نمایش موارد بر اساس برچسب: من رومینا چهارده سال دارم

کار هنر، ساختن فرهنگ است.
گاهی ممکن است این کار را با خشونت انجام دهد و گاهی با لطافت و زیبایی.

کیانوش عیاری هم تصمیم گرفته بود خشونت را جلوی دیدگان مخاطب بیاورد، به صورتش سیلی بزند و یادآوری کند که انسان چقدر می تواند خشن و غیرقابل باور باشد.
امروز جای خالی «خانه پدری» احساس می شود که توی سرش زدند و دیده نشد.

سخن کوتاه بود و... بهانه،  سر بریدن رومینا دختر چهارده ساله ی تالشی به دست پدر

و من رومینا چهارده سال دارم. شاید نام فیلم بعدی باشد

منتشرشده در سینمای ایران