چیزی که مسلم است وقتی در یک فیلم "جنیفر لوپز" بازی می‌کند، خواه ناخواه به آن نگاهی گیشه‌ای می‌شود و حضور او فیلم را تحت‌الشعاع قرار می‌دهد و نظرها را به سمت او چه مثبت و چه منفی می‌کشد. البته در فیلم لایلا و ایو، "ویولا دیویس"در نقش لایلا به قدری درخشان است که حتی جذابیت جنیفر لوپز(ایو) را هم در سایه می‌گذارد و بخش پایانی فیلم آنچنان بیننده را شگفتزده می‌کند که باید برگردد و فیلم را دوباره ببیند تا کدها را پیدا کند.
اتفاقی که در فیلم‌هایی در این ژانر، تجربه کرده ایم
"لایلا و ایو" یک تریلر روانشناسانه‌ی جنایی و انتقام‌جویانه محصول ۲۰۱۵ با بازی برنده جایزه اسکار، ویولا دیویس و جنیفر لوپز است. دیویس( لایلا ) یک مادر مجردو سخت‌کوش است که دو پسر دارد و در شهرداری کار می‌کند و پس از کشته شدن پسر بزرگترش در یک سوء قصد، متحمل رنج غیرقابل تصوری می‌شود.
دیویس به امید یافتن آرامش در یک گروه حمایت از مادران داغدیده، با جنیفر لوپز که از شرایط مشابه و غم‌انگیزی رنج می‌برد، آشنا می‌شود. در حالی که آنها یکدیگر را تسلی می‌دهند و به این واقعیت رسیده‌اند که پلیس‌ها ( شیا ویگهام، پری میسون و آندره رویو) هیچ پیشرفتی در پرونده‌ی آنها نداشته‌اند، لوپز پیشنهاد می‌دهد که خودشان باید بفهمند چه اتفاقی افتاده و امیدوارانه چیزی پیدا کنند که بتوانند به کارآگاهان به عنوان مدرک جرم ارائه دهند.
لایلا در کوله پشتی پسرِ کوچکترش یک اسلحه پیدا می‌کند و متوجه می‌شود که او نیز در شرایطِ بدِ روحی و انتقام‌جویی یا شاید وحشت است. اما این اسلحه مسیر زندگی لایلا را تغییر می دهد تا جایی که فیلم از مرزهای واقع‌گرایی به اوج داستان‌های روانشناختی و حتی ماورایی جهشِ موضوعیِ جذابی می‌کند.
اما اینکه تا چقدر در این مسیر موفق می‌شود که جای تاسف دارد که کارگردان "چارلز استون" نتوانسته بخوبی از عهده آن بر بیاید در حالی که وی(Drumline/Paid in Full) سابقه بسیار خوبی دارد.
از طرفی سختگیرانه است اگر نگوییم داستانِ فیلم "لایلا و ایو" اصلاً قابل پیش‌بینی نیست. در طول فیلم لحظاتی وجود دارد که در صحنه‌های پایانی، شما شروع به پیدا کردن قطعات پازل می‌کنید. فیلم در پرداختن به اهمیت گروه‌های حمایتی و واقعیت سلامت روان، به ویژه در پرداختن به تروما و اثرات تجربه آن، واقعاً خوب عمل می‌کند و به طرز دلپذیری در تمام بازی‌های جذاب مادران داغدیده غرق می‌شوید.. فیلم واقعاً این حس را به شما می‌دهد که این یک داستان واقعی است، اگرچه به نوعی، تا حدی هم همینطور است و یکی از دلایل اصلی که این فیلم چنین برداشت واقع‌گرایانه‌ای دارد، این است که در زندگی، بسیاری از آنچه در فیلم به نمایش گذاشته می‌شود، نمادی از زندگی مردم است و حتی بخش‌هایی از فیلم که از نظر روایی برای خلقِ جلوه‌های دراماتیک در نظر گرفته شدند، قلب شما را به درد می‌آورند، زیرا به نوعی احساس می‌کنید که اگر ما هم در همان موقعیت بودیم، احتمالاً همین کار را می‌کردیم.
در این یادداشت تلاش شده تا به شکل مبهم در مورد داستان گفته شود تا فیلم لو نرود و توصیه می‌شود که با ذهنیتی روشن به این فیلم فرصت دهید تا هدفش را بیان کند..
فیلم "لایلا و ایو" فیلمی است که می‌توان پیشنهاد دیدنش را داد و از تماشای آن پشیمان نشد
