سمیه طراوتی / سی و یک نما - فیلم «هرگز به ندرت، گاهی همیشه»

 Never Rarely Sometimes Always یک درام آمریکایی،انگلیسی است که توسط  «الیزا هیتمن» در  سال 2020 نوشته و کارگردانی شده است

سی و یک نما – اولین بار نیست که در چند سال اخیر این اتفاق می افتد. جوانان (پاپ کره ای) که بین بیست و سه تا بیست هشت سالگی خودکشی می کنند و یا علت مرگشان هرگز مشخص نمی شود. جوان های پولسازی که نه خوشحالند و نه پولدار، انگار که به بردگی گرفته شده اند.

سی و یک نما – دیشب که برای چندمین بار فیلم "مادر" را از شبکه نمایش می دیدیم، این بار حال و هوای دیگری داشتیم. تمام نگاهمان زوم شده بود روی بازی شما. در آن سکانس که قند می شکستی و مادر نگران کهنگی آرد بود برای حلوای فردا، چه بازی کردی با آن دیالوگ مثل همیشه مسحور کننده ی زنده یاد علی حاتمی: "آرد میگیرم فرداعلا، حلوا می پزم ترحلوا.
امروز پیکرت در حال تشییع است وصفایی دارد در این عالم کرونایی. سفره ازصفای میزبان رونق می گیرد، نه از مرصع پلو. این را هم مادر گفت، بیاد دارید؟!

رفقای با مرام آمده اند.خیلی ها هم نیامده اند اما دروغ چرا؟ پست و استوری گذاشته اند بنده ی خداها. وزیر آمد ، معاونت سینمایی هم همینطورو از همه مهمترمردم آمده اند. محفل، محفل انس است در قطعه ی هنرمندان.

متنی هم که دخترتان "نلی" نوشته بود خوانده شد، آرمان امامبخش خواند.خودش حال و روز مساعدی نداشت که بخواند.

«پدر عزیز و هنرمند و مهربانم را از دست داده‌ام و این غمی سنگین است و تا آخر عمر با من خواهد بود اما همیاری و همدردی اقوام، هنرمندان، دوستان و بسیاری از مردم عزیز ایران یاری‌ام کرد تا من این غم را بهتر تحمل کنم. می‌دانم جامعه هنر ایران قدر پدرم و تلاش او را برای توسعه فرهنگ و هنر می‌داند. بنابراین اینجا می‌خواهم از همه کسانی که یاد پدرم را گرامی داشتند و با حضور یا پیام‌های محبت آمیزشان آن را نشان دادند، سپاسگزاری کنم و در ضمن اعلام کنم که به دلیل شیوع ویروس کرونا متاسفانه فعلا نخواهیم توانست مراسمی برای یادبود ایشان برگزار کنیم ولی در اولین زمان، مراسمی برای بزرگداشت ایشان با همراهی همه شما برپا خواهد شد».

وی در ادامه، قطعه شعری را که خود شما موقع درگذشت پدرتان سروده بودید، خواند:
چو رفتی از برم، ای نازنین یارا
خداحافظ خداحافظ
دو چشمم گشت از دست غمت دریا
خداحافظ خداحافظ
ترا من دوست دارم همچو جان اما
دگر راحت شدی از این مصیبت‌ها
خداحافظ خداحافظ
به یاد آن رخت در باغ با گل گفتگو دارم،
به هر جایی که باشی، شادیت را آرزو دارم
خداحافظ خداحافظ

در این مراسم،سید عباس صالحی وزیر ارشاد، حسین انتظامی رییس سازمان سینمایی، منوچهر شاهسواری مدیرعامل خانه سینما ،اسماعیل شنگله، امین تارخ، خسرو احمدی، فریبا کوثری،اسدالله یکتا،امین تارخ، کامران ملکی؛ شهرام گیل آبادی، حسن اکلیلی و...مردم حضور داشتند.

سی و یک نما – به گذشته می رویم. خاطرات ما دور تر از این هاست. اما خیلی هم دور نمی رود. بچه که بودیم "محمدعلی کشاورز" ، دایی جان سرهنگی بود برای خودش که نمی گذاشت لیلی به سعید برسد در"سریال دایی جان ناپلئون"" و آخرش هم لیلی رو گرفت واسه ی پسرش پوری فشفشو. دایی جان ناپلئون رفت، مش قاسم رفت، آقاجان رفت و حتی پوری و سعید هم رفتند. حالا او هم رفت. اما انگار که همین دیروز بود.

سمیه طراوتی / سی و یک نما – گر چه بعضی از فیلم ها، ما را به شدت تحت تاثیر قرار می دهند و ملودرام های غم انگیزی در ژانرهای مختلف هستند که از دیدنشان شاد نمی شویم، اما به اندازه ای خوب هستند که لذت تماشای یک فیلم برتررا به ما بدهند ودر ذهنمان باقی بمانند . در ادامه ده فیلم از این نوع را با هم مرور می کنیم:

Titanic

فیلم جیمز کامرون در سال ۱۹۹۷ پرهزینه بود که تکنیک ش مخاطبان را شگفت زده کرد. اما چیزی که تایتانیک را در ذهن مخاطبان ماندگار کرد،پایان غم انگیز و دراماتیک آن بود.
جایی که سرنوشت، حادثه و عشق در هم می آمیزند.
«رز» دختری است از طبقه ی متمول که به اجبار مادرش با مردی که دوست ندارد نامزد کرده است‌.وقتی در کشتی تصمیم به خودکشی می گیرد با جک روبرو می شود. پسری فقیر که بلیط کشتی را هم جایزه برده. آشنایی آنها به عشقی عمیق منجر می شود.عشقی که مورد تایید اطرافیان «رز» نیست و ....
تایتانیک در همان سال،به جز بازیگری بقیه ی جوایز اسکار را درو کرد.

Manchester by the sea
منچستر کنار دریا به کارگردانی کنت لونرگان، در سال ۲۰۱۶ عرضه شد و یکی از بخت های اصلی اسکار همان سال بود. این فیلم جایزه بهترین بازیگر نقش اول مرد را برای کیسی افلک به ارمغان آورد.
«لی» که سه فرزندش را در آتش سوزی از دست داده و همسرش رهایش کرده، سعی میکند در آینده ی تنها برادرزاده اش نقشی ایفا کند.
در فیلم فضای سردی میان شخصیت ها حاکم است و لونرگان با نمایش لوکیشن های برفی و یخ زده بر این سردی تاکید میکند. اما کم کم روابط بهتر می شود و به ناگاه ما اشک های لی و همسر سابقش را می بینیم که به غم های عمیق شخصیتها آگاه می شویم. غمی که ما را نیز در خود غرق می کند.

Hachi

قصه ی فیلم از زندگی واقعی سگی در ژاپن به نام هاچیکو برداشته شده است. پرفسور ویلسون به صورت اتفاقی هاچی کوچک را در خیابان پیدا می کند و او را به خانه ی خود می برد.
رابطه ی این سگ با پروفسور حتی بعد از مرگ او درام جذابی را به وجود آورده است که مخاطب را با آن همراه می کند.
این فیلم به کارگردانی لاسه هالستروم در سال ۲۰۰۹ ساخته شد و خاطره ی این سگ را که در ژاپن اسطوره ی وفاداری شناخته می شود، زنده کرد.

Eternal sunshine of the spotless mind

«درخشش ابدی یک ذهن پاک» در ژانر رمانتیک علمی_تخیلی در سال ۲۰۰۴ به کارگردانی میشل گوندری ساخته شد. این فیلم ایده و فیلمنامه ای بسیار عالی دارد که مطمئنا فراموش کردنش برای هر مخاطبی سخت خواهد بود.
کلمنتاین و جول بعد از یک رابطه ی عاشقانه ی متفاوت و دلچسب که در آخر به جدایی می انجامد،تصمیم می گیرند خاطرات بد رابطه شان را با روشی نوین پاک کنند.اما پیوند عاشقانه ی بین آنها به این راحتی از بین نخواهد رفت.
فیلم از سوی مردم و منتقدان مورد استقبال قرار گرفت و جوایز بسیاری کسب کرد.

The green mile

مطمئنا غم انگیزترین اعدام تاریخ سینما، اعدام «جان کافی» است. اعدام مردی بزرگ و عجیب و البته به شدت دوست داشتنی.
جان کافی مردی با ویژگی های عجیب است که به اشتباه به تجاوز و قتل دو دختر بچه متهم شده است و اتفاقات عجیبی در زندان برای او می افتد.
مسیر سبز در اسکار ۲۰۰۰ با وجود چهار نامزدی، هیچ جایزه ای به دست نیاورد، اما مطمئنا از به یاد ماندنی ترین فیلمهای تاریخ سینما است.

Beautiful boy

داستان به دام افتادن انسان ها به اعتیاد سوژه ی فیلم های بسیاری بوده است. مواجهه ی پدر با اعتیاد فرزندش و تلاش او برای نجات پسر جوانش دستمایه ی این فیلم غمگین است. پسر مرحله به مرحله چاهی که در آن افتاده را عمیق تر می کند و پدر در ناامیدی بیشتری غرق می شود.
فیلم در سال ۲۰۱۸ به کارگردانی فیلیکس ون گرینینگن ساخته شد و بازی تیموتی شالامی و استیو کارل در آن مورد تحسین واقع شد.

Interstellar

در این فیلم کریستوفر نولان به سراغ ساختن اثری علمی تخیلی رفته بود.اما نولان همیشه ژانرها را ارتقا می دهد و بین علم و تخیل، درامی عمیق ایجاد می کند. جایی که باید به نابودی، پایان دنیا،فراق و تغییر جایگاه پدر و دخترها بیاندیشیم.
داستان فیلم از این قرار است که زمین دیگر پاسخگوی نیازهای انسان ها نیست و خاک بر اثر فرسایش، دیگر محصولات زیادی به بار نمی دهد. یک شرکت فضایی محققان خود را برای پیدا کردن سیاره ی جدیدی برای زندگی می فرستد اما پیدا کردن جایی برای بقای نسل انسان کار آسانی نیست.
البته نولان در جوایز خیلی خوش شانس نیست. اما مطمئنا میان ستاره ای فیلمی نیست که بینندگانش آن را فراموش کنند.

Braveheart

فیلم هایی که درباره ی وطن ساخته می شود همیشه شور و اشتیاق وطن پرستی را در دل مخاطب زنده می کند.
مردی به نام ویلیام والاس که نامزدش توسط انگلیسی ها کشته شده است،برای پس گرفتن استقلال اسکاتلند مردم خود را علیه پادشاه انگلستان می شوراند.
فیلم با کارگردانی و بازیگری مل گیبسون در سال ۱۹۹۵ ساخته شد و جوایز بسیاری را به خود اختصاص داد. صحنه های جنگی فیلم که در آن از جلوه های ویژه ی کمی استفاده شده است باعث جذابیت بیشتر فیلم است‌. اما درام بودن ماجرا جایی است که قهرمان بزرگ ما شکست می خورد تا بدانیم، قهرمان ها همیشه زنده نمی مانند.

Magnolia

سومین اثر پل توماس اندرسون《مگنولیا》درامی که در سال ۱۹۹۹ ساخته شد. فیلمی پر بازیگر که می خواهد از ارتباط اتفاق ها برای ما بگوید.
این فیلم داستان آدم های مختلف است که در یک نقطه به اشتراک می رسند. آدمهایی که شاید مشهور یا محبوب یا باهوش و قدرتمند هستند، اما در پشت ظاهرهای خوب، دردهایی عمیق دارند. دردهایی که با کارگردانی خوب اندرسون نمایش داده می شوند و با موسیقی متن احساس مخاطب را بر می انگیزند.
این فیلم توانست خرس طلایی ۲۰۰۰ را مال خود کند.

Call me by your name

«مرا با نام خودت صدا بزن» فیلمی است به کارگردانی لوکا گوادانینو که مضمون عشق ممنوعه دارد.اما ویژگی مهم فیلم این نیست.شخصیت های فیلم آنقدر عمیق پرداخت شده و میزانسن ها کم نظیر چیده شده که مخاطب در کرختی و غم فیلم غرق شود و در درام قصه گیر بیفتد.
پدر «اِلیو» که استاد باستان شناسی است، هرسال تابستان دانشجویی را برای مدت کوتاهی به شاگردی می پذیرد. وقتی «اُلیور» به خانه ی آنها می آید، شخصیت کاملا متضاد او توجه اِلیو را برمی انگیزد و رابطه ای شکل می گیرد که برای هر دوی آنها جذاب و در عین حال گیج کننده است.
بازی تیموتی شالامی در این فیلم باعث تحسین همگان شد. غم غیرقابل انکاری که در سرتاسر فیلم و به خصوص در سکانس پایانی جریان دارد، تاثیرگذاری آن را چند برابر کرده است.

سی و یک نما - فیلم سینمایی "مست عشق" به کارگردانی حسن فتحی ، محصول مشترک ایران و ترکیه که به بخشی اززندگی مولانا می پردازد، در حال طی کردن مراحل پس از تولید است و تا پایان تابستان آماده نمایش خواهد بود.

سی و یک نما – ناتالی پورتمن بازیگر بزرگی است و به معنای واقعی یک ستاره با مهمترین جوایز سینمایی که اگر تمام این افتخارات را کنار هم بگذاریم، باز هم اولین تصویری که در ذهنمان می آید، همان ماتیلدای فیلم لئون است که جرات می خواست تا جایزه بهترین بازیگر نقش اول زن را به دختری سیزده ساله بدهند وهیچ آکادمی سینمایی چنین جسارتی را نداشت و پس از آن "قوی سیاه" بود که در کنار "لئون" نشست در حالی که باز هم چشم ها به دنبال ماتیلداست. همان دخترکی که درختچه ی کوچک لئون را کاشت و لابد الان آن گیاه، درخت بزرگ و تنومندی شده است. او حالا سی و نه ساله شده است و نگاهی به شروع چهارمین دهه از زندگی که یقینا برای یک زن معنای خاصی دارد.

هما گویا/ سی و یک نما - یکی از ویژگی های کارآکتر سازی" اصغرفرهادی" در فیلم هایش این است که در آثار او قرارنیست شخصیت خاصی از بقیه ی شخصیت های قصه چندان پررنگ تر باشد و بیشتر دیده شوند.قهرمانان قصه های او تک بعدی نیستند و یکه تاز هم نخواهند بود. هر کسی قهرمان قصه ی خودش است.

ناصر یاخچی بیگلو / سی و یک نما - در ۲۴ فروردین امسال فیلم «خروج» به کارگردانی «ابراهیم حاتمی کیا» و تایید «حبیب الله ولی نژاد» تهیه کننده فیلم، به اولین فیلم تاریخ ایران تبدیل شد به صورت آنلاین اکران می شود. اتفاقی که از طریق سامانه های «فیلیمو» و «نماوا» با قیمت بلیط ۱۲ هزار تومن صورت پذیرفت که مطمئنا نقطه عطفی در تاریخ سینمای خواهد بود. در تاریخ ۱۰ اردیبهشت نیز فیلم «طلا» به کارگردانی «پرویز شهبازی» و به تهیه کنندگی «رامبد جوان» و « محمد شایسته» به دومین فیلم اکران آنلاین و با قیمت بلیط ۱۵ هزار تومانی تبدیل شد.

ناصر یاخچی بیگلو / سی و یک نما - اتفاقی افتاده.چه اتفاقی؟

چند نفر مرده اند.
چرا و چطور ؟