جعفر گودرزی* - الناز شاکردوست به قول خودش حرف هایی در دل تاریکی سینما زد که انگار در ابهام تفسیرها ابتر ماند. گرچه خودش هم بی تقصیر نبود. آنقدر با صدای بلند حرف زد که سخنش شنیده نشد. اینجا اما او آرام به تبیین کلام خود پرداخته تا آن حرف های در دل تاریکی به دلایلی روشن روایت شود. حرف هایی که نشان می دهد آن هیاهو نه از سر هلهله که از سر دغدغه بوده است. نه دغدغه خود که دغدغه سینما. سینما برای آنهایی که دلشان برای خود سینما می تپد نه کسانی که چند سالی بر مسند تصمیم گیری آن می نشینند و بعد به ناکجاآباد می روند. او نه از فردیت خود به عنوان بازیگر که از هویت و حریت سینما سخن می گوید.
سی و یک نما - رضا کیانیان بازیگر سینما و تلویزیون در واکنش به اظهارات اخیر روح‌الله سهرابی در یادداشتی در اینستاگرام خود نوشت.
سی و یک نما - انجمن منتقدان و نویسندگان سینمایی ایران در پیامی به مناسبت روز ملی سینما به بیان برخی آسیب‌هایی که در سالهای اخیر به سینمای ملی وارد شده است، پرداخت.
سی و یک نما - جعفر گودرزی رییس انجمن منتقدان و نویسندگان سینمای ایران به مناسبت روز خبرنگار یادداشتی منتشر کرده که در ادامه می‌خوانیم:
کاراکتر ابی در «كندو» با بازی تحسین‌برانگیز بهروز وثوقی از تاثیرگذارترین و بهترین شخصیت‌های جریان سینمای خیابانی در زمان خودش در کمال تعجب هیچ واکنش و توجهی برنینگیخت. ابی هم یكی از همان آدم‌های حاشیه‌ای به آخرخط رسیده بود كه ناچار می‌شد به خاطر باخت در یك شرط‌بندی پوچ و انتحاری و نمادین در هفت كافه‌ی تهران غذا و عرق مجانی بخورد. ابی تمام ویژگی‌های تیپیك این شخصیت‌ها را به‌خوبی در خود جمع كرده است؛ لمپنیسم، فقر، ناامیدی، تنهایی، بی‌هدفی، عصیان کور، خشونت، حركت به سوی مرگ خودخواسته‌ی تدریجی، و سادومازوخیسم منحصربه فردی كه کیفیت و لحن و مود آن در «کندو» باعث تشخص و تمایزش از آدم‌های این‌جور فیلم‌هاست. «كندو» مایه‌ی عبور از هفت‌خوان و مفاهیم فرامتنی و بار معنایی این عدد را در فرهنگ و عرفان ایرانی چنان پرده‌پوش و بی‌تاكید تصویر می‌كند كه هر روز بر اعتبار و ارزش فیلم اضافه می‌شود، آن‌هم در شرایطی كه بازبینی و قضاوت فارغ از زمان و مكان، اغلب به سود فیلم‌های ایرانی آن سالها تمام نشده است.
سی و یک نما - سعید قطبی زاده نویسنده و منتقد سینما و تلویزیون طی یادداشتی به نکاتی درباره نقش آفرینی های بازیگران، فیلمبرداری و تدوین از فیلم سینمایی «سرکوب» به کارگردانی رضا گوران و تهیه کنندگی حبیب اسماعیلی پرداخت.
هما گویا (سی و یک نما)-هنوز هم وقتی که می خواهیم به سالهای جنگ فکر کنیم ، صدای چکمه ی " دیده بان" را می شنویم. باز هم خمپاره ها کنارمان به زمین می خورند اما ما دیگر نمی ترسیم.
هنوز هم خاطره هایمان "بوی پیراهن یوسف" را می دهد. همه "مهاجر"یم.
هنوز هم فاصله ی "از کرخه تا راین" را شنا می کنیم. ما همراه با "حاج کاظم" به فکر سلامتی "عباس" هستیم .هنوز قهرمان ما حاج کاظماست .دوره ی ما تمام نشده مربی. دوره ی تو هم نباید تمام بشه. دوره ی حرفها و قصه های آن هشت سال هرگز تمام نمیشود.
سال ۶۸ بود که دفترچه خاطراتی از شهر بوکان به دست من رسید که هنوز هم آن را نگه داشته ام. در این دفترچه پسری توضیح داده بود که چگونه مدتها مورد آزارجنسی قرار گرفته است.
