سی و یک نما – میگویند که هیچ عقیدهای کاملاً درست یا کاملاً غلط نیست که باعث میشود شغل نظر دادن و پست کردن آن بسیار چالشبرانگیز باشد. در حالت ایدهآل، منتقدان سینمایی بهخاطر ابراز دیدگاهشان در مورد فیلمها و سریالها پول میگیرند، اظهارنظرهایی که از تحصیلات و آموزشهای فراوان در صنعت سینما دریافت کرده و مردم عادی فاقد آنها هستند.
در هر صورت، یک تفاوت عمیق بین نقدی است که توسط راجر ایبرت نوشته شده باشد یا یک کاربر معمولی وبسایت IMDb. این مفهوم قدیمی که منتقدان میتوانستند با قدرت عقیده خود باعث شکست یا موفقیت یک فیلم شوند چندان هم درست نیست، بهویژه در این روزها. در حالیکه نقدهای مثبت و ستایش منتقدان میتوانند یک فیلم در مقیاس کوچک را جذابتر و پرفروشتر سازد اما تاثیر نهایی و تاریخی نقدها عموماً زیاد نیست.
فیلمهایی که بیرحمانه توسط منتقدان به چالش کشیده میشوند، ممکن است سالها بعد با تفسیری متفاوت روبرو شده و جایگاه تازهای بهعنوان یک شاهکار پیدا کنند. در مقابل، پذیرش دوباره یک فیلم باعث میشود فیلمی که روزگاری یک فیلم بیکیفیت در نظر گرفته شده به سرعت به یک کلاسیک محبوب تبدیل شود، فیلمی که به شکلی تراژیک در زمان اکران اولیه خود با سوءتفاهم منتقدان و سینماروها روبرو شد. در ادامه این مطلب قصد داریم شما را با ۱۰ فیلم بینقص کلاسیکی آشنا کنیم که منتقدان در ابتدا از آنها متنفر بودند اما اکنون شاهکارهای تاریخ سینما بهشمار میآیند.
سی و یک نما – قویترین فیلمها آنهایی هستند که به معنای انسان بودن میپردازند و به بینندگان این امکان را میدهند تا با شخصیتهایی که زندگی متفاوتی از زندگی آنها دارند، آشنا شوند. در مقام فیلمساز، یکی از موثرترین روشهای جذب مخاطب با شخصیتهای فیلم، استفاده از احساسات جهانشمول برای ایجاد پلی از درک است. احساساتی مانند عشق، ترس، اندوه و خشم به طور عام توسط مخاطبان درک میشود، زیرا اکثر مردم خودشان این احساسات را تجربه کردهاند. با برجسته کردن تجربه یک شخصیت با احساسات جهانی در یک فیلم، فیلمسازان ارتباط و درک قویتری بین مخاطب و شخصیتهای فیلم ایجاد میکنند.
سی و یک نما - نسخه ویژه نابینایان فیلم سینمایی کلاسیک «آمادئوس» به کارگردانی میلوش فورمن با صدای رضا یزدانی، پنجشنبه سی و یکم تیر ماه ساعت ۱۹ از رادیو سوینا پخش خواهد شد و پس از آن، روی سایت سوینا در دسترس مخاطبان قرار می گیرد.
سی و یک نما - در سینما زمانی بود که فیلم های جنایی، به ویژه فیلم های مافیایی و گانگستری، بیشتر از الان ساخته می شد. امروزه، شما فقط مافیای روسیه را به عنوان یک شرور در فیلمها می بینید. اما در آن روزها، شاهد کمدی هایی بودیم که سعی داشتند دنیای مافیایی و گانگستری را مسخره کنند.
سی و یک نما - جان وین محبوب ترین بازیگری است که در فیلم های وسترن بازی کرده است. جان وین فراتر از یک ستاره صرف سینماست، او نمایش نمادی از همه نیروهایی است که در کانون زندگی آمریکایی جاری است. می توان از جان وین متنفر بود ولی نمی توان جلوی احساسات عمیقی که او با بازیگریش در فیلم های وسترن برمی انگیزد را گرفت. احساساتی که همه در یکجا جمع نمی شوند. وین برای بیشتر سینماروها اینچنین تاثیری داشته است.
سی و یک نما - در یکی از صحنههای «همشهری کین» یکی که انبار باقیمانده از چارلز فاستر کین را جستجو میکند، میگوید: "فکر نمیکنم هیچ واژهای بتواند زندگی یک انسان را تشریح کند." بعد از این صحنه، با یک نمای نزدیک واژهی «غنچهی رز» در مقابل چشمانمان ظاهر میشود. این واژه بر روی سورتمهای حک شده که در کوره انداخته شده و رنگش در شعلههای آتش جمع شده است. این همان سورتمهای است که از کین در زمان کودکی هنگام جدایی از خانوادهاش و رفتن به مدرسه گرفته شده است. غنچه رز نماد آسایش خاطر، امید و پاکی دوران کودکی است که انسان میتواند تمام زندگیاش را صرف بازپس گرفتن آنها کند.
سی و یک نما - فیلم درام - جنایی «تعقیب کننده آفتاب» (Sunchaser) به کارگردانی مایکل چیمینو محصول سال ۱۹۹۶ است که با نقدهای منفی از سوی منتقدین رو به رو شد و در زمان اکران خود شکست خورده است. اما حالا و پس از گذشت ۲۵ سال گفته می شود این نقدها چه در مورد این فیلم و چه فیلم دیگر چیمینو یعنی "دروازه بهشت" (۱۹۸۰) منصفانه نبوده و ریشه ای نژادپرستانه داشته است.
سی و یک نما - نسخه ویژه نابینایان فیلم کلاسیک «پرندگان» آلفرد هیچکاک با صدای پانتهآ پناهیها پنجشنبه 22 آبان منتشر میشود.
سی و یک نما - دهه فیلم های کلاسیک قرن بیستم در رادیو نمایش با زبانی شاعرانه با اجرای مریم نشیبا در برنامه «جعبه موسیقی» ارائه می شود.