"بنیسیو مونسراته رافائل دل تورو سانچز" در 19 فوریه ۱۹۶۷ متولد شده که بیشتر با نام "بنیسیو دل تورو" شناخته و مشهور شده است، تهیه کننده و بازیگر اهل پورتوریکو است. دل تورو برای بازی در نقش جویز رویگز در فیلم قاچاق جوایز گلدن گلوب، بفتا، جایزه انجمن بازیگران نمایش و اسکار را برای بهترین بازیگر نقش مکمل مرد به دست آورده است.

او سومین شهروند پورتوریکو است که موفق به دریافت جایزه اسکار شده است.

"بنیسیو دل تورو" فرزند دوم "گوستاوو دل تورو و فاستا سانچز دل تورو" در سن جرمن در جنوب غرب پورتوریکو به دنیا آمد. پدر و مادر او هر دو وکلای صاحب نامی بودند که به سبب تعهد به جامعه خود مورد احترام و محبت اطرافیان قرار داشتند. پدر بنیسیو به «وکیل فقرا» معروف بود. عده زیادی از خانواده دل تورو در سیستم قضایی پورتوریکو مشغول به کار هستند. برادر بزرگتر بنیسیو، گوستاوو در نیویورک متخصص سرطان اطفال بود. دل تورو، از طرف پدر و مادرش دارای اجداد کاتالان، باسک، ایتالیایی و سرخپوست است.

دل تورو که در کودکی به «بنی لاغرو» و «بنو» معروف بود، با تربیت کاتولیک بزرگ شد و تحصیلاتش را مدرسه کاتولیک آکادمیو دل پرپتو سوکوررو در میرامار واقع در پورتوریکو آغاز کرد.

بنیسیو ۹ سال داشت که مادرش در اثر بیماری هپاتیت درگذشت. دل تورو در ۱۳ سالگی به همراه پدر و برادرش به مرکرزبرگ در پنسیلوانیا رفت. او دبیرستان را در مدرسه شبانه روزی آکادمی مرکرزبرگ گذراند. پس از فارغ التحصیلی از دبیرستان دل تورو به توصیه پدرش عمل کرد و برای تحصیل در رشته بازرگانی به دانشگاه کالیفرنیا در سن دیگو رفت. در دانشگاه او به عنوان درس انتخابی، تئاتر را انتخاب کرد. موفقیت در این درس چنان برای او مهم و خوشایند بود که سبب شد دل تورو، دانشگاه را رها کرده و برای آموختن تئاتر نزد برخی بزرگترین آموزگاران تئاتر نظیر استلا آدلر و آرتور مندوزا در لوس آنجلس دوره ببیند.

«دل تورو» بازیگری در سینما را با فیلم «سیرک پی وی» و فیلم «جواز قتل» از سری آثار «جیمز باند» آغاز کرد و سپس در فیلم‌های «ماه چینی»، «کریستف کلمب: اکتشاف»، «پول برای هیچ»، «شنا با کوسه‌ها» و «بی‌باک» ادامه یافت.

در سال ۱۹۹۵، «دل تورو» با بازی در نقش «فرد فنستر» در فیلم «مظنونین همیشگی» دوران جدیدی را در حرفه خود آغاز کرد و با دریافت یک جایزه ایندیپندنت اسپیریت برای بهترین بازیگر نقش مکمل مرد، توانست خود را به عنوان گزینه‌ای مناسب برای ایفای نقش‌های اصلی مطرح کند.

پس از «مظنونین همیشگی»، دل‌تورو نقش‌های قابل توجهی در چند فیلم مستقل و نیز چند فیلم عمده استودیویی به دست آورد که از جمله نقش «گاسپار» در فیلم «مراسم تدفین» و «بنی دالمائو» در فیلم «بسکئت» و دومین جایزه ایندیپندنت اسپیریت را به دست آورد.

این بازیگر پورتوریکوئی در سال ۱۹۹۶در فیلم «هوادار» با بازی «رابرت دنیرو» در نقش «خوان پریمو» یک بازیکن بیس‌بال ظاهر شد.

در سال ۱۹۹۸، دل تورو حدود 18 کیلوگرم چاق شد تا در نقش دکتر «گونزو» در فیلم «ترس و نفرت» در لاس وگاس بازی کند، این فیلم بر مبنای رمان تحسین شده نوشته «هانتر اس. تامپسون» با حال و هوایی سورئال توسط «تری گیلیام» کارگردانی شد.

پس از یک وقفه دو ساله، دل تورو در سال ۲۰۰۰ به سینما بازگشت تا با بازی در چهار فیلم معروف، با مخاطبانی در میان عموم مردم رو به رو شود. اولین فیلم او در این سال «راه سلاح» نام داشت که یک داستان جنایی داشت. این فیلم اولین تجربه کارگردانی «کریستوفر مک کواری»، فیلمنامه‌نویس فیلم «مظنونین همیشگی» بود و چند ماه بعد «دل تورو» خود را در میان بازیگران تراز اول فیلم جدید استیون سودربرگ به نام «ترافیک» دید.

فیلم «ترافیک» نگاه موشکافانه‌ای به مقوله قاچاق مواد مخدر در آمریکا داشت. دل تورو با ارائه بازی قابل توجهی در نقش «خاویر رودریگز»، یک پلیس مرزی مکزیکی توانست کل فیلم را تحت‌الشعاع خود قرار دهد و اولین جایزه اسکار خود را در نقش مکمل مرد به دست آورد.

در سال ۲۰۰۱ عملکرد دل تورو موجب شد او نظر مثبت تمام منتقدان را جلب کند و با کسب اسکار چهارمین بازیگر زنده‌ای شد که برای ایفای کاراکتری برنده اسکار می‌شود که عمدتاً به یک زبان غیر از انگلیسی سخن می‌گوید.

نقش «خاویر رودریگز» در فیلم «ترافیک» برای او جایزه گلدن گلوب و جایزه انجمن بازیگران نمایش را هم به همراه داشت. «ترافیک» در گیشه هم بسیار موفق بود. به این ترتیب دل‌تورو برای اولین‌بار نفوذ واقعی هالیوود را در زندگی حرفه‌ای خود درک کرد. در حالی که «ترافیک» هنوز در سینماها به روی پرده بود دو فیلم دیگر با بازی دل تورو در اواخر سال۲۰۰۰ و اوایل سال ۲۰۰۰ اکران شدند.

دل تورو در سال ۲۰۰۳، در فیلم «شکار» با «تامی لی جونز»، و در درام «۲۱ گرم»، با «شون پن» و «نائومی واتس» همبازی شد و با فیلم «21 گرم» دومین جایزه اسکار برای بهترین بازیگر نقش مکمل مرد را بدست آورد.

پس از آن دل تورو در اقتباس سینمایی از رمان گرافیکی فرانک میلر به نام «شهر گناه» به کارگردانی «رابرت رودریگز» بازی کرد و پس از آن در فیلم «چیزهایی که در آتش از دست می‌دهیم» به عنوان اولین فیلم انگلیسی‌زبان کارگردان مشهور دانمارکی «سوزان بی‌یر» ایفای نقش کرد.

دل تورو در سال 2008 برای به تصویر کشدن چهره «ارنستو چه گوارا» در دوگانه «چه» جایزه بهترین بازیگر نقش اول مرد را از جشنواره کن کسب کرد و این جایزه را به چه گوارا و کارگردان فیلم استیون سودربرگ تقدیم کرد. دل تورو برای بازی در فیلم «چه» جایزه بهترین بازیگر نقش اول مرد جوایز گویا را نیز به دست آورد.

«شون پن» در مراسم اسکار سال ۲۰۰۹ به هنگام دریافت اسکار بهترین بازیگر نقش اول مرد برای بازی در فیلم «میلک» تعجب و ناامیدی خود را از اینکه دل تورو و فیلم «چه» هیچ جایزه یا نامزدی در جایزه اسکار آن سال ندارند ابراز کرد.

در سال ۲۰۱۰، دل تورو در بازسازی فیلم کلاسیک «مرد گرگ‌نما» بازی کرد و در سال 2012 نیز در فیلم «وحشی‌ها» مقابل دوربین «الیور استون» رسید.

«دل تورو» اخیرا در فیلم «نگهبانان کهکشان» ایفای نقش کرده است که در گیشه بین‌المللی به فروش بیش از 500 میلیون دلار دست یافته است و پرفروش‌ترین فیلم تابستان بوده است.