سی و یک نما - حمید لبخنده کارگردان سریال "در پناه تو" شکل تازه ای از سریال های تلویزیونی را روی آنتن برد که در زمان خود به نوعی تابو شکنی محسوب می شد. سریالی پرمخاطب که معترضان همیشه در صحنه، چندان از آن راضی نبودند. یکی از ایرادهایی هم که گرفته میشد روابط بین جوان ها و جامعه ی تاثیرگذار دانشجویی در ارتباط نزدیک و تعامل با یکدیگر بود.
ایراد دیگر هم خوش چهره بودن بازیگران این سریال که انگار زیبایی هم جرم بود.
چهره هایی با این سریال وارد عرصه ی بازیگری شدند که در حال حاضر هریک سوپراستار نسل میانسال این روزها هستند.
لعیا زنگنه، پارسا پیروزفر، زنده یاد حسن جوهرچی در کنار رامین پرچمی، سحر زکریا، شهرزاد عبدالمجید، و.....
و با هنرمندی بزرگانی چون ثریا قاسمی، ایرج راد، پری امیرحمزه، حبیب دهقان نسب، جمشید لایق، ازیتا لاچینی و سعید پورصمیمی.
امروز خبر رسید که حمید لبخنده در سن هفتاد سالگی درگذشت.
سی و یک نما - «بلندی های زیر پا» نام تله تئاتری سریالی است که دو بازیگر برجسته که مدتی است از بین ما رفته اند در آن حضور دارند و شبکه چهار سیما در آستانه فرا رسیدن چهلمین روز از حملات تروریستی داعش در ۱۷خردادماه ۱۳۹۶، تله تئاتر «بلندی های زیر پا» را با مضمون مدافعان حرم روانه َآنتن پخش می کند.
سی و یک نما- تلهتئاتر سریالی «بلندیهای زیر پا» به نویسندگی و کارگردانی محسن معینی از هفته اول اردیبهشت روی آنتن میرود.
سی و یک نما- مراسم وداع با حسن جوهرچی در صبح سرد زمستانی بهمن ماه با این جمله آغاز شد: «با در پناه تو آمدی و با در پناه خدا بدرقهات میکنیم؛ همیشه در قلب ما هستی.»
هما گویا (سی و یک نما) – سریال "آرام می گیریم" که این روزها روی آنتن شبکه ی دو می نشیند را جسته گریخته می دیدم و بازیت را که مرا به یاد بازی آخر زنده یاد خسرو شکیبائی در "شب" رسول صدر عاملی می انداخت.معلوم بود که حال نداری وبا عشق سر پائی، درست مثل خسرو خان نازنین. چقدر نگرانت شده بودم، اما نه تا این حد که فکر کنم نمیرسی این آخرین بازیت را روی آنتن تا به آخردنبال کنی و قبل از اینکه "آرام می گیریم" را تا به انتها ببینی، آرام می گیری. به گذشته نگاه می کنم. به سریال "درپناه تو" که نقطه ی عطفی بود برای تو، لعیا زنگنه، پارسا پیروزفر و رامین پرچمی.رنسانسی در سریال سازی با تم عاشقانه که دخترهای جوان با عشق تو عاشق می شدند و برای خود دنبال "محمد" می گشتند.
صدای خانم ثریا قاسمی در گوشم طنین می اندازد که مادرانه چه قشنگ خطابت می کرد: "محمدم!!"