نمایش موارد بر اساس برچسب: پانیذ اسماعیل لو

سی و یک نما - حتی پیش از اینکه ریز احمد (که به همراه کارگردان، آنیل کاریا، این فیلم کوتاه را نوشته اند) از پیاده رو بلند شود و آهنگش به نام «تو اهل کجایی؟» (Where You From) را بخواند، که در فیلم بلند «مغول موگلی» نیز شنیده بودیم، فیلم کوتاه آنها با نام «خداحافظی طولانی» شبیه یک موزیک ویدیو است. در پس‌زمینه فیلم آهنگ‌های دیگری را نیز با خوانندگی احمد می‌شنویم، در حالی که خانواده اش برای عروسی خواهرش آماده می‌شوند، اما فیلم و ترکیب موزیک هایی که در فیلم می آیند بیشتر از اینکه رسانه ای باشند دربردارنده یک حال خوب هستند. حتی اگر دلیل این حال خوب را ندانیم، شاید برای پر کردن وقت مان باشد. شاید درباره راهپیمایی راست افراطی در تلویزیون است که پدر احمد می خواهد آن را تماشا کند. شاید درباره دوست مردی (جیمز) باشد که خواهرش به عروسی خودش دعوت کرده است. هیچ چیز معلوم نیست، ما فقط می دانیم که طوفانی در راه است.

منتشرشده در سینمای جهان

پانیذ اسماعیل لو / سی و یک نما - صبح دیروز و پس از آنکه باخت دونالد ترامپ در این رقابت تنگاتنگ مسجل شده بود و "نانسی پلوسی" رییس مجلس نمایندگان آمریکا، بایدن را "رییس جمهور منتخب" معرفی کرد، "وان جونز" مشاور "باراک اوباما" رییس جمهور سابق آمریکا و مجری/مهمان شبکه CNN در پوشش زنده ی ماراتون گونه ی انتخابات 2020 آمریکا در حالی که اشک میریخت گفت:

منتشرشده در گوناگون

هما گویا - معمولا توضیحات، پی نوشت و پیوست ها در انتهای یک مطلب جا می گیرد، اما این توضیح برای ما انقدر اهمیت داشت که در شروع مطلبی که دیروز و بعد از نشست خبری روی سایت گذاشته بودیم، قرار دهیم. متاسفانه به رغم اینکه جناب آقای "مسعود نجفی"، مدیر روابط عمومی سازمان سینمایی، سوال ما را وفادارانه و متعهدانه مطرح کرده و پاسخی شایسته ای از ریاست سازمان سینمایی، جناب" دکترحسین انتظامی" دریافت کرده بودیم، اما روی خروجی سایت سازمان، به درستی مکتوب نشده بود و ما را معترض کرد. اما امروز وبا دیدن ویدئو آن، متوجه این سوتفاهم  شدیم (که البته تا حدودی هم بی تقصیریم) و پوزش می خواهیم.

سی و یک نما - نشست مطبوعاتی معاونت سینمایی وزارت ارشاد با رسانه ها، ساعاتی قبل به صورت آنلاین برگزار شد که هیچ سوال و پاسخ جدیدی در آن نبود که بخواهیم مهمترین ها را به عنوان اخبار تازه منتشر کنیم. هر پرسشی بود ، در طول یک ماه گذشته مطرح شده بود و هر پاسخی که داده شد، یا قانعمان نکرد و یا اینکه این پاسخ ها را در برنامه های تلویزیونی با محوریت سینما و یا در اخبار رسانه ها بیش و کم شنیده بودیم.

 ما هم قرار بود به عنوان یک رسانه اینترنتی، پرسشی از ریاست سازمان سینمایی داشته باشیم که البته پرسش ما بیشتر دغدغه بود و خواسته و از آن مهمتر می خواستیم که سازمان سینمایی،  رسانه های سینمایی را حمایت کند،  اما حمایت از چه نظر!؟

از آنجا که یک هفته فرصت داشتیم، تصمیم گرفتیم که پرسش را در قالب یادداشتی سه چهار خطی ابلاغ کنیم تا در آخر سوالمان در چند کلمه خلاصه شود، مفهوم داشته باشد و تاثیرگزار باشد.
اینطور نوشتیم:
 
ریاست محترم سازمان سینمایی
جناب آقای دکتر انتظامی
با سلام
بیشتر از اینکه بخواهم سوالی از جنابعالی داشته باشم، تقاضایی دارم. 
تقاضای اینکه جایگاه اصحاب حوزه ی سینمایی رسانه را در رویارویی با فضای اینستاگرام تثبیت نمایید.
اینستاگرام یک مهارت است و حرفه ی روزنامه‌نگاری اعم از منتقدین، خبرنگاران  و عکاسان، یک علم که یا بصورت آکادمیک و یا تجربه و ممارست، طی سالها به دست آمده است.
رسالت اینستاگرام درتمام دنیا تعریف خاصی دارد که بر همان مبنا هم پایه گذاری شده است. عکس، خبر کوتاه و ویدئویی با زمان مشخص که به مرور تسهیلاتی به آن اضافه شد تا کاربری بیشتری داشته باشد و به یک تجارت پنهان یا آشکار تبدیل شود. اصطلاح شاخ اینستاگرام که به پیج هایی با دنبال کنندگان بیشتر داده شده، در ایران  به صورت مافیا و پدرخوانده روی رسانه ها سایه انداخته و سلیقه ها را تغییر داده است. حالا هنرمندان هم متاسفانه ترجیح می دهند که یک عکس پرتره‌ی خوش آب ورنگ که به کمک فتوشاپ خوش آب و رنگ تر هم شده در یک پیج میلیونی داشته باشند تا با یک منتقد یا خبرنگار حرفه ای گفتگو کنند و یا یک مقاله ی تحلیلی بخوانند. عکاسان حرفه ای حالا، زیر پای عکاسان اینستاگرامی با دوربین های گرانقیمت دست و پا میزنند و اصولا انگیزه در اهالی رسانه تضعیف شده است.
لطفا تدبیری بیاندیشید که جایگاه و تعریف رسانه های مکتوب و یا پایگاه های رسمی زیر نظر معاونت سینمایی امنیت و اعتبار داشته باشند. تلخ است که این روزها خبرگزاری ها بعد از پدرخوانده های اینستاگرام از اخبار مطلع می شوند.
 
باسپاس
پانیذ اسماعیل لو
پایگاه خبری- تحلیلی سی و یک نما
 
و مخلص کلام این بود که:
جناب آقای دکتر حسین انتظامی
شما و همکارانتان چه تدبیری دارید تا رسانه ها را در برابر هجمه ی اینستاگرام که دارد یک حرفه ی مستقل و ریشه دار را از پا می اندازد، حفظ کنید؟
سوال و پاسخ به گونه ای لکنت دار مطرح شد که (گر چه ما امیدوار شدیم که سازمان سینمایی هم این خطر را حس کرده و نسبت به آن بی تفاوت نیست) متوجه نشدیم که چرا نام "اینستاگرام" و مفهوم اصلی سوال ما حذف شد و پرسشی که یقین داریم دغدغه ی خیلی از صنوف سینمایی است، درایامی که روز خبرنگار را پاس می داریم؛ چنین سطحی و بی کیفیت مطرح شد. 
واقعا... چه خط قرمزی در این سوال بود که نباید از آن عبور می‌کردیم؟
 
در نشست خبری آنلاین امروز، سوال سی و یک نما و پاسخ به آن، به این شکل مطرح شد:
پانیذ اسماعیل لو از سی و یک نما سئوالی در مورد عدالت در انعکاس اخبار سازمان در رسانه‌ها مطرح کرد که انتظامی جلسه در حال برگزاری را نشانه این نکته دانست و گفت: در این جلسه‌ای که امروز در خدمت شما هستیم و نوع رسانه‌‌هایی که سوالاتشان را مطرح می‌کنند نشان دهنده رسانه‌های مورد توجه ماست. تدبیر آقای نجفی این است که اخبار بسیار سریع در اختیار رسانه‌ها قرار بگیرد تا رانتی اتفاق نیفتد.
 
به این ترتیب، سوالی که ما پرسیدیم، زمین تا آسمان با این سوال که مطرح شده فرق میکرد.
ما در مورد نفوذ رانت های اینستاگرامی و نفوذ مافیای اینستاگرام در حوزه ی رسانه توجه خواستیم و خواستار حمایت ریاست سازمان سینمایی از رسانه ها شده ایم. البته که پاسخ قابل قبول است اما لابد نفوذ اینستاگرام آنقدر هست که حتی از بردن نام اینستاگرام در سوال  اجتناب شده بود.
 
متن اصلی پرسش و پاسخ:
سوال (مسعود نجفی): خانم پانیذ اسماعیل لو از سی و یک نما اشاره کردند که لطفا تدبیری بیندیشید که جایگاه و تعریف رسانه های مکتوب و پایگاههای رسمی زیر نظر معاونت سینمایی امنیت و اعتبار داشته باشند. تلخ است که این روزها خبرگزاریها بعد از پدرخوانده های اینستاگرام از اخبار مطلع شوند.
پاسخ (حسین انتظامی): منظور این است که ما توجه بیشتری به رسانه های رسمی داشته باشیم؟ نفس همین جلسه ای که امروز خدمت شما هستیم و نوع رسانه هایی که امکان حضور دارند و مطالبشون را مطرح میفرمایند نشان دهنده همین سیاست است که طبیعی است ما باید بیشتر به رسانه های رسمی توجه داشته باشیم. تدبیری که جناب آقای نجفی و سایر همکاران ما در سازمان سینمایی و موسسات تابع هم دارند این است که خبرهای جلساتشان را، مصوبتشان را در کوتاه ترین زمان ممکن منتشر کنند تا خود این جلوگیری کند از رانت اطلاعاتی.
منتشرشده در سینمای ایران

سی و یک نما - با تاثیر بحران کرونا بر تمام رویدادهای مهم سینمایی جهان، جشنواره جهانی فیلم فجر که قرار بود مثل سال های گذشته در اواخر فروردین ماه امسال برگزار شود، لغو شد و دکتر "حسین انتظامی"  معاونت سینمایی وزارت ارشاد به تازگی اعلام کرد که این رویداد سینمایی فعلا برگزار نخواهد شد و در حال حاضر رایزنی ها معطوف به چگونگی برگزاری "جشنواره ملی فیلم فجر" است. به همین بهانه فیلم کوتاهی از حضور پایگاه خبری "سی و یک نما" را در سی و هفتمین جشنواره فیلم فجر را میبینیم.

 

 
** سلام، اینجا سی و هفتمین دوره جشنواره جهانی فیلم فجر است که نگران بودیم با توجه به تحریم ها، مهمان‌های خارجی حضور نداشته باشند اما خوشبختانه آمدند و به نظر می‌رسد که به آنها خوش می‌گذرد . البته که ما مهمان‌نوازیم اما نه آنقدر که معذبشان کنیم.
پانیذ اسماعیل لو هستم از سی و یک نما
منتشرشده در سینمای ایران

پانیذ اسماعیل لو/ سی و یک نما - شب است ودر یک محله ی ساحلی اعیان نشین، دختر با وحشت در حال فرار است و مدام کمک می خواهد. فیلم با همین سکانس آغاز می شود و سپس در سکانس بعدی ما با مادری به نام  ماری گیلبرت آشنا می شویم که برای گذران زندگی لباس مردگان را می شوید و مدام برای اضافه کاری چانه میزند. او سه دختر دارد که یکی از آنها دور از خانواده زندگی می کند. دختری که از دوازده سالگی به تن فروشی مشغول است و مادرش هم از این نوع زندگی و درآمد دختر باخبر است و حتی کمک مالی او را می پذیرد. حالا دختر پس از تماس تلفنی با پلیس گم شده و این درحالی است که پلیس اعتقاد دارد که ناپدید شدن یک دختر "کارگر جنسی" اتفاق تازه ای نیست و نسبت به آن بی توجه است،  اما مادر می خواهد تا این قضیه دنبال شود. او به دکتری که آخرین بار دخترش را دیده مشکوک است.

منتشرشده در سینمای جهان

پانیذ اسماعیل لو / سی و یک نما - پرداختن به مهجورترین ژانردر سینمای ایران که از قضا محبوب ترین در دنیا و البته در ایران نیز هست و هر ساله بخش زیادی از تولیدات فیلم های سینمایی را به خود اختصاص می دهد. ژانر وحشت در ایران بیش از انگشتان دو دست نبوده که عمدتا هم از فیلم های ضعیف محسوب می شوند و همچنان پس از نزدیک به سه دهه فیلم "شب بیست و نهم" ساخته حمید رخشانی بهترین فیلم ترسناک تاریخ سینما ی ایران است و در این بین فیلم "زار" نیز یکی از فیلم های خوب ترسناکی است که مسلما در گیشه نیز موفق میشد اما هرگز رنگ آن را تا به امروز ندیده است. (فیلم هایی مثل "ماهی و گربه" شهرام مکری و یا "طلسم" داریوش فرهنگ فیلم صرفا ترسناک محسوب نمی شود تا آنها را نیزبه عنوان نمونه های خوب مثال بزنیم).

منتشرشده در سینمای ایران

پانیذ اسماعیل لو / سی و یک نما –جودی گارلند Judy Garland یک بازیگر و خواننده ی معمولی نبود و چه کسی بهتر از رنه زلوگر با نوع خاص بازیگری و شخصیت ذاتی درونگرا و نامتعارفی که دارد می تواند نقش او را بازی کند؟ نقشی که برای او اسکار بهترین بازیگرنقش اول زن در سال2020 را در کنار چندین جایزه ی معتبر دیگر به همراه داشت اما فیلمنامه ای که توسط دو نویسنده نوشته شده، انقدر دچار ضعف در بیان حقایق است که حتی درخشش زلوگر هم نمی تواند کاری کند تا این فیلم در اسکار حرفی برای گفتن داشته باشد.

منتشرشده در سینمای جهان

پانیذ اسماعیل لو/ سی و یک نما - کودک که بودم، مادرم برایم به جای کتاب قصه های کودکانه ، از فیلم های مهم سینمای جهان به شکلی ساده قصه می ساخت ودر کنارش مرا با موسیقی روزدنیا آشنا می کرد.

منتشرشده در سینمای جهان

پانیذ اسماعیل لو / سی و یک نما - همه ی نگاه ها امروز به"روزی روزگاری در هالیوود" فیلم جدید "کوئینتین تارانتینو" ست.فیلمی که قرار است در آن با نوآوری روبرو شویم.


در این فیلم بازیگران بزرگی چون "برد پیت"، لئوناردو دی کاپریو" و "مارگو رابی" سه  برنده و نامزد اسکار، نقش های اصلی را به عهده دارند وسوپر استاری چون "آل پاچینو" نیز در این فیلم بازی می کند  و از بازیگران دیگر این فیلم می توان به "داکوتا فانینگ" اشاره کرد.مارگو رابی در این فیلم نقش "شارون تیت" بازیگر و همسر رومن پولانسکی را بازی می کند که در حالی که نه ماهه حامله بود به طرز وحشتناکی به قتل رسید

 

معرفی فیلم-روزی روزگاری در فستیوال کن  با تارنتینو

 

قصه ی اصلی این فیلم داستان رویارویی یک بازیگر و بدل او است.
تارنتیتو در یادداشتی که در اختیار فستیوال کن قرار داده است نوشته که خیلی خوشحال است که رونمایی از فیلم جدیدش در کن اتفاق می افتد و می تواند فیلم "روزی روزگاری درهالیوود" را با دیگران به اشتراک بگذارد.
در ادامه گفته است که من عاشق سینما هستم چرا که سینما مسیر کشف داستان های ناب است.
من بسیار خشنودم که اینجا در کن هستم تا داستانم را با بینندگان جشنواره کن مرور می کنم
تمام گروه و بازیگران نهایت تلاش را کردند تا یک چیز نو و اورژینال را تولید کنند
و من فقط از همه خواهش می کنم که داستان فیلم را فاش نکنند تا همه بتوانند این حس اورژینال و تازه بودن را تجربه کنند.
در رابطه با رونمایی از این فیلم گفته شده که قرار است که حضور خبرنگاران در زمان اکران فیلم در هفتمین شب از هفتاد و دومین دوره کن که امشب است با محدودیت باشد.

معرفی فیلم-روزی روزگاری در فستیوال کن  با تارنتینو

 

معرفی فیلم-روزی روزگاری در فستیوال کن  با تارنتینو

 

معرفی فیلم-روزی روزگاری در فستیوال کن  با تارنتینو

 

معرفی فیلم-روزی روزگاری در فستیوال کن  با تارنتینو

 

معرفی فیلم-روزی روزگاری در فستیوال کن  با تارنتینو

 

معرفی فیلم-روزی روزگاری در فستیوال کن  با تارنتینو

 

معرفی فیلم-روزی روزگاری در فستیوال کن  با تارنتینو

 

معرفی فیلم-روزی روزگاری در فستیوال کن  با تارنتینو

 

 به روز شد:

 

معرفی فیلم-روزی روزگاری در فستیوال کن  با تارنتینو

 

استایل و لباس #ال_فانینگ خواهر کوچکتر #داکوتا_فانینگ که برای فیلم  روزی روزگاری درهالیوود روی فرش قرمز کن رفته بود، همه ی توجه ها را به خود جلب کرد و تا به امروز فستیوال کن2019، بیشترین عکس منتشر شده، متعلق به اوست.
طراح لباس وی برند دیور است.

**واکنش منتقدین به فیلم جدید تارانتینو تا این لحظه بسیار مثبت بوده و تقریبا همگی این فیلم کمدی سیاه را گرچه مملو از الفاظ رکیک است، تحسین کرده اند و پیش بینی می شود که " روزی روزگاری ور هالیوود: قرار است تاریخ سینمای تارانتینو را پس از بیست و پنج سال تکرار کند.یعنی زمانی که در سال ۱۹۹۴ این کارگردان بسیار جوان با فیلم "قصه های عامه پسند" در دنیا مطرح شد و توانست نخل طلای کن را به خود اختصاص دهد.

 

منتشرشده در سینمای جهان

سی و یک نما* _ از ابتدا قرار بر این بود که سردبیر و هر کدام از دبیران تحریریه‌ی سی و یک‌ نما در پایانِ سی و هفتمین جشنواره‌ی فیلم فجر، یک فیلم را به عنوانِ بهترین فیلم از نگاه خود معرفی کنند. وقتی در نهایت همه به یک فیلم و یک نام رسیدیم تصمیم گرفتیم مجموعه‌ای از نگاه‌ها و نظراتِ تحریریه‌ی سی و یک نما را در قالب یک مطلبِ واحد بر روی خروجی سایت قرار دهیم.

منتشرشده در سینمای ایران
صفحه2 از3