نمایش موارد بر اساس برچسب: علی معلم

سی و یک نما - زمانی که یک جشنِ سینمایی به‌صورت مستقل برگزار می‌شود و از نظر تجاری هم مهم است و گیشه‌ی مردمی دارد و بلیت‌فروشی می‌شود و از طرفی یک تهیه‌کننده‌ی باهوش و موفق چون "علی اوجی" آن را همراهی می ‌کند دور از ذهن نیست که درنظر بگیرید، مخاطبِ حاضر در سالن ترجیح می‌دهند پارسا پیروزفرِ جذاب را روی استیج ببینند تا محسن قصابیان را. البته که بازی "پارسا پیروزفر" قابل تحسین و تقدیر بود اما "محسن قصابیان" در سریالِ داریوش بی‌نظیر است و با کارآکترِ بازیگرِ خوبی چون ژیلا شاهی در داریوش چندان حرفی برای گفتن در رقابتِ" نسرین مقانلو" نداشت.

بیست و سومین مراسم سینمایی تلویزیونی جشن حافظ (دنیای تصویر) شب گذشته شنبه سوم آذرماه در سالن وزارت کشور برگزار شد و برگزیدگان  خود را معرفی کرد.

منتشرشده در سینمای ایران

سی و یک نما - بیست و سومین دوره‌ی جشن حافظ، یادگار زنده‌یاد "علی معلم" در حالی برگزار می‌شود که باز هم به نظر می‌رسد به‌رغم گزینه‌های شایسته‌ای  که هستند اما بعضی‌ها از قلم افتاده‌اند و یا گزینه‌ی بهتری هم وجود داشته.

شاید به این دلیل که هیات داورانی که هیچگاه به اسم معرفی نمی‌شوند ترجیح دادند که برای مصلحت کلا تلویزیونی که همه‌ی ما به آن انتقاد داریم را پوشش ندهند و "سرزمین مادری" هم درنهایت قابلِ اغماض نبود و همچنین در شاخه بازیگرها اگر منصفانه بنگریم بازی "بهاره افشاری" در حیثیت گمشده از "الناز حبیبی" در همین سریال چند گام جلوتر است و در شاخه‌ی بازیگری بازی درخشان "مریلا زارعی" در "افعی تهران" نادیده گرفته شده و تقدیر جداگانه و ویژه از بازیگر خردسال "ماهور نعمتی" در نقش بابک در همین سریال.

منتشرشده در سینمای ایران

سسی و یک نما - در سالهای اخیر سوالی که مدام در مورد "جشن حافظ" (دنیای تصویر) مطرح می‌شود اینکه چه کسانی نامزدهای این جشنواره‌ی خصوصی را انتخاب می‌کنند و در این میان داوران انتخاب برگزیدگان چه کسانی هستند؟

آیا در جشن حافظ اسامی با هم رقابت می‌کنند یا آثار. البته که معمولا با مصلحت اندیشیِ این مراسم، جوایز به‌گونه ای تقسیم می‌شوند که بیشتر نامزدها دست خالی از سالن بیرون نمی‌روند تا برای دوره‌های بعدی تمایل به حضور داشته باشند که بدون حصور سلبریتی‌ها امکان فروش بلیت با قیمت قابل توجه، نیست. نگاه دیگر این جشن به اسامی است که در جشنواره های دولتی و رسمی درست یا نادرست به حقشان نرسیدند و یا امکان رقابت نداشته‌اند و حالا می‌توان مخاطب و طرفداران آنها را راضی کرد.

بیست دومین جشن تلویزیونی و سینمایی دنیای تصویر در حقیقت مختص به پلتفرم‌ها و طیف خاصی از فیلم‌های سینمایی بود که برای خالی نبودن عریضه؛ دسته دختران و محسن قصابیان هم در لابه لای اسامی دیده میشد و اینکه "فسیل" و "موقعیت مهدی" هم در یک کته‌گوری قرار بگیرند هم قابل قبول است!! چرا که یک بخش از سینما یعنی سرگرمی و به نظر می‌رسد فیلم " فسیل" مردم را سرگرم کرده است و لابد همین کافی است.

منتشرشده در سینمای ایران

سی و یک نما – نخستین جشن موسیقی و تئاتر علی معلم با عنوان " تندیس حافظ" عصر دیروز در مرکز همایش ایرانیان برگزار شد. 

دبیری این جشن را امید معلم پسر ارشد زنده یاد علی معلم و تهیه کنندگی آن را آذر معماریان همسر علی معلم به عهده داشتند.

این مراسم که با ملاحظات و سختگیری هایی در زمینه عکس و تصویر مواجه شد، پس از نزدیک به ۲۴ ساعت همچنان در قرنطینه تصویری به گونه ای رسانه ای شده که انگار نه اینکه نیمی از مدعوین را خانم ها تشکیل می دادند.

یقینا این سختگیری مضاعف به خاطره ای از جشن حافظ در زمان حیات علی معلم بر می گردد که پوشش خانم ها با واکنش های زیادی مواجه شده بود.

در ادامه اسامی برگزیدگان و تصاویری از جشن تندیس حافظ را بخوانید و مشاهده کنید.

منتشرشده در سینمای ایران

سی و یک نما - نامزدهای رشته‌های‌ مختلف بخش تئاتر و موسیقی اولین دوره آیین تئاتر و موسیقی علی معلم معرفی شدند.

منتشرشده در سینمای ایران

سی و یک نما - پس از اعلام نامزدهای بخش تلویزیونی جشن حافظ، آرش عباسی نویسنده سریال "پایتخت ۶" شب گذشته (۲۳ مرداد) در صفحه شخصی اینستاگرام خود، نسبت به جایگزین شدن نام "محسن تنابنده" به‌جای نام او و نامزد نشدن وی در بخش بهترین فیلمنامه تلویزیونی، واکنش تندی نشان داد که البته شاید انتخاب نام "محسن تنابنده" به‌عنوان نویسنده، از سوی خود عوامل سریال پایتخت ابلاغ شده باشد، وگرنه تهیه کننده پایتخت ۶ می‌توانست قبل از آرش عباسی به این اتفاق واکنش نشان دهد.

منتشرشده در تلویزیون

هما گویا / سی و یک نما – ساعت از ده  شب گذشته و من به سختی کمد لباس هایم را وارسی می کنم تا لباسی که مناسب این جشن است بیابم، حتی اگر مقصدم نه سالن همایش ها بلکه حراست برج میلاد باشد . دهنم تلخ است و چشمانم تار. صدای قلبم توی گوشم پیچیده واین قلب لعنتی ام آنقدر محکم به قفسه ی سینه ام می کوبد  که انگار می خواهد از حلقم بیرون بزند. مگر نه اینکه ما در این سال ها، بی حرمتی کم دیده ایم و به روی خودمان نیاوردیم!! اما چرا انقدر آشفته ام؟؟ شاید دلم می خواست اگر قرار است لگد هم بخورم، از اسبی با اصالت باشد.

منتشرشده در سینمای ایران

ریحانه محمودی(سی و یک نما ) -صحبت از سعید کنگرانی است.سعید کنگرانی؛ بازیگرتوانا و خوش چهره آخرین سال های قبل از انقلاب  که او را آلن دلون آینده ایران می دانستند، چه از نظر زیبایی چهره و چه حضور در فیلم های خوب و ماندگار سینما.کسی که کارش را با بهترین کارگردان ها شروع کرده بود و حالا هم مخاطب خاص و هم مخاطب عام سینما پذیرای نقش آفرینی های او بودند اما تقدیر برای او چنین نشد و به قول خودش بازیگری او را بدبخت کرد .حال خوشحالیم که برای از او گفتن بهانه‌های خوبی پیدا کرده ایم.


 

نمایش دوباره‌ی فیلم کم نظیر" دایره مینا" با بازی او و به کارگردانی" داریوش مهرجویی"، فیلمی که در زمان خود به مسئله‌ی خون فروشی و خون‌های آلوده پرداخته بود؛ در جشنواره‌ی سلامت و حضورش پس از چهارده سال در یک سریال شبکه نمایش خانگی به نام رقص روی شیشه به کارگردانی مهدی گلستانه. در این مطلب به مرور زندگی هنری سعید کنگرانی، یکی از ستاره‌های خاص پیش از انقلاب می‌پردازیم. ستاره‌ای که حضور در فیلمی به کارگردانی پرویز صیاد، در مسیر هنری‌ زندگی اش را تغییر داد

 

 

فصل اول

سعید کنگرانی در نوجوانی حضوری کوتاه در رضا موتوری ساخته‌ی مسعود کیمیایی در سال ۱۳۴۹ داشت و با فیلم دایره مینا به صورت رسمی وارد سینما شد. پسر بسیار جوانی که در کنار زنده یاد "فروزان" ظاهر شده بود و شاید توجه چندانی هم به او نشد، اما پس از آن در کنار علی نصیریان و بازی در فیلم "سرایدار" توجه موج نوع سینمای ایران را بیشتر جلب کرد.تا اینکه برای نقش مهم و اصلی سریال دایی جان ناپلئون اثر ناصر تقوایی برگزیده شد؛ و در داستانی جذاب از ایرج پزشک زاد و تحت نظارت کارگردانی به بزرگی ناصر تقوایی درخشید. سریالی که هنوز هم می‌توان آن را به عنوان یکی از ماندگارترین سریال‌های تاریخ تلویزیون از آن نام برد. شانسی که سعید کنگرانی در آن زمان داشت، هم‌بازی شدن باپارتنر‌های فوق‌العاده‌ای چون، پرویز فنی زاده، پرویز صیاد،  غلامحسین نقشینه، محمد علی کشاورز و... بود که به مکتب خوبی برای آموختن حقیقی هنر بازیگری، در او تبدیل شد.

 

 

فصل دوم

سال ۵۵ سال خوبِ سعید کنگرانی بود؛ هم به واسطه‌ی نقش آفرینی‌اش در فیلم سرایدار که به نوعی نقطه عطفی در بازیگری او بود و هم برای بازی در سریال دایی جان ناپلئون. درخشش سعید کنگرانی در دایی جان پالئون به خصوص با توجه به چهره‌ی زیبایی که داشت برای او بستری را فراهم آورد تا بتواند در آینده از چهره‌های اول سینمای ایران باشد، اما انتخاب بعدی او انتخابی نبود که بتواند در زمان آغاز اعتراض‌ها و حرکت‌های انقلاب اسلامی برای او کارساز باشد. فیلم در امتداد شب با تمام انتقادهایی که می‌توان بر آن دانست فیلم خوش ساختی بود که موفقیت در گیشه را نیز از آن خود کرد. فیلمی که با وجود فروش خوبش، از خط قرمزهای بسیاری در سینما عبور کرده بود که شاید به مذاق مردمی که در آن زمان به واسطه آغاز حرکت‌های انقلابی روحیات متفاوتی پیدا کرده بودند، خوش نیامد. بازی در مقابل فائقه آتشین کار ساده‌ای نبود و علی‌رغم درخشش سعید کنگرانی و فروش قابل توجه فیلم، بخت و اقبال او پس از آن خوب نفروخت.

فصل سوم

در همان زمان‌ شوی پرطرفداری در آمریکا پخش می‌شد که دنی و مری آزموند آن را اجرا می‌کردند. در ایران نیز به تقلید از آن برنامه‌ای ساخته شد با اجرای سعید کنگرانی و شهره صولتی که با اقبال چندانی مواجه نشد و در برخورد با وقوع انقلاب اسلامی تقریباً تمام شانس‌های سعید کنگرانی برای اوج گرفتن از بین رفت.

 


 

فصل چهارم

آخرین حضور پیش از انقلاب او در فیلمی به نام پرواز از قفس بود که در آن، همراه فرزانه داوری جلوی دوربین رفت و به رغم فروش خوبش در گیشه، با وقوع انقلاب اسلامی فیلم از روی پرده پایین کشیده شد. فیلم، داستان عاشقانه‌ی معمول و مرسومی را به تصویر می‌کشید و بد نیست که در این مطلب به فرزانه داوری هم اشاره‌ای داشته باشیم که اگر می‌ماند یا می‌شد که بماند، قطعاً از ستاره‌های اول زن سینما‌ی ایران می‌شد. فرزانه داوری را ایرج قادری به سینما معرفی کرد که نقش کوتاهی در موسرخه و نقش اول فیلم برادرکشی را ایفا کرد و بعد از بازی در پرواز از قفس و انقلاب اسلامی از ایران خارج شد و شاید جالب باشد که بدانید او در همان جوانی صاحب دختری شد که بعدها با امین حیایی ازداوج کرد و دارا حیایی که امروز بازی خوب او در فیلم شعله ور را شاهد هستیم؛ در واقع نوه‌ی فرزانه داوری است.

فصل پنجم

فصل خون در سال ۵۹ و گرداب در سال ۶۱ آخرین حضورهای او در سینما پیش از غیبت طولانی‌اش بود. بازیگری که زمانی روی جلد تمام مجلات دلبری می‌کرد ولی در حرفه‌اش گزیده‌کار بود و سخت‌گیر. بازیگری که دیگر نمی‌دیدمش.

فصل ششم

شاید بتوان از اشتباهات کاری سعید کنگرانی بعد از ترک ایران، به حضور در برنامه‌هایی که در شأن اون نبود اشاره کرد؛ بازی در آیتم‌های کوتاه کمدی‌ای که اساساً با فضای او قرابتی نداشت.

فصل هفتم

سعید کنگرانی بعد از بازگشت به ایران، اجازه‌ی حضور در سینما را پیدا کرد. او بازیگر بی حاشیه‌ای بود و از تصمیم‌های خوب و شایانی که مدیریت سازمان سینمایی در آن سال‌ها داشت می‌توان به همین تصمیم اشاره کرد. آن هم در زمانی که بسیاری از بازیگرانی که قبل از انقلاب فیلم‌های "آنچنانی‌" تری بازی کرده بودند، پس از انقلاب نیز فعالیت داشتند.

فصل هشتم

یقیناً نام زنده یاد علی معلم به قدری بزرگ بود که سعید کنگرانی آسوده خاطر خود را به او بسپارد تا در فیلم ازدواج به سبک ایرانی بازی کند. فیلم کمدی خوش ساخت و پرفروشی که بخش قابل توجهی از فروشش را مدیون حضور او بود اما نتوانست به عنوان تضمین پرقدرتی برای ادامه‌ی فعالیتش در سینمای پس از انقلاب محسوب شود. شاید به همین دلیل، ۱۴ سال از فعالیت‌های هنری فاصله گرفت تا امروز خبر حضور او را در یک سریال شبکه نمایش خانگی به نام رقص روی شیشه به کارگردانی مهدی گلستانه بشنویم.

 

 

امیدواریم کاراکتری که او در این سریال بازی می‌کند به مدل بازیگری و امضای خاصش نزدیک باشد و این بازگشت، تبدیل به همان بازگشت توانمند و درخشان به عرصه‌ی سینما و سریال، برای این ستاره‌ی خوب سینمای ایران شود

پی نوشت : با تشکر از خانم هما گویا که مرا در جمع آوری بخشی از اطلاعات در این یادداشت یاری کردند

 

منتشرشده در سینمای ایران


سی و یک نما – شانزدهمین جشن حافظ به یاد بانی آن زنده یاد "علی معلم" و با اجرای مهران مدیری برگزار شد.

برگزیدگان این جشن"عاشقانه" !!!:
*تندیس علی معلم که امسال و پس از درگذشت او به جوایز جشن دنیای تصویر اضافه شد، با توضیح «یک عمر فعالیت نوشتاری» به اصغر_فرهادی اهدا شد. ساره بیات به نمایندگی از فرهادی روی صحنه امد و تندیس او را گرفت.
*جایزه یک عمر فعالیت نوشتاری که هر دوره به یک منتقد اهدا می شد، امسال به شهرام جعفری نژاد اهدا شد.
*محمدعلی کشاورز امکان آمدن به بالای سن را نداشت؛ جمشید مشایخی و مهران مدیری به پایین سن رفتند و جایزه را به محمدعلی کشاورز اهدا کردند.
بخش جوایز با صدای زنده یاد علی معلم :
*جایزه بهترین فیلم مستند برای «دیپلماسی شکست ناپذیر آقای نادری» ساخته بهتاش صناعی‌ها و مریم مقدم
*تندیس حافظ بهترین فیلمنامه سریال تلويزيونی برای سروش صحت و ایمان صفایی، سریال "لیسانسه ها"
*جایزه ویژه هیات داوران برای محمدرضا گلزار، "سلام بمبئی" و سریال "عاشقانه"
*جایزه بهترین بازیگر زن کمدی تلویزیونی برای «سیما تیرانداز»، سریال پادری
*تندیس حافظ بهترین بازیگر مرد کمدی تلویزیونی برای «هوتن شکیبا»، سریال «لیسانسه ها»
*تندیس حافظ بهترین بازیگر زن درام تلویزیونی برای ساره بیات، سریال "عاشقانه"


*جایزه بهترین بازیگر مرد درام تلویزیونی برای هومن سیدی، سریال "عاشقانه"
*سومین جایزه درام تلویزیونی برای "عاشقانه" *تندیس حافظ بهترین کارگردان سریال برای منوچهر هادی
*جایزه بهترین مجموعه تلویزیونی هفدهمین جشن حافظ برای رضا جودی، «لیسانسه ها»
*جایزه بهترین چهره تلویزیونی هفدهمین جشن حافظ برای «احسان علیخانی»، «ماه عسل»


*جایزه دومین چهره برگزیده تلویزیون برای مهران مدیری، مجموعه "دورهمی"
*جایزه عباس کیارستمی برای رضا درمیشیان
*جایزه بهترین موسیقی متن هفدهمین جشن حافظ برای « کیهان کلهر»، «لانتوری»
*تندیس دوم بهترین بازیگر مرد برای شهاب حسینی، «فروشنده»
*تندیس سوم بهترین بازیگر مرد برای نوید محمدزاده، «لانتوری»
*جایزه بهترین کارگردان سینما هفدهمین جشن حافظ برای محمدحسین مهدویان، «ماجرای نیمروز»
*جایزه بهترین فیلم هفدهمین جشن حافظ برای اصغر فرهادی،«فروشنده»

منتشرشده در سینمای ایران

سی و یک نما- در هفدهمین جشن حافظ از یک عمر فعالیت هنری محمدعلی کشاورز تجلیل به عمل می‌آید.

منتشرشده در سینمای ایران
صفحه1 از3