ناتالی پورتمن درباره نقشش در این فیلم می گوید: «من برشهای زیادی از فیلمهای موجود را نگاه کردم. داده های ارزشمندی در اینباره هست. زندگی در کاخ سفید را مطالعه کردم. زیرا صحنه های آنجا را باید مو به مو بازسازی می کردیم. برای کار بر روی لهجه یک مربی هم داشتم. بر روی مکثها کار کردیم. در نهایت تا می توانستم لهجه را تمرین کردم.»

فیلم «جکی» به ابعاد مختلف و رمزآلود ژاکلین پس از قتل همسرش در سال ۱۹۶۳می پردازد. سکانس های اصلی فیلم در برگیرنده مراسم خاکسپاری، خروج وی از کاخ سفید، زندگی با فرزندان و حفظ میراث جان اف کندی است.

ناتالی پورتمن درباره شخصیت ژاکلین در این فیلم می گوید: «قتل کندی اتفاقی دردناک برای همه کشور و حتی جهان بود. تنها خانواده کندی و به طور مشخص همسر و فرزندان وی داغدار نبودند. ژاکلین به صورت باورنکردنی قدرت این را داشت که بفهمد این غم همه را در بر می گیرد. او همه را گرد خود آورد، زیرا مردم می دیدند که اگر او می تواند بر خود مسلط باشد آنها نیز می توانند.»

این فیلم که ساخته پابلو لارین است چنان تصویر جالبی از زنی متفاوت عرضه کرده که منتقدها را به این باور رسانده که ناتالی پورتمن که ۶سال پیش با بازی در فیلم «قوی سیاه» جایزه اسکار را برد، بار دیگر نامزدی این جایزه را از آن خود می‌کند.

این کارگردان متولد شیلی با اولین فیلم انگلیسی زبانش که همین فیلم «جکی» است، برای اولین بار یک زن را به عنوان شخصیت اصلی خود انتخاب کرد. این فیلم هفته پیش در جشنواره فیلم ونیز اولین اکران جهانی خود را تجربه کرد و این هفته در تورنتو به نمایش درآمد.

در واقع بیشتر منتقدها به دریافت سومین نامزدی اسکار برای پورتمن باور دارند و خیلی‌ها هم در این میان معتقدند او دومین اسکارش را با همین فیلم دریافت می‌کند.

جکی کندی که سال ۱۹۶۲در برنامه تلویزیونی با عنوان «یک تور در کاخ سفید با خانم جان اف کندی» شرکت کرده بود، در ۲۲نوامبر  سال بعد شاهد ترور همسرش جان اف کندی رییس جمهوری آمریکا شد. در این فیلم روزهای عزاداری ملی و فردی جکی و مصاحبه‌ای پشت درهای بسته با روزنامه نگاری که بیلی کروداپ نقش او را بازی می کند یک اسطوره تمام عیار از این زن را خلق کرده است.

در بیشتر مواقع پورتمن در اتاق‌های بزرگ کاخ تنهاست و احساس تنهایی او را حتی پیش از کشته شدن همسرش می‌توان درک کرد. بازی در مراسم خاکسپاری، و یافتن هویت دوباره خودش بدون حضور همسرش در برابر چشم مردم، از دیگر نقاط اوج فیلم است. پورتمن هم تلاش خود را کرده که لحن حرف زدن، لهجه ، نگاه براق و خیره و همه ویژگی‌های خانم کندی را که برای مردم جذابیت خاصی داشت، زنده کند.

این بازیگر در عین حال موفق شده تا از ورای تصویر جکی؛ نشان دهد که یک زن پرقدرت می‌تواند چه ویژگی‌هایی داشته باشد و در عین حال رفتار او را در برابر دوربین و در کنار دوستانی چون نانسی تاکرمن با بازی گرتا گرمگ، بابی کندی با بازی پیتر سارگارد و جکی والنتی با بازی ماکس کاسلا نشان دهد.

به تازگی فیلم‌های متعدد تلویزیونی درباره ترور کندی ساخته شده که فیلم «پارک لند» پیتر لندسمن، «همه راه‌ها» با بازی برایان کرانستون که نامزد امی ۲۰۱۶شده و سریال آمازون با عنوان ۱۱/۲۲/۶۳بر مبنای رمانی از استیون کینگ از جمله آنهاست. فیلم دیگری با عنوان «ال بی جی» ساخته راب راینر نیز در همین فهرست جای می‌گیرد. با وجود این که در همه این فیلم‌ها ژاکلین کندی نیز حضور دارد و در موارد زیادی می‌تواند جلب توجه کند؛ اما بندرت هیچ یک از آنها موفق شده تا به اندازه پورتمن این تصویر تاریخی فراموش نشدنی را زنده کند.

پورتمن در سال ۲۰۰۵، به خاطر بازی در فیلم درام «نزدیک‌تر» برنده جایزه گلدن گلوب و نامزد جایزه اسکار بهترین بازیگر نقش مکمل زن شد. او برای نقش آفرینی در فیلم «وی مثل وندتا» برنده جایزه ساترن برای بهترین بازیگر شد. این بازیگر در نوجوانی با بازی در فیلم «لئون: حرفه‌ا‌ی» در کنار ژان رنو، به شهرت رسید.

این فیلم از ژانویه سال ۲۰۱۷در سینماهای اروپا نمایش داده خواهد شد.