هما گویا (سی و یک نما)– حدود سی سال پیش لباس های دست دو خارجی که بصورت کمک های غیر نقدی از کشورهای اروپائی و زیر نظر سازمان های ذی صلاح به کشورهای محروم و جنگ زده فرستاده می شد کم کم از مرزهای سیستان و بلوچستان و آذربایجان و کردستان سر از پایتخت در آورد که حالا تبدیل به یک کالای لوکس پنهانی شده که نه تنها قشر مرفه جامعه از آن استقبال می کنند بلکه راهکار کم خرجی است برای طراحی لباس در فیلم ها ، سریال ها و بیشتر از آن نمایش های تئاتر.
سی و یک نما – در حالی که چند روزی از پایان سی و چهارمین جشنواره فیلم فجر می گذرد ، همچنان طراحی لباس چهره های سینمائی به اندازه ی بحث پیرامون فیلم های مطرح شده در این دوره از جشنواره و نحوه برگزاری این مراسم، در صدر توجه و حاشیه هاست . لباس هائی که از مدت ها قبل طراحی و در رقابت با یکدیگر قرار می گیرند و حتی گاهی طراحی این لباس ها "کپی رایت" هم دارد و کم کم این طراحان به برندهائی در داخل کشور بدل شده اند. اتفاقی نوظهور در سینمای ایران که چند سالی بیشتر نیست که بازارش گرم شده است و البته اگر در مسیر درست قرار بگیرد می تواند خوش یمن هم باشد.
