سی و یک نما - "ونسا ردگریو" شخصیت خاصی است چه به عنوان یک بازیگر و چه یک کنشگر اجتماعی.
او ۶ بار نامزد اسکار شده و یک بار در سال ۱۹۷۷ برای فیلم "جولیا" ساختهی ارزشمند فرد زینهمان آن را به دست آورده است. بیشتر فیلمهای او از ماندگارترین و مشهورترین فیلمهای تاریخ سینماست.
از " مردی برای تمام فصول" تا "آگراندیسمان"، از "قطار سریعالسیر شرق" تا "ماموریت غیر ممکن" و .... او ۴۸ سال پیش و در زمان دریافت جایزه اسکار با دفاع از مردم فلسطین، مراسم اسکار را جنجالی کرد و حالا در سن ۸۸ سالگی بر روی ویلچر نشست و به جمع معترضان به گرسنگی کودکان غزه در تظاهرات شان همراه شد. او بالاترین جایزه را از مردم صلحطلب و انساندوست نه با مجسمه اسکار بلکه این بار با قابلمه و کفگیرش تصاحب کرد و در میان تمام چهرهها و ستارگانی که معترض به کشتار مردم و کودکان فلسطین شدهاند به عنوان چهرهای برتر مورد تحسین قرار گرفت. بالاتر از "ناتالی پورتمن" ستارهی ستودنی که خود یک اسرائیلی است. عکسی که از ونسا ردگریو منتشر شده را می بینید، عکاس این عکس "میسن هریمن" درباره آن نوشته: "وقتی ونسا ردگریو بازیگر بزرگ و سرمایهی ملیمان، را دیدم که سالها پس از سخنرانیاش در مراسم اسکار ۷۸، هنوز برای به رسمیت شناختن انسانیت فلسطینیها مبارزه میکند، اشک در چشمانم حلقه زد. او برای این هدف سختیهای زیادی کشیده است، اما امروز همچنان همبستگی خود را در لندن نشان میدهد، و قابل تحسین است. ونسا ردگریو همچنین همسر فرانکو نرو بازیگر سرشناس جهان است. در ادامه تصاویری از نقشآفرینیهای وی را می بینید.
سی و یک نما - بازیگران زن متعددی چه در ایران و چه در سینمای جهان برای ایفای نقششان، موهای خود را تراشیدهاند، در این میان چند نقش از ستارگان هالیوود بیشتر دیده شده است که میبینیم.
سی و یک نما – فیلم «چشمههای جوانی» (Fountains of Youth) به کارگردانی گای ریچی و با بازی ناتالی پورتمن و جان کرازینسکی در مرحله ساخت است. داستان خواهر و برادری که میخواهند چشمه جوانی را بدزدند.
سی و یک نما – گریستن یک بازیگر خوب تنها به سرازیر شدن اشک خلاصه نمیشود و چه بسا گریههای ماندگاری که اشکی هم ندارند. گریههایی که با چهره و میمیک صورت یک شخصیت، اوج اندوه او را به مخاطب انتقال میدهد. در ادامه ده گریهی ماندگار از بازیگران بزرگ هالیوود را ببینید.
سی و یک نما - به بهانه هشتم مارس روز جهانی زن شخصیت های ماندگار زن سینما را در سی و یک نما مرور می کنیم.
سی و یک نما – ناتالی پورتمن بازیگر بزرگی است و به معنای واقعی یک ستاره با مهمترین جوایز سینمایی که اگر تمام این افتخارات را کنار هم بگذاریم، باز هم اولین تصویری که در ذهنمان می آید، همان ماتیلدای فیلم لئون است که جرات می خواست تا جایزه بهترین بازیگر نقش اول زن را به دختری سیزده ساله بدهند وهیچ آکادمی سینمایی چنین جسارتی را نداشت و پس از آن "قوی سیاه" بود که در کنار "لئون" نشست در حالی که باز هم چشم ها به دنبال ماتیلداست. همان دخترکی که درختچه ی کوچک لئون را کاشت و لابد الان آن گیاه، درخت بزرگ و تنومندی شده است. او حالا سی و نه ساله شده است و نگاهی به شروع چهارمین دهه از زندگی که یقینا برای یک زن معنای خاصی دارد.
سی و یک نما - در هالیوود، عموما سوپراستارها با پذیرش نقش های گوناگون از تبدیل شدن به یک شخصیت تیپیکال اجتناب می کنند اما باز هم انگار استانداردهای خود را در بازی دارند که در ادامه بعضی از آنها را می بینید.
سی و یک نما - ماتیلدای فیلم لئون شخصیتی تکرار نشدنی است که میشد صرفا یک اتفاق باشد اما اتفاق نبود.فقط شروعی اعجاب انگیز بود. او همچنان میدرخشد.
سی و یک نما- ترنس مالیک فیلمساز پیشروی امریکایی و سازنده فیلمهای «خط قرمز باریک» و «درخت زندگی» که به انزواطلبی و دوری از رسانهها و محافل عمومی شهرت دارد، در اتفاقی کم نظیر در جشنواره «جنوب از جنوب غربی» (SXSW) در امریکا ظاهر شد و در نشست پرسش و پاسخ درباره فیلم جدیدش صحبت کرد. او اعلام کرد که این فیلم با نام «ترانه به ترانه» آنقدر طولانی بود که میتوانست به یک مینیسریال یا دو فیلم سینمایی متفاوت تبدیل شود.
سی و یک نما- فصل جوایز سینما که با معین شدن برگزیدگان «جایزه منتخب منتقدان» و برگزاری «حلقه منتقدان فیلم نیویورک» آغاز شد، با نزدیک شدن به اعلام برندگان گلدن گلوب در مراسم روز یکشنبه هشتم ژانویه به اوج خود می رسد.