سی و یک نما - خسرو بامداد، محقق، مدرس، نویسنده و کارگردان پیشکسوت تئاتر صبح امروز چهارشنبه ۱۸ آبان درگذشت.
سی و یک نما – عباس معروفی رمان نویس ایرانی و خالق رمان هایی چون «سمفونی مردگان» و «سال بلوا» به دلیل ابتلا به سرطان در ۶۵ سالگی درگذشت.
سی و یک نما - نانسی کرامپتون-بروفی رمان‌نویس آمریکایی آثار عاشقانه که برای اثری به نام «چگونه شوهر خود را به قتل برسانید» شهرت دارد، به اتهام قتل همسر خود بازداشت شده است.
سی و یک نما - چیستا یثربی نویسنده، فیلمنامه نویس و نمایشنانه نویس تئاتر و سینما در واکنشی تند به بیانیه سینماگران زن ایران در اعتراض به خشونت و آزار جنسی و اعمال زور به زنان در سینما متنی را در صفحه شخصی خود به اشتراک گذاشته که در ادامه می خوانید. گفتنی است که بعضی از اهالی رسانه و سینما نیز نسبت به برخی از این اسامی امضا کننده در صفحه های شخصی خود واکنش نشان دادند.
سی و یک نما – رضا براهنی از نوادر زمان ما بود که به آنچه می گفت و می نوشت اعتقاد داشت. براهنی شاعر و ادیب و رمان نویسی بود که نقد ادبی را در ایران بنیان گذاشت و تعین و تشخص خاصی بخشید.
سی و یک نما - در 240 پیش از میلاد، بسیاری از رومیها با هنر و تئاتر یونان آشنایی یافتند و درام (ترجمه یا تقلید های تئاتر) یونان به روم معرفی شد. ازاینرو سال 240 پیش از میلاد را عموما سال پیدایش تئاتر رومن ، یا تئاتر رومی وار ، می شناسند.
سی و یک نما - ایرج پزشکزاد، نویسنده سرشناس ایرانی و خالق رمان «دایی‌جان ناپلئون» در ۹۴ سالگی در لس‌آنجلس آمریکا از دنیا رفت.
سی و یک نما - پیش تولید فیلم زندگینامه‌ای ساموئل بکت با عنوان «اولین رقص» به کارگردانی جیمز مارش و با بازی گابریل بیرن آغاز می‌شود.
سی و یک نما – هفت سال از درگذشت مرتضی احمدی می گذرد، ولی بعد این سالها باز وقتی اسم مرتضی احمدی به یاد می آید فرهنگ قدیم تهران، هنر و صدای ماندگارش در ذهن ها تداعی می شود. مردی که او را با القابی چون پدربزرگ تهران و صدای تهران قدیم می خواندند و در چهار عرصه سینما، تلویزیون، رادیو و تئاتر بازیگری صاحب سبک بود، در هنر دوبلاژ گوینده‌ای با یک صدای خاص و منحصربه‌فرد و نیز یادآور عصر طلایی دوبله بود. در نگارش کتاب‌هایش نیز نویسنده‌ای خوش‌قلم و توانا به شمار می رفت.
سی و یک نما – ملوین ون پیبلز، کارگردان پیشگام سینمای سیاهپوستان و پدر ماریو ون پیبلز بازیگر و کارگردان، در سن در ۸۹ سالگی از دینا رفت.
فیلم «Sweet Sweetback» یک فیلم پیشگامانه در کارنامه ملوین ون پیبلز بود. ون پیبلز تهیه کنندگی مالی این فیلم را به صورت مستقل انجام داد و راه را برای یک اکوسیستم کامل از سینمای مستقل هموار کرد. از آنجا که او نمی توانست یک کمپین بازاریابی سنتی ایجاد کند، از آلبوم موسیقی متن فیلم برای اطلاعرسانی و تبلیغات فیلم کمک گرفت. از همه مهمتر اینکه او ثابت کرد که فیلمهای فیلمسازان سیاهپوست در مورد زندگی سیاهپوستان در آمریکا می تواند تلاشی سودآور باشد و انفجار «سینمای تجاری سیاهان» در دهه 1970 را پیش بینی کند.
ماریو ون پیبلز با انتشار بیانیه ای در مجموعه کرایتریون گفت: "پدر می دانست که تصاویر سیاه اهمیت دارد. اگر یک عکس بیانگر هزار کلمه باشد، ببینید ارزش یک فیلم چقدر است؟ ما می خواهیم موفقیت خودمان را به چشم ببینیم، بنابراین باید خودمان را آزاد ببینیم. رهایی واقعی به معنای تقلید از ذهنیت استعمارگر نیست. این به معنای قدردانی از قدرت، زیبایی و ارتباط متقابل همه مردم بود."
فیلم سینمایی « Sweet Sweetback» این هفته در جشنواره فیلم نیویورک به مناسبت پنجاهمین سالگردش نمایش داده می شود. مجموعه کرایتریون از ملوین با این تعبیر یاد کرده است: "وی در کار بی نظیری که با نوآوری بی وقفه، کنجکاوی بی حد و مرز و همدلی معنوی متمایز و همراه بود، با فیلم ها، رمان ها، نمایشنامه ها و موسیقی اش، آثاری ماندگار در چشم انداز فرهنگی بین المللی به جا گذاشت."
از جمله کسانی که به ملوین ون پیبلز ادای احترام کردند، بری جنکینز کارگردان مشهور بود که نوشت: "او از هر ثانیه فریم لعنتی حداکثر استفاده را کرد و من آخرین باری که او را دیدم مربوط به سالها پیش بود، در آن شب چهره اش کاملاً درخشان و پرتلالو بود. او مردی کاملاً زنده بود."
وارینگتون هادلین، بنیانگذار بنیاد فیلمسازان سیاه گفت: "او به عنوان پدرخوانده سینمای سیاه، الهام بخش و تاثیرگذارترین فرد برای ادامه کار هنری و نژادی در جامعه ای بود که ما در آن متولد شده ایم. او به احتمال زیاد این شور و شوق را در زندگی بعدی اش نیز ادامه می دهد."
