روی آنتن رفتن سریالی از "مهران مدیری" برای شخص او هم...!! راستش را بخوانید نمی‌دانیم که کلا فرقی می‌کند یا نمی‌کند!!
سریالِ "شیش‌ماهه" یک سریال بَد نیست، یک سریالِ عجیب است. و
گر چه "محمد شعبان‌ پور" با ریسک بالای نقشِ دانای جمع بودن به جای "سیامک انصاری"، بازی قابلِ دفاعی دارد، "حسن معجونی" عالی است و "مریم سعادت" هم همینطور. اما مخاطب، گویی در لا‌به‌لای شخصیت حال بَدکنِ "ساینا"، دخترک خیالی که متاسفانه همه‌ی کاراکترها را هم به گونه‌ای درگیر می‌کند، واقعا کلافه می‌شود. آن هم در دورانی که سخت ترین روزگار را از نظر(به خصوص) اقتصادی سپری می‌کند و به جای اینکه دقایقی از فشارهای روحی دور شود، باید به این بیاندیشد که مهران مدیری چقدر از پولِ ملیِ این ملتِ گرسنه در کیسه کرده تا حاضر شده خودش برای خودش پشت‌پا بگیرد و برای همیشه پایبندی به حرف و قولش را برای مردمی که بسیار دوستش داشتند زیر سوال ببرد. ای کاش "شیش ماهه" ارزشش را داشت و شبهای خانواده ها میشد "شبهای برره". میشد شبهای "پاورچین".
یادم می آید سال‌ها پیش در مورد سریال "پاورچین"، در دورانی که نمی‌دانستیم بی‌پولی و فقرِ در آن زمان شوخی است نوشتم که
" مرد پاورچین پاورچین به خانه آمد.بچه ها بلند بلند با پاورچین می‌خندیدند و حواسشان به دست‌های خالی پدر نبود".
سریال "شیش ماهه" فقط، تحقیرِ فهم، سلیقه، دانایی و خواسته‌ی مردم نیست بلکه تحقیر بازیگرانِ قابلِ احترام آن هم هست. علیرضا خمسه و ناهید مسلمی سر در گم و...
واقعا بعید است که حتی " جواد رضویان" هم نتواند مخاطب را با خود درگیر کند.
هما گویا