سی و یک نما - زمانی که فیلم "تایتانیک" جیمز کامرون بیشترین جوایز اسکار را به دست آورد، تقریبا همه‌ی منتقدین و مخاطبین سینما با این انتخاب‌ها موافق بودند و آنچنان استقبال می‌کردند که گویی تیم فوتبال مورد علاقه‌شان گل زده است و یا در یک آزمون برنده شده‌اند. تا جایی که هنوز هم بی‌اعتنایی به بازی لئوناردو دیکاپریو را سرزنش می‌کنند که یکی از دلایل نادیده گرفتن بازی "جک" در تایتانیک هم این بود که مگر تا چه سقفی می‌شود اسکارها را به یک فیلم هر چند کم نظیر اختصاص داد. حالا و پس از نزدیک به سه دهه همچنان فیلمی چون تایتانیک در ذهن‌ها ماندگار شده و می‌توان از تک تک جوایزش نام برد و دفاع کرد. البته تایتانیک مثال زده شد که به دلیل سوژه پر احساس و ملودرام عاشقانه اش، هم مخاطب عام و هم مخاطب خاص طرفدار آن هستند و چه نگاه تخصصی باشد و چه غیر تخصصی، منظور را بهتر منتقل می کند.
حال به نظر شما فیلم "همه چیز، همه جا، به یکباره" در ذهن سینما ماندگار است؟ فیلمی که حتی بازی بازیگر نقش اول آن که اسکار را تصاحب کرد وابسته و استوار به تکنیک‌های فنی و افکت‌های ناب دیجیتال فیلم است که به او در خلق نقش کمک می کند (البته که بازی "میشل یئو" قابل تقدیر است) و لازم نیست تا مثل "کیت بلانشت" رو به روی قابی که به او خیره شده تمام انرژی و توانش را برای ارتباط با شخصیت و مخاطب به کار ببرد. در فیلم "همه چیز، همه جا به یکباره" همه چیز در همه جا بیشتر شبیه یک بازی پرسرعت کامپیوتری است که گاه بیننده را از داستان خلاقانه و قابل اعتنای خود دور می‌کند و صحنه‌های پی در پی تحلیل را از او می‌دزدد. یک ورژن خاص از دنیای مدرن سینما که لابد باید بپذیریم و در آینده با آن کنار بیاییم.
جالب است وقتی که از "جیمی لی کرتیس" پرسیده می‌شود که با خواندن فیلمنامه چه احساسی داشته، در پاسخ می‌گوید که اصلا چیزی از فیلمنامه نفهمیده و فقط نقشش را بازی کرده و در مقابل این سوال غافلگیر کننده ادامه می‌دهد که بازیگر باید با نقشش ارتباط برقرار کند و وظیفه‌اش همین است و نه فیلم و فیلمنامه!!!!!!!
سی و یک نما - نامزدهای نهایی نود و پنجمین دوره‌ی اسکار در سال ۲۰۲۳ در حالی معرفی شدند که فیلم "همه چیز، همه جا، به یکباره" و به دنبال آن "بنشی‌های اینشیرین" و فیلم آلمانی "در جبهه غرب خبری نیست" بیشترین نامزدی را داشتند و بعد از آنها درام موزیکال_بیوگرافی "الویس" نیز مورد توجه قرار گرفته است و "فیبلمن" استیون اسپیلبرگ گر چه از اقبال زیادی برخوردار نشد اما در اکثر شاخه‌های مهم حضور دارد.
هما گویا - در سال‌های اخیر تنها باری که برای عدم حضور نماینده ایران در بین نامزدهای بخش خارجی زبان فیلم‌های راه‌یافته به اسکار تاسف خوردم زمانی بود که فیلم "سرخپوست" نیما جاویدی به این مهمترین رویداد سینمایی حتی معرفی هم نشد و مطمئن هستم که فیلم سرخپوست می‌توانست دفاعی باشد که سینمای ایران فقط در "اصغر فرهادی" خلاصه نمی‌شود.
سی و یک نما - آکادمی اسکار در حالی لیست کوتاه نامزدهای نود و پنجمین دوره خود را منتشر کرد که در بخش بین‌المللی (فیلم های به زبان خارجی)، نماینده ایران جایی در آن ندارد و گرچه "جنگ جهانی سوم" هومن سیدی فیلم خیره‌کننده‌ای نیست اما با توجه به نقدهای سینماگران و منتقدین جهان، فیلمی شایسته‌تر از "عنکبوت مقدس" در فهرست کوتاه بوده است. ضمن اینکه فیلم‌های دیگری از کشورهای مختلف هم با انتخاب سیاسی "عنکبوت مقدس" از فرصت خود فاصله گرفتند. اما نکته جالب توجه حضور کشورهای پاکستان، کامبوج و مراکش در این لیست است.
سی و یک نما - وقتی دادستان در اواخر فیلم نسبتا طولانی "آرژانتین، ۱۹۸۵" دفاعیه بلندش را در دادگاه می‌خواند، هیچ بخش از نوشته‌ی او تاثیرگذارتر از جمله‌ی کوتاه پایانیش با فعلی مستتر نیست:
" دوباره؛ هرگز".
سی و یک نما – بیل کرامر، مدیر عامل آکادمی علوم و هنرهای سینمایی تایید کرد که همه ۲۳ بخش اسکار امسال در جریان پخش تلویزیونی اسکار ۲۰۲۳ به نمایش در خواهند آمد.
سی و یک نما - مایکل جی. فاکس ۶۱ ساله و بازیگر فیلم‌های «بازگشت به آینده» اسکار افتخاری دریافت کرد. چند ماه قبل از مراسم رسمی اسکار در لس آنجلس، مایکل جی. فاکس ستاره سینما که سال‌ها با بیماری پارکینسون دست و پنجه نرم می‌کند، برای کمک به جمع‌آوری ۱.۵ میلیارد دلار برای تحقیق در زمینه بیماری پارکسینون جایزه اسکار افتخاری را دریافت کرد.
سی و یک نما - اریک رابرتز در مصاحبه جدیدی که درباره حرفه اش انجام داده، گفته است که مارگو رابی برای بازی در فیلم جدید دیمین شزل مستحق دریافت جایزه اسکار است.
سی و یک نما – کمیسیون فیلم عربستان، «ترانه کلاغ» محمد آل سلمان را به عنوان رقیب خود برای حضور در شاخه بهترین فیلم بین المللی (غیرانگلیسی زبان) جوایز اسکار ۲۰۲۳ انتخاب کرد.
سی و یک نما - قرار بود فیلم معرفی شده به اسکار ۲۰۲۳ به عنوان نماینده ایران، بطور محدود و در دو سانس در پردیس مگامال اکران شود تا مجوز ارائه به این رویداد مهم سینمایی را داشته باشد اما همین هم با محدودیت هایی رو به رو شده که مدیریت مگامال به خبرگزاری مهر در مورد آن توضیح می دهد. اما به نظر میرسد موضوع ملتهب فیلم "جنگ جهانی سوم" هومن سیدی در این روزهای ناآرام ایران بی ارتباط با تصمیم محدودتر کردن اکران آن نباشد.
آیا در مورد همین ۴۲ نفر بلیت فروشی به روال گیشه صورت می گیرد و یا یک اکران خصوصی است؟
