نمایش موارد بر اساس برچسب: شهاب حسینی

سی و یک نما_ پس از حواشیِ ایجاد شده بر سرِ انتخاب بازیگر ترکیه‌ای برای ایفای نقش مولانا، امروز با انتشارِ خبر حضور پارسا پیروزفر در این نقش، به این شایعات خاتمه داده شد.

منتشرشده در سینمای ایران

سی و یک نما /شب گذشته پیکر زنده یاد "یدالله صمدی"از شیراز به تهران منتقل شد. کارگردانی که به قول شهاب حسینی برای پرواز شوق داشت.

منتشرشده در سینمای ایران

سی و یک نما/ساعتی پیش با خبر شدیم یکی از کارگردان های پیشکسوت ایران، یدالله صمدی که چندی پیش در بیمارستان نمازی شیراز تحت عمل جراحی پیوند کبد قرار گرفته بود،دار فانی را وداع گفت


صمدی متولد سال ۱۳۳۱ در مراغه با فیلم " مردی که زیاد می دانست" مطرح شد و با فیلم سینمایی"اتوبوس"با بازی زنده یاد"هادی اسلامی" مورد تحسین قرار گرفت.
آخرین ساخته وی  فیلم سینمایی" پدر آن دیگری"با بازی  حسین یاری و هنگامه قاضیانی است.
"شوق پرواز" سریال مطرح وی است که به زندگی شهید خلبان بابایی  پرداخته و با درخشش "شهاب حسینی در این نقش،مورد استقبال مخاطبین   قرار گرفت.
 
فعالیت ها :

یدالله صمدی فعالیت سینمایی خود را با فیلم «تختخواب سه نفره» از دستیار کارگردانی نصرت کریمی در سال ۱۳۵۱ آغاز نمود و در سال ۱۳۶۳ با ساخت اولین فیلم خود - مردی که زیاد می‌دانست -، ساخت اوّلین فیلم طنز پس از انقلاب را به نام خود سند زد و با همین فیلم برنده جایزه سیمرغ بلورین بهترین کارگردانی از سومین جشنواره فیلم فجر گردید.

یکی از مهم‌ترین مولفه‌های آثار یدالله صمدی توجه به فرهنگ بومی آذری و استفاده از داستان‌های اصیل این سرزمین است که حاصل آن را می‌توان در فیلم‌های اتوبوس (۱۳۶۴)، ساوالان (۱۳۶۸)، دمرل (۱۳۷۲) و سارای (۱۳۷۶) مشاهده نمود.

که در این میان فیلم اتوبوس (۱۳۶۴)، به عنوان یکی از پرفروش‌ترین فیلم‌های آن دوره نیز شناخته می‌شود. اما عرصه فعالیت صمدی تنها در این بازه محدود نمی‌شود. فیلم ایستگاه (۱۳۶۶) بی تردید یکی از بهترین تریلرهای روانشناختی سینمای پس از انقلاب می‌باشد و این فیلم به همراه فیلم نقطه ضعف اعلامی یکی از جریان‌سازان این ژانر در سینمای ایران بوده‌اند. ایستگاه علی‌رغم نادیده گرفته شدن از سوی داوران در جشنواره فجر به عنوان فیلم منتخب منتقدان و نویسندگان سینمایی در سال ۶۳ برگزیده شد.

صمدی در ادامه فعالیت‌های خویش دوباره به ژانر کمدی شهری بازگشت و آثاری چون آپارتمان شماره ۱۳ (۱۳۶۹)، دو نفر و نصفی (۱۳۷۰) و معجزه خنده (۱۳۷۵) را خلق کرد. فیلم آپارتمان شماره ۱۳، جایزه سیمرغ بلورین بهترین فیلم و فیلمنامه را در سال ۶۹ از جشنواره فجر کسب نمود. وی در دهه ۸۰ نیز آثاری چون بانوی من (۱۳۸۱) و شهرآشوب (۱۳۸۴) را کارگردانی نمود.

وی در طیّ سال‌های ۱۳۸۶ تا ۱۳۹۰، سریال شوق پرواز را دربارهٔ زندگی شهید عباس بابایی، به سفارش بنیاد شهید و امور ایثارگران برای شبکه اوّل سیما کارگردانی کرد و این نخستین تجربهٔ تلویزیونی او به‌شمار می‌رفت که با موفّقیت و استقبال چشم‌گیری مواجه شد.

وی همچنین به مدت سه سال (۱۳۸۰–۱۳۷۷) مدیرعامل خانه سینما بود و علاوه بر آن ریاست کانون کارگردانان سینمای ایران را نیز بر عهده داشت.

سی و یک نما فقدان این هنرمند گرامی را به  خانواده وی،جامعه سینما و مردم  هنر دوست تسلیت می گوید. روحش شاد
منتشرشده در سینمای ایران

ریحانه محمودی(سی و یک نما) - فرش قرمز و مراسم فوتوکالِ فستیوال‌های جهانی را می‌توان محلی برای نمایش بخشی از هویت فرهنگی و سبک پوشش ملیت‌های مختلف دانست؛ این موضوع برای ایرانیان، به خصوص در دهه‌ی گذشته از اهمیت بیشتری برخوردار بوده و توجه مضاعفی را نیز به خود معطوف کرده‌است. این روزها که فستیوال ونیز با حضور رنگارنگ هنرمندان مطرح در حال برگزاریست؛ بهانه‌ای به دست آوردیم تا نگاهی به ده پوشش برتر چهره‌های ایرانی روی فرش قرمز جشنواره‌های جهانی داشته باشیم. با ادامه‌ی مطلب همراهمان باشید.

منتشرشده در سینمای جهان


 (سی و یک نما) – بازیگر نقش فرهاد در سریال شهرزاد چه مصطفی زمانی باشد یا هر بازیگر مطرح دیگری این را می دانست که وقتی شهاب حسینی عهده دار کارآکتر قباد است، به هر حال در این رقابت بازنده خواهد شد چرا که شخصیت قباد در هر شرایطی قهرمان قصه خواهد بود حتی اگر در پایان قصه میمرد.


این قدرت غیرقابل انکار در بازی را هم نغمه ثمینی می دانست و هم حسن فتحی و به همین دلیل قصه ی شهرزاد را از هر طرف که نگاه می کردیم ، بیشتر قصه ی قباد بود.
سریال شهرزاد حدود سه سال مهمان خوانده ی خانه های ما شد و حتی فصل دوم آن را که ضعیف تر از فصل اول و آخر بود نیز با هیجان دنبال کردیم و باور داریم یک نویسنده خوب ، یک کارگردان خوب در کنار بازیگرانی یک به یک درست انتخاب شده می توانند ما را ترغیب کنند که هر دوشنبه در سبد کالایمان شهرزادی نیز بگذاریم.
اما حقیقت محبوبیت سریال شهرزاد به همینجا ختم نمی شود. حسن فتحی در نوع کار و نگرشش یک برند است که تاریخ  نیاکانش را از یاد نبرده و در بستریک قرن تاریخ را زیر و رو می کند و فرهنگ و سن را از لا به لای آن بیرون می آورد و به رخ نسلی می کشد که تاریخ و فرهنگ را گم کرده اند.او از نوادر کارگردانانی است که وقتی در شهرک غزالی قدم میزند، روح زنده یاد علی حاتمی شاد می شود و گر چه این دو فیلمساز نگرشی کاملا متفاوت از هم دارند اما هر دو پایبند اصول و سنت هستند که علی حاتمی ، دیالوگ نویس بهتری و فتحی قصه گوی تواناتری است. اولی فیلم را دیوان شعر می کند و دومی این دیوان شعر را روایت.
اما هنر هر دو در این است که بازیگران با هدایت این دو کارکشته،بازی هایی فراتر از آنچه که در قاب های دیگر از آنها دیده ایم به نمایش می گذارند. به خصوص در سریال شهرزاد که بازی خوب مختص چند بازیگر کلیدی با نقش های اصلی نیست و همه بدون استثنا خوب و باورپذیرند.
البته این تنها به گردن حسن فتحی نبوده و ما نویسنده باریک بین چون نغمه ثمینی داریم که برای تک تک کارآکترهای شهرزاد ارزش قائل است و بی قصه رهایشان نمی کند تا جایی که زمانی به خود می آییم و با خودکشی "هوشنک" در ذهنمان کمبودها،  عقده ها  و حقارت های زندگی او را هم مرور می کنیم و به حالش دل می سوزانیم. برای شربت اشک می ریزیم و با عشق عمه بلقیس عاشق می شویم.
شهرزاد به واقع قصه ی هزار و یک شب بود با آدم های معمولی که در شخصیت همه شان کاستی هایی می دیدیم و همین قصه را جذاب کرده بود. شخصیت هایی که حتی کورسوی عشق پنهان شده ی بزرگ آقا با بازی شایسته استاد علی نصیریان به شهرزاد در لا به لای جوانی از دست رفته اش هم جا نمی ماند .
البته در این میان صد حیف که زود از کارآکتر و بازی فوق العاده "ابوالفضل پور عرب" بی نصیب شدیم که حتما میشد از او بیشتر از این وام گرفت که بدیهی است حسن فتحی و نغمه ثمینی نیز کاملا به این موضوع واقفند و برای این کوتاهی دلیل قانع کننده ای دارند.

ودر کنار آنچه گفتیم باید اضافه کنیم که در خدمت بودن عوامل پشت صحنه  از تصویرهای درست تا موسیقی به قاعده، زیبا و به یادماندنی این سریال نیز نباید غافل شد.
سریال شهرزاد درست و به موقع تمام شد اما قسمت آخر می توانست منسجم تر و محکمتر شود اما گرچه مرگ قباد عده ای را از پایان این چنینی رنجاند، یقینا بهترین پایانبندی مرگ قباد و رفتن فرهاد بود 

منتشرشده در تلویزیون

سی و یک نما – "مارک کرمود" منتقد سینمایی روزنامه گاردین فیلم "غلام" با بازی شهاب حسینی، را با امتیاز ۴ ستاره به‌عنوان فیلم برتر هفته "گاردین" معرفی کرد.در این فیلم یکی از بازیگران برجسته قبل از انقلاب (بهروز به نژاد) نیز حضور دارد.این منتقد عقیده دارد که شهاب حسینی مخاطب را هیپنوتیزم می کند.

منتشرشده در سینمای جهان


سی و یک نما_ سعید روستایی که با ابد و یک روز غوغایی به پا کرد و دل منتقدان و مخاطبان را به دست آورد؛ به تازگی درخواست پروانه ساخت فیلم جدید خود "متری شیش و نیم"را داده است.
این فیلم که چون ساخته‌ی قبلی روستایی به طبقات پایین جامعه می‌پردازد داستانی از بحران‌های اجتماعی را روایت می‌کند.

نکته‌ی جالب توجه "متری شیش و نیم" حضور دوباره‌ی پیمان معادی و شهاب حسینی در کنار هم بعد از فیلم "جدایی نادر از سیمین" است. پیمان معادی در این فیلم علاوه بر بازیگری در سمت تهیه کننده نیز حضور دارد. باید منتظر اخبار بیشتری از این فیلم که جزئیاتش هم جذاب است بمانیم.

منتشرشده در سینمای ایران

سی و یک نما - به گزارش روابط عمومی ششمین جشنواره بین‌المللی فیلم شهر، اعضای هیات داوران بخش‌ سینمایی این جشنواره متشکل از فریدون جیرانی، مازیار میری، منوچهر محمدی، فرهاد توحیدی، فرشاد محمدی، محمد احسانی و فاطمه گودرزی، نامزدهای دریافت جوایز این بخش را به شرح زیر اعلام کردند:

منتشرشده در سینمای ایران

هما گویا (سی و یک نما) – اختلاف بین هنرمندان و اصحاب رسانه کم کم دارد به یک مشکل جدی بدل می شود. مشکلی که یقینا سوء تفاهم نیست و هر دو طرف قضیه مقصرند. چارچوب نداشتن و تعریف نشدن اینکه عکاسی، خبرنگاری و نقد یک کار حرفه ای است و ورود بی رویه به این حرفه بدون داشتن شرایط و دانش لازم از یک طرف و کم طاقتی، غرور  برخی هنرمندان از طرفی دیگر موجب شده تا این دو صنف که لازم و ملزوم هم و یقینا ولی نعمتشان مردم هستند، رو در روی یکدیگر قرار بگیرند. خبرنگار و عکاس که از بی توجهی هنرمندان احساس تحقیر می کند و هنرمندی که متعجب است، چرا در یک نشست یا گرد همائی، تعداد دوربین ها از تعداد صندلی ها بیشتر است.

منتشرشده در تئاتر
صفحه7 از11