سی و یک نما - در حالی که شمارش معکوس برای برگزاری نود و هفتمین مراسم جوایز آکادمی اسکار که در تاریخ 2 مارس 2025 (12 اسفند 1403) شروع شده اما دیگر اشتیاق و کنجکاوی چندانی برای سرنوشت فیلم‌های سال گذشته به چشم نمی‌خورد چرا که کیفیت فیلم‌ها قابل قیاس با آثاری که (برای مثال) در دهه‌ی نود قرن بیستم ساخته شده را نمی‌بینیم.
سی و یک نما - زوج‌های بسیاری با کارآکترهای یک اثر سینمایی در حافظه‌ی تاریخ سینما ماندگار شده‌اند، بعضی بیشتر مثل اینگرید برگمن و همفری بوگارت در کازابلانکا، یا ژان رنو و ناتالی پورتمن در لئون و بعضی کمتر.
از میان زوج‌های معروف در آثار سینمایی جهان دوازده مورد کلاسیک را مرور می‌کنیم.
سی و یک نما – گریستن یک بازیگر خوب تنها به سرازیر شدن اشک خلاصه نمی‌شود و چه بسا گریه‌های ماندگاری که اشکی هم ندارند. گریه‌هایی که با چهره و میمیک صورت یک شخصیت، اوج اندوه او را به مخاطب انتقال می‌دهد. در ادامه ده گریه‌ی ماندگار از بازیگران بزرگ هالیوود را ببینید.
سی و یک نما – ناتالی پورتمن بازیگر بزرگی است و به معنای واقعی یک ستاره با مهمترین جوایز سینمایی که اگر تمام این افتخارات را کنار هم بگذاریم، باز هم اولین تصویری که در ذهنمان می آید، همان ماتیلدای فیلم لئون است که جرات می خواست تا جایزه بهترین بازیگر نقش اول زن را به دختری سیزده ساله بدهند وهیچ آکادمی سینمایی چنین جسارتی را نداشت و پس از آن "قوی سیاه" بود که در کنار "لئون" نشست در حالی که باز هم چشم ها به دنبال ماتیلداست. همان دخترکی که درختچه ی کوچک لئون را کاشت و لابد الان آن گیاه، درخت بزرگ و تنومندی شده است. او حالا سی و نه ساله شده است و نگاهی به شروع چهارمین دهه از زندگی که یقینا برای یک زن معنای خاصی دارد.
