لیویت بسیار آشنا است، در فیلم چرخشی جدید و شتابزده به خود گرفته است."

و برای معرفی فیلم و روایت داستان آن می توانید به لینک زیر مراجعه کنید:

بیست سالگی فیلمی که خالق "شکارچی گوزن" را خانه نشین کرد / تماشای این فیلم "بد" را از دست ندهید