سی و یک نما - زمانی که فیلم "تایتانیک" جیمز کامرون بیشترین جوایز اسکار را به دست آورد، تقریبا همه‌ی منتقدین و مخاطبین سینما با این انتخاب‌ها موافق بودند و آنچنان استقبال می‌کردند که گویی تیم فوتبال مورد علاقه‌شان گل زده است و یا در یک آزمون برنده شده‌اند. تا جایی که هنوز هم بی‌اعتنایی به بازی لئوناردو دیکاپریو را سرزنش می‌کنند که یکی از دلایل نادیده گرفتن بازی "جک" در تایتانیک هم این بود که مگر تا چه سقفی می‌شود اسکارها را به یک فیلم هر چند کم نظیر اختصاص داد. حالا و پس از نزدیک به سه دهه همچنان فیلمی چون تایتانیک در ذهن‌ها ماندگار شده و می‌توان از تک تک جوایزش نام برد و دفاع کرد. البته تایتانیک مثال زده شد که به دلیل سوژه پر احساس و ملودرام عاشقانه اش، هم مخاطب عام و هم مخاطب خاص طرفدار آن هستند و چه نگاه تخصصی باشد و چه غیر تخصصی، منظور را بهتر منتقل می کند.
حال به نظر شما فیلم "همه چیز، همه جا، به یکباره" در ذهن سینما ماندگار است؟ فیلمی که حتی بازی بازیگر نقش اول آن که اسکار را تصاحب کرد وابسته و استوار به تکنیک‌های فنی و افکت‌های ناب دیجیتال فیلم است که به او در خلق نقش کمک می کند (البته که بازی "میشل یئو" قابل تقدیر است) و لازم نیست تا مثل "کیت بلانشت" رو به روی قابی که به او خیره شده تمام انرژی و توانش را برای ارتباط با شخصیت و مخاطب به کار ببرد. در فیلم "همه چیز، همه جا به یکباره" همه چیز در همه جا بیشتر شبیه یک بازی پرسرعت کامپیوتری است که گاه بیننده را از داستان خلاقانه و قابل اعتنای خود دور می‌کند و صحنه‌های پی در پی تحلیل را از او می‌دزدد. یک ورژن خاص از دنیای مدرن سینما که لابد باید بپذیریم و در آینده با آن کنار بیاییم.
جالب است وقتی که از "جیمی لی کرتیس" پرسیده می‌شود که با خواندن فیلمنامه چه احساسی داشته، در پاسخ می‌گوید که اصلا چیزی از فیلمنامه نفهمیده و فقط نقشش را بازی کرده و در مقابل این سوال غافلگیر کننده ادامه می‌دهد که بازیگر باید با نقشش ارتباط برقرار کند و وظیفه‌اش همین است و نه فیلم و فیلمنامه!!!!!!!
سی و یک نما - مراسم نود و پنجمین دوره جوایز سینمایی اسکار دیشب برگزیدگان خود را معرفی کرد. گزارش تصویری مراسم فرش قرمز اسکار را که امسال به رنگ بژ درآمده را در ادامه می‌بینید. برای اولین بار در سال ۱۹۶۰ اسکار سی‌و سوم با فرش قرمز برگزار شد، ولی امسال برگزارکنندگان اسکار تصمیم گرفته‌اند فرش را از رنگ قرمز به رنگ بژ تغییر دهند. «جیمی کیمل» مجری مراسم هم با اشاره به این اتفاق گفته بود: «فکر می‌کنم تصمیم برگزاری مراسم با فرشی به رنگ شامپاین به جای فرش قرمز نشان می‌دهد که خونی ریخته نخواهد شد.» او به سیلی «ویل اسمیت» به «کریس راک» در مراسم سال گذشته ارجاع داد.
سی و یک نما – مراسم نود و پنجمین دوره جوایز سینمایی اسکار در حالی برگزار شد و برندگان خود را شناخت که استیون اسپلبرگ، مارتین مک‌دونا و کیت بلانشت هیچ سهمی از جوایز آن نداشتند. فیلم «همه چیز همه جا به یکباره» با ۷ جایزه از جمله بهترین فیلم، کارگردانی و سه جایزه بازیگری و فیلم آلمانی «در جبهه غرب خبری نیست» با کسب ۴ جایزه از جمله بهترین فیلم بین‌المللی سال پیشتاز جوایز اسکار امسال بودند.
هما گویا - در سال‌های اخیر تنها باری که برای عدم حضور نماینده ایران در بین نامزدهای بخش خارجی زبان فیلم‌های راه‌یافته به اسکار تاسف خوردم زمانی بود که فیلم "سرخپوست" نیما جاویدی به این مهمترین رویداد سینمایی حتی معرفی هم نشد و مطمئن هستم که فیلم سرخپوست می‌توانست دفاعی باشد که سینمای ایران فقط در "اصغر فرهادی" خلاصه نمی‌شود.
سی و یک نما – بیل کرامر، مدیر عامل آکادمی علوم و هنرهای سینمایی تایید کرد که همه ۲۳ بخش اسکار امسال در جریان پخش تلویزیونی اسکار ۲۰۲۳ به نمایش در خواهند آمد.
سی و یک نما – جیمی کیمل برای سومین بار مجری مراسم اسکار شد. نود و پنجمین دوره مراسم اسکار با اجرایی میزبانی خواهد شد که با این کار غریبه نیست.
سی و یک نما - اریک رابرتز در مصاحبه جدیدی که درباره حرفه اش انجام داده، گفته است که مارگو رابی برای بازی در فیلم جدید دیمین شزل مستحق دریافت جایزه اسکار است.
سی و یک نما – کمیسیون فیلم عربستان، «ترانه کلاغ» محمد آل سلمان را به عنوان رقیب خود برای حضور در شاخه بهترین فیلم بین المللی (غیرانگلیسی زبان) جوایز اسکار ۲۰۲۳ انتخاب کرد.
سی و یک نما - کمیته معرفي نماينده سينمای ايران به مراسم اسکار از بین پنج نامزد نهایی، فيلم «جنگ جهانی سوم» ساخته هومن سیدی را به عنوان نماينده سينمای ايران برای معرفی به اسکار ۲۰۲۳ انتخاب کرد.
سی و یک نما - کریس راک گفته که دعوت آکادمی برای میزبانی مراسم اسکار ۲۰۲۳ را رد کرده است. آکادمی از او خواسته تا برای بار سوم به عنوان مجری به مراسم بازگردد، اما او مجری گری اسکار را به منزله بازگشت به صحنه جنایت می‌داند.
