سی و یک نما – میگویند که هیچ عقیدهای کاملاً درست یا کاملاً غلط نیست که باعث میشود شغل نظر دادن و پست کردن آن بسیار چالشبرانگیز باشد. در حالت ایدهآل، منتقدان سینمایی بهخاطر ابراز دیدگاهشان در مورد فیلمها و سریالها پول میگیرند، اظهارنظرهایی که از تحصیلات و آموزشهای فراوان در صنعت سینما دریافت کرده و مردم عادی فاقد آنها هستند.
در هر صورت، یک تفاوت عمیق بین نقدی است که توسط راجر ایبرت نوشته شده باشد یا یک کاربر معمولی وبسایت IMDb. این مفهوم قدیمی که منتقدان میتوانستند با قدرت عقیده خود باعث شکست یا موفقیت یک فیلم شوند چندان هم درست نیست، بهویژه در این روزها. در حالیکه نقدهای مثبت و ستایش منتقدان میتوانند یک فیلم در مقیاس کوچک را جذابتر و پرفروشتر سازد اما تاثیر نهایی و تاریخی نقدها عموماً زیاد نیست.
فیلمهایی که بیرحمانه توسط منتقدان به چالش کشیده میشوند، ممکن است سالها بعد با تفسیری متفاوت روبرو شده و جایگاه تازهای بهعنوان یک شاهکار پیدا کنند. در مقابل، پذیرش دوباره یک فیلم باعث میشود فیلمی که روزگاری یک فیلم بیکیفیت در نظر گرفته شده به سرعت به یک کلاسیک محبوب تبدیل شود، فیلمی که به شکلی تراژیک در زمان اکران اولیه خود با سوءتفاهم منتقدان و سینماروها روبرو شد. در ادامه این مطلب قصد داریم شما را با ۱۰ فیلم بینقص کلاسیکی آشنا کنیم که منتقدان در ابتدا از آنها متنفر بودند اما اکنون شاهکارهای تاریخ سینما بهشمار میآیند.
سی و یک نما - شقایق دهقان فیلم سینمایی «جادوگر شهر اُز» ساخته ویکتور فلمینگ را برای نابینایان توضیحدار کرد.
پانیذ اسماعیل لو / سی و یک نما –جودی گارلند Judy Garland یک بازیگر و خواننده ی معمولی نبود و چه کسی بهتر از رنه زلوگر با نوع خاص بازیگری و شخصیت ذاتی درونگرا و نامتعارفی که دارد می تواند نقش او را بازی کند؟ نقشی که برای او اسکار بهترین بازیگرنقش اول زن در سال2020 را در کنار چندین جایزه ی معتبر دیگر به همراه داشت اما فیلمنامه ای که توسط دو نویسنده نوشته شده، انقدر دچار ضعف در بیان حقایق است که حتی درخشش زلوگر هم نمی تواند کاری کند تا این فیلم در اسکار حرفی برای گفتن داشته باشد.