دم دمای ظهر بود که شنیدیم محمد علی کشاورز در سن نود سالگی بر اثر بیماری کلیوی از دنیا رفت. نه از" پدر سالا ر" می گوییم و نه از" مادر" و نه از "هزاردستان" که این روزها جمعشان جمع شده کنار کارگردان و خداوند استاد علی نصیریان را برایمان حفظ کند که ما و سینمای ایران حالا حالاها با او کار دارد.
از خود او می گوییم که وقتی بازی می کرد، یلی بود برای خودش. در هر نقشی، همان بود که باید، نه کم و نه زیاد.
محمد علی کشاورز را علی نصیریان وارد دنیای بازیگری کرد. با نمایشی به کارگردانی خودش.
کشاورز در فیلم های کارگردانان بزرگی چون فرخ غفاری، ابراهیم گلستان، بهرام بیضایی، ناصر تقوایی، نادر ابراهیمی، علی حاتمی، داریوش مهرجویی و عباس کیارستمی همکاری کرده‌است و با سوپر استارهایی چون آنتونی کوئین و ماکس فون سیدو همبازی شد.
مادر هایمان از سریالی زیاد می گفتند و مثال میزدند که از نسل طرفداران آن سریال چندان بیننده های زیادی باقی نمانده اند. آنها که عاشق سریال خانه قمر خانم بودند که بخشی از این سریال را استاد کشاورز کارگردانی کرده بود و البته سریال آتش بدون دود که فقط سولمازش از کودکی به یاد هم نسلان من مانده است.
او در سال 1342 با فیلم پر حاشیه ی شب قوزی ساخته فرخ غفاری بازیگری سینما را تجربه کرد و بعد هم رگبار، خشت و آینه که رسید به سینمای بعد از انقلاب با برزخی‌ها، کمال الملک، کفش‌های میرزا نوروز، ناصرالدین شاه آکتور سینما، دلشدگان، زیر درختان زیتون، روز واقعه و سریال های سربداران، سلطان و شبان، هزار دستان و وقتی که سالاری کرد در سریال "پدرسالار".
وی در سال های اخیر حال و روز خوشی نداشت و راه نمی رفت اما فکر و ذهنش آینه بود و هنوز از گفته هایش درس می گرفتیم که کلا عدد 9 عددی کلیدی شد در زندگی اوکه در سال 1309 به دنیا آمد، 1399 از دنیا رفت و آن هم در سن 90 سالکی.
روحش شاد
