سی و یک نما - مهناز بیشتر از هرکسی از خودش خشم دارد چرا که می‌داند زندگی‌اش را به " هیچ" باخته است. او به جای تصویر خود در آینه‌ی ذهنش "حمید" را می‌بیند، پدرِ شوهرِ سابقش و یا حتی مدیر مدرسه را و می‌خواهد آینه‌ها را بشکند. مخاطب هم نمی‌داند که گناه به گردن کیست؟ سوالی که در پایانِ فیلم نیز همچنان با او است، اجتماع، جامعه‌ی مرد سالار یا زنی که پشتوانه‌ای در قوانین و فرهنگ مملکت خود ندارد و بلد هم نیست درست تصمیم بگیرد و حتی "سمیه" جوان و ناپخته‌ی در ابدو یک روز"( با بازی خودِ پری‌ناز ایزدیار" هم از او درایت بیشتری دارد.
سی و یک نما-در باشگاه خبرنگاران جوان، مطلب مفصلی درباره پرویز پرستویی و ابراهیم حاتمی کیا به قلم میلاد جلیل زاده کار کرده که بخشی از آن توجه مان را جلب کرد و بی مناسبت ندیدیم تا با شما مرور کنیم:"بعد از «به نام پدر»، حاتمی‌کیا هم روزهای غریبی داشت. او در این مدت «دعوت» را ساخت که همه را متعجب کرد؛ یک فیلم اپیزودیک درباره زنان بارداری که برای سقط کردن یا نکردن کودک‌شان دچار تردید هستند.این فیلم را مقایسه کنید با کارهای قبلی حاتمی‌کیا. دیدن این فیلم مثل آن می‌ماند که از حنجره شهرام ناظری صدای یک موزیک پاپ به سبک کارهای محسن یگانه را بشنویم".
