سی و یک نما - یکی از افسانههای بزرگ تاریخ سینما، نسخه اصلی و هنوز پیدا نشدهی فیلم «آمبرسونهای باشکوه» ساختهی اورسن ولز است. ویلیام فریدکین زمانی آن را «جام مقدس سینما» نامیده بود. داستان از این قرار است که در حین تدوین فیلم، کمپانی آر.کی.ئو با کمک فیلمساز رابرت وایز، فیلم را از 131 دقیقه به 88 دقیقه کوتاه کردند، «پایانی خوش» به آن اضافه کردند و در واقعیت، زاویه دید اصلی ولز درباره فیلم را نابود ساختند.
اورسن ولز چهار دهه بعد در مصاحبهای با بیبیسی گفت: «آنها امبرسون را نابود کردند و خود فیلم هم مرا نابود کرد؛ سالها بعد از آن، دیگر هیچ کاری به عنوان کارگردان به من پیشنهاد نشد.»
سی و یک نما- انتخاب از بین فیلمهای برتری که توسط کارگردانان زیر ۲۵ سال ساخته شدهاند، کار بسیار سختی است و احتمال نادیده گرفته شدن فیلمهای درخشان وجود دارد. البته شاهکار اورسن ولز، «همشهری کین» برجستگی خاصی در این فهرست دارد. او وقتی این فیلم را ساخت تنها ۲۵ سال داشت. فیلم در سال ۱۹۴۱ برای اولین بار در تئاتر پالاس اکران شد و تحولی بزرگ و بیسابقه داشت و برای رسانه ها نیز فیلمی حیرت آور بود.
سی و یک نما – میگویند که هیچ عقیدهای کاملاً درست یا کاملاً غلط نیست که باعث میشود شغل نظر دادن و پست کردن آن بسیار چالشبرانگیز باشد. در حالت ایدهآل، منتقدان سینمایی بهخاطر ابراز دیدگاهشان در مورد فیلمها و سریالها پول میگیرند، اظهارنظرهایی که از تحصیلات و آموزشهای فراوان در صنعت سینما دریافت کرده و مردم عادی فاقد آنها هستند.
در هر صورت، یک تفاوت عمیق بین نقدی است که توسط راجر ایبرت نوشته شده باشد یا یک کاربر معمولی وبسایت IMDb. این مفهوم قدیمی که منتقدان میتوانستند با قدرت عقیده خود باعث شکست یا موفقیت یک فیلم شوند چندان هم درست نیست، بهویژه در این روزها. در حالیکه نقدهای مثبت و ستایش منتقدان میتوانند یک فیلم در مقیاس کوچک را جذابتر و پرفروشتر سازد اما تاثیر نهایی و تاریخی نقدها عموماً زیاد نیست.
فیلمهایی که بیرحمانه توسط منتقدان به چالش کشیده میشوند، ممکن است سالها بعد با تفسیری متفاوت روبرو شده و جایگاه تازهای بهعنوان یک شاهکار پیدا کنند. در مقابل، پذیرش دوباره یک فیلم باعث میشود فیلمی که روزگاری یک فیلم بیکیفیت در نظر گرفته شده به سرعت به یک کلاسیک محبوب تبدیل شود، فیلمی که به شکلی تراژیک در زمان اکران اولیه خود با سوءتفاهم منتقدان و سینماروها روبرو شد. در ادامه این مطلب قصد داریم شما را با ۱۰ فیلم بینقص کلاسیکی آشنا کنیم که منتقدان در ابتدا از آنها متنفر بودند اما اکنون شاهکارهای تاریخ سینما بهشمار میآیند.
سی و یک نما - دیشب نتایج جدیدترین نظرسنجی مجله «سایت اند ساوند» برای انتخاب بهترین فیلمهای تاریخ اعلام شد که بر اساس آن (در فهرست فیلمهای منتخب منتقدان)، فیلم «ژان دیلمان، شماره ۲۳ کهدوکومرس، ۱۰۸۰ بروکسل» (شانتال آکرمن، ۱۹۷۵) به عنوان بهترین فیلم تاریخ سینما برگزیده شده است.
سی و یک نما - جشنواره فیلم کن فهرست فیلم های حاضر در برنامه کلاسیک امسال را معرفی کرد. این فهرست بر بازسازی فیلمهای کلاسیک تمرکز دارد و مستندهایی معاصر درباره سینما را به نمایش میگذارد. در این بخش آثاری از کارگردانان مشهور سینما مانند «ویکتوریا دسیکا»، «اورسن ولز»، «مارتین اسکورسیزی» و «ساتیاجیت رای» نمایش داده می شود.
سی و یک نما - در یکی از صحنههای «همشهری کین» یکی که انبار باقیمانده از چارلز فاستر کین را جستجو میکند، میگوید: "فکر نمیکنم هیچ واژهای بتواند زندگی یک انسان را تشریح کند." بعد از این صحنه، با یک نمای نزدیک واژهی «غنچهی رز» در مقابل چشمانمان ظاهر میشود. این واژه بر روی سورتمهای حک شده که در کوره انداخته شده و رنگش در شعلههای آتش جمع شده است. این همان سورتمهای است که از کین در زمان کودکی هنگام جدایی از خانوادهاش و رفتن به مدرسه گرفته شده است. غنچه رز نماد آسایش خاطر، امید و پاکی دوران کودکی است که انسان میتواند تمام زندگیاش را صرف بازپس گرفتن آنها کند.
سی و یک نما - فیلم سینمایی «همشهری کین» اثر اورسن ولز همچنان بهترین فیلم تاریخ سینما است اما این فیلم دیگر امتیاز میانگین صد از صد را در وبسایت جمعآوری آرای منتقدان «راتن تومیتوز» ندارد؛ چون به تازگی نقدی منفی درباره فیلم به این سایت اضافه شده است که هشتاد سال پیش در هفتم مه ۱۹۴۱ در «شیکاگو تریبیون» منتشر شد. با این نقد یک درصد از رکورد این فیلم کاهش یافت.
سی و یک نما - بعد از شش سال وقفه در فیلمسازی، دیوید فینچر فیلم جدیدش به نام «منک» (Mank) را روانه سینماها کرده است.
سی و یک نما - پریوش نظریه فیلم سینمایی «همشهری کین» ساخته اورسن ولز را برای نابینایان توضیحدار کرد.
سی و یک نما - کمپانی نتفلیکس تصاویری از فیلم سینمایی «منک» به کارگردانی دیوید فینچر را منتشر کرده است.