سی و یک نما - میخواستیم به بهانهی "روز خبرنگار" ده فیلم مهم ایرانی با محوریت خبرنگار را در سی و یک نما معرفی کنیم اما به ده تا نمیرسید...شاید به پنج تا هم نمیرسید.
خبرنگاری در ایران معنی و مفهوم دیگری دارد این روزها، که در فیلمنامهها جایی ندارد.
سی و یک نما – گاهی داستانی که در پشت یک داستان وجود دارد میتواند به اندازه خود داستان جذاب باشد. فیلمهایی که به روایتهای واقعی یا ساختگی روزنامهنگارانی میپردازند که به دنبال داستانهایی هستند که باور دارند باید گفته شوند، سالهاست ما را سرگرم کرده است. بررسی عدم تعادل در قدرت، اتاقهای خبری که روابط پرتنشی دارند و نویسندگان بدبینی که یاد میگیرند از ایدهآلیزه کردن موضوع خود به دنیای جدیدی برسند. در طول این مسیر، فیلمهای خبرنگارانه با خلق تنش دراماتیک و شخصیتهای پیچیده توانستهاند تماشاگر را جذب کنند.
بزرگترین داستانهای دراماتیک خبری تاریخ مانند «اسپاتلایت» و «تمام مردان رئیسجمهور» تا کلاسیکهای قرن بیستم مانند «همشهری کین» و «پست» جزو این دسته فیلمها هستند. در انتخاب این فهرست سعی کردیم هم به یادماندنیترین و هم کمتر شناختهشدهترین فیلمها با محوریت خبرنگار را معرفی کنیم.
سی و یک نما - جعفر گودرزی رییس انجمن منتقدان و نویسندگان سینمای ایران به مناسبت روز خبرنگار یادداشتی منتشر کرده که در ادامه میخوانیم:
سی و یک نما - روز خبرنگار است اما حتی خودِ خبرنگارها هم انگیزهای برای تبریک به یکدیگر ندارند. روز خبرنگار است و رییس سازمان سینمایی به اهالی رسانه تبریک میگوید و از آنها میخواهد تا واقعیتها را برای تاریخ ثبت کنند و بذر امید بکارند، اما دستهای ناامید، چطور میتواند بذر امید بکارد؟ سازمان سینمایی برای خبرنگاران حوزه سینما چه میکند، لااقل همین امروز؟ با کدام پشتوانه از واقعیتها بگویند وقتی صداقت و قلم پاک متاعی است که خریدار ندارد. خبرها شده اند رپورتاژ، شدهاند اگهی تبلیعاتی. همه چیز پر از اغراق، یا میکوبیم و یا میکوبند. شرط خبرنگاری انصاف است. کو انصاف؟ خبرنگار باید دلش برای روزمرگی نلرزد تا قلمش هم نلرزد.
چه موافق، چه مخالف، چه معترض و چه فرصت طلب، چه رسانه خودی و چه رسانه غیر خودی، در عمل تا چه اندازه صادقیم؟ روزهای سختی است برای خبرنگارِ شریف بودن. میشود قلم به دست گرفت و حرفهای قشنگ زد اما نمیشود با این حرفهای قشنگ به آینده یک رسانه، یک خبرنگار و یک اهل قلم امید داد.
سی و یک نما - تا به حال به این فکر کردهاید که چرا شخصیت "خبرنگار" در خیلی از فیلمهای خارجی، یک کاراکتر محوری و بیشتر اوقات قهرمان یک فیلم یا سریال و سوژه مناسبی برای یک قصهی پر تعلیق است اما در ایران "خبرنگار" یک شخصیت فراموششده در سناریوهاست؟
سی و یک نما – ممکن است به نظر برسد که فیلم مدیومی است که کارش ستایش از رسانه است. مستندسازان کارشان کم و بیش شبیه روزنامه نگاران است، پس کاملا منطقی است که بسیاری از فیلم ها به کسانی که اخبار و سرگرمی برای مردم می سازند، اختصاص داشته باشد. اما با کمی دقت در فیلم ها و ارتباط آنها با رسانه ها متوجه می شویم که اتفاقا فیلم های تلفیقی در این زمینه چقدر جذاب هستند.
بهترین فیلمهای رسانه نه تنها از نظر فرم و موضوع، بلکه از نظر کسانی که در روزنامه ها و تلویزیون کار می کنند، تفاوت های زیادی دارند. ما در اینجا سعی کرده ایم بهترین فیلم های درباره رسانه را معرفی کنیم.
ریحانه محمودی/ سی و یک نما_ خبرنگاران، سالهاست که به عنوان یکی از سوژههای جذاب، هدفِ سینماگرانِ بسیاری در سراسر جهان هستند و فیلمهای شاخصی با محوریت خبرنگاران ساخته شده که سهم سینمای ایران از این آثار به صفر نزدیک است. دوست داشتیم دست کم یک قهرمان خبرنگار در یکی از فیلمهای سینمایی ایرانی یا فیلمی بارز و به یاد ماندنی با محوریت یک خبرنگار در سینمای ایران برای معرفی و تحلیل در این روز داشتیم که نبودش ما را برآن داشت تا اشارهای به یکی از بهترین و ماندگارترین اثر سینمایی تمامِ اعصار و به زعم بسیاری برترین فیلم تاریخ سینما، «همشهری کین» داشته باشیم.
سی و یک نما_ بهناز جعفری که چندی پیش با خبرنگاران دچار حاشیههای جنجالیای شده بود در روز خبرنگار از آنان دلجویی و به نوعی عذرخواهی کرد.
بهناز جعفری همزمان با روز خبرنگار در دفتر خبرگزاری مهر حاضر شد و بابت اتفاقات یک نشست که باعث ایجاد برخی دلخوریها شده بود از خبرنگاران دلجویی کرد.
به گزارش خبرنگار مهر، بهناز جعفری بازیگر تئاتر، سینما و تلویزیون امروز ۱۷ مرداد همزمان با روز خبرنگار از خبرگزاری مهر بازدید کرد و این روز را به خبرنگاران این خبرگزاری تبریک گفت.
همچنین در این روز محمدصالح حجت الاسلامی خبرنگار خبرگزاری شبستان نیز در خبرگزاری مهر حضور یافت و بعد از حاشیه هایی که طی نشست سریال «زیر پای مادر» رخ داده بود گفتگویی صمیمانه بین حجت الاسلامی خبرنگار حاضر در آن نشست و بهناز جعفری شکل گرفت.
در این بازدید و نشست که به همت سام بهشتی برگزار شد بهناز جعفری به خاطر اتفاقات پیش آمده در نشست سریال از حجت الاسلامی دلجویی کرد و گپ و گفت هایی پیرامون مشکلات و مسایل صنفی خبرنگاران، معضلات موجود برای این قشر و... شکل گرفت.
بهناز جعفری در این گفتگو به ماجرای رخ داده و حواشی که برایش پیش آمده بود اشاره و بیان کرد: روزی که نشست سریال «زیر پای مادر» برگزار شده بود من آنقدر درگیر بودم که اصلا قرار نبود در این نشست حضور پیدا کنم اما مدیر تولید از من خواست و درنهایت در شرایط بسیاری بدی خود را به نشست رساندم. در آن روز من حتی با تست گریم به نشست آمدم و در ترافیک هم گیر کرده بودم از طرفی هم همان شب پرواز داشتم و همه اینها باعث شد تا موقعیتی شکل بگیرد که من از شرایط خوبی برخوردار نباشم.
دورانی که بعد از آن اتفاق برای من گذشت مثل یک برزخ بود و من به اندازه کافی ضرب و شتم های روحی دیده اموی با عذرخواهی از محمدصالح حجت الاسلامی به دلیل دیالوگ هایی که در نشست بینشان شکل گرفت، اظهار کرد: من در این مدت بارها خود را جای ایشان گذاشتم اما اکنون می خواهم مثل یک برادر آن حرفها را نادیده بگیرند. دورانی که بعد از آن اتفاق برای من گذشت مثل یک برزخ بود و من به اندازه کافی ضرب و شتم های روحی دیده ام. افراد بسیار زیادی به صفحه اجتماعی من آمدند و ناسزا گفتند؛ افرادی که اصلا وجود خارجی نداشتند و زمانیکه وارد صفحه شان می شدم، می دیدم واقعیتی ندارند.
بازیگر سریال «زیر پای مادر» اضافه کرد: از طرف دیگر بار روانی خود اتفاق هم مدت ها بر دوشم بود ولی امروز بالاخره این بار از روی دوش من برداشته شد.
حجت الاسلامی نیز بعد از گفتگوها و گپ هایی که شکل گرفت در پاسخ به جعفری گفت: من از شما ناراحت نیستم و اتفاقا از مدیران مسئول رسانه ها دلگیرم که در این اتفاق اصلا هیچ ورودی به ماجرا نکردند و حتی از بعضی از هنرمندانی که این میان از موقعیت سوءاستفاده کردند نیز گله دارم. برخی مدیران مسئول رسانه ها حقوق های کمی می دهند و یا خبرنگاران حرفه ای استخدام نمی کنند و حتی بعضا از خبرنگاران می خواهند سوالات زرد بپرسند که همین ها محل سوءتفاهم بر سر مفهوم خبرنگار می شود.
جعفری در ادامه این گپ و گفت ها بیان کرد: من در این مدت خیلی سعی کردم حرفی بزنم و یا نکته ای را در صفحه مجازی خود بیان کنم اما حجم حاشیه ها به گونه ای بود که باعث شد احساسات من متوقف شود و نتوانم واکنشی داشته باشم. حال من در آن زمان اصلا خوب نبود و اگرچه که خیلی دوست داشتم دلجویی کنم اما نمی توانستم. اینها را می گویم تا فکر نکنید خودم از آن اتفاق خوشحال بودم. عده ای هم در این مدت از من دلجویی کردند و حتی خانم رخشان بنی اعتماد پیگیر شدند که بتوانم احساساتم را بیان کنم و من از همه این افراد که مرا در این مدت حمایت کردند ممنون هستم.
این بازیگر در واکنش به سخنان حجت الاسلامی درباره معضلاتی که باعث می شود تعامل خوبی بین هنرمندان و خبرنگاران صورت نگیرد و یا نبود درک رسانه ای درست در میان بعضی از اصحاب رسانه و حتی هنرمندان و دغدغه های صنفی خبرنگاران گفت: ۳۶۵ روز شما به عنوان خبرنگار از ما سوال کنید و حالا اجازه دهید من امروز از شما سوال کنم. سوال من این است که چه کاری می توانم در راستای کمک به حل دغدغه های شما انجام دهم. شما خبرنگاران همیشه لطف می کنید و تریبون ما می شوید و امروز من می خواهم تریبون شما باشم.
جعفری در بخش دیگری اظهار کرد: من آن روز به عنوان بازیگر خود را آماده کرده بودم که سوالات خبرنگاران را بشنوم و به هر حال یک سال زحمت کشیده بودم و دوست داشتم درباره آن سخن گفته شود. اگر به رزومه خود در این سال ها رجوع کنم خیلی کارها و اجراها داشته ام که ناگفته های بسیاری دارد و اتفاقا یک خبرنگار است که می تواند این ناگفته ها را مطرح کند. اهمیت خبرنگار است که می تواند ناگفته ها را بیان کند.
بازیگر مجموعه های «نفس» و «دندون طلا» همچنین در این نشست برای رفع سوءتفاهم ها خطاب به خبرنگاران عنوان کرد: اولین نماد سمبلیک که با واژه خبرنگار در ذهن من می آید فرد پرسشگر است و اتفاقا دوست دارم خبرنگار جویا و جوینده باشد. من بابت آن اتفاق هم خود را جای عزیزان حاضر در نشست گذاشتم و مدت ها به دلیل حرفی که در یک محفل عمومی بیان کردم دچار عذاب وجدان بودم. بعد از آن اتفاق واکنش ها متفاوت بود که من واکنش های منفی را سعی می کنم نبینم و واکنش های خوب را در گوشه دلم قرار می دهم.
اتفاق خجسته ای که رخ داد این بود که خبرنگارها بعد از آن اتفاق برای من عزیزتر شدندوی ادامه داد: فکر می کنم اتفاق خجسته ای که رخ داد این بود که خبرنگارها بعد از آن اتفاق برای من عزیزتر شدند و من به جرات می گویم که بدون هیچ تملقی کلمه خبرنگار عزیزتر شد. البته امیدوارم خبرنگاران هم شرایط ما را درک کنند. از همه همکاران هم انتظار دارم که تعامل بیشتری با خبرنگاران داشته باشند.
این بازیگر در پایان با بیان درد و دل هایی از نشست سریال «زیر پای مادر» و اتفاقات بعد از آن اظهار خوشحالی کرد که با حضورش درخبرگزاری مهر توانسته از خبرنگاران دلجویی داشته باشد و به این ترتیب باری از دوشش برداشته شده است.
هما گویا (سی و یک نما ) – هفدهم مرداد ماه است و روز خبرنگار.آخرین بار که این روز را دیدم که برای خود جایگاهی به معنای واقعی داشت و جشنی بود و تقدیری، سال هشتاد و چهار بود در تالار وحدت. بعد از آن این روز را در تقویم گم می کنم چرا که نه به مراسمی دعوت می شوم و نه از مراسمی یاد می کنم. روزی که باید قبل از تبریک به عزیزان خبرنگاران همدردی کنم با خانواده ی محترم "صارمی" که برایشان این روز یادآور سال هائی است که این عزیز، خبرنگارشریف و متعهد را از دست دادند و حالا روز شهادتش بهانه ای شده برای بزرگداشت روز خبرنگار