نمایش موارد بر اساس برچسب: کوئنتین تارانتینو

سی و یک نما – خبری غافلگیرانه بود. درست زمانی که کوئنتین تارانتینو در حال آماده شدن برای فیلمبرداری «منتقد فیلم»، دهمین و آخرین فیلمش در پاییز امسال بود، ددلاین فاش کرده که تارانتینو به طور کامل فیلم را کنار گذاشته است و به سادگی نظرش را تغییر داده است.

سی و یک نما - امسال سالی باورنکردنی برای فیلمسازان بالای ۸۰ سال بود. «قاتلان ماه کامل» مارتین اسکورسیزی، «چشم‌هایت را ببند» ویکتور اریس، و «پسر و مرغ ماهیخوار» هایائو میازاکی سه اثر در سال ۲۰۲۳ هستند که توسط کارگردان‌هایی بالاتر از ۸۰ سال ساخته شده‌اند.

سی و یک نما – خبری که امروز با واکنش‌های بسیاری رو به رو شده این است که کوئنتین تارانتینو که ساکن اسرائیل است، برای روحیه دادن به سربازان، از یک پایگاه نظامی اسرائیل بازدید کرده است!

سی و یک نما - کوئنتین تارانتینو نقشی برای ساموئل ال. جکسون و بروس ویلیس در «منتقد فیلم» در نظر گرفته، با حضور آنها، احتمال اینکه نقشی هم به جان تراولتا، کنار گذاشته باشد، دور از ذهن نیست. با اضافه شدن تراولتا جمع بازیگران «داستان عامه‌پسند» در «منتقد فیلم» کامل می‌شود.

سی و یک نما - دنیل ریچتمن گزارش داده که پل والتر هاوزر پیشنهادی برای نقش اصلی فیلم «منتقد فیلم» کوئنتین تارانتینو، پیش از اعتصابات دریافت کرده است.

سی و یک نما - هفته گذشته، کوئنتین تارانتینو در مصاحبه‌ای مفصل با لوموند، شخصیت اصلی فیلم آینده‌اش «منتقد فیلم» را بسیار شبیه به شخصیت تراویس بیکل در فیلم «راننده تاکسی» اسکورسیزی توصیف کرد .

سی و یک نما - روز گذشته تقریبا تمام رسانه‌ها در رابطه با حضور تارانتیتو و استقبال کم‌نظیر از او در جشنواره کن؛ بیست وپنج سال پیش از این را یادآوری کردند. زمانی که تارانتینو در حالی نخل طلای کن را به دست آورد که رقیبی چون کیشلوفسکی را با فیلم "قرمز" از سه‌گانه‌اش داشت و هنوز هم این علامت سوال جلوی انتخاب کن در بیست و پنج سال پیش قرار دارد، چرا که تقریبا وزنه‌ی نگاه‌های مثبت همچنان به فیلم "قرمز" سنگین‌تر از "پالپ فیکشن" است. اما شکی نیست که پالپ فیکشن (داستان عامه‌پسند) یکی از بهترین و ماندگارترین فیلم‌های تاریخ سینماست که امضای فیلمسازی را دارد که اگر نامش هم در تیتراژ فیلمهایش نباشد، اما از روی ردپایش می‌توانیم حدس بزنیم که این فیلم ساخته‌ی اوست.

و حالا پس از 25 سال او آنچنان در جشنواره کن مورد استقبال قرار گرفته که انگار می‌خواهند بابت هو کردنش که شاید ربطی به او نداشته، از او عذرخواهی کنند.

سی و یک نما - کوئنتین تارانتینو یکی از مشهورترین کارگردانان نسل خودش است، اما تأثیر وی به‌عنوان فیلمنامه‌نویسی که مونولوگ‌های شیکش، فرهنگ پاپ را به حد اعلای خود رسانده، نادیده گرفتنی نیست. تارانتینو برای ارائه دیالوگ‌های به یاد ماندنی خود، شخصیت‌های بی‌شماری را با ویژگی‌های منحصر به فرد ساخته که اغلب بازسازی قهرمانان جوانی‌اش در سینما هستند. تارانتینو «کشتن» استنلی کوبریک را در «سگ‌های انباری»، «بانوی خون برفی» توشیا فوجیتا را در «بیل را بکش»، و وسترن تلویزیونی کلاسیک را در «روزی روزگاری در هالیوود»، با توانایی منحصربه‌فردی بازسازی کرده است. در این مطلب بهترین شخصیت‌های روی پرده تارانتینو را از اولین فیلم تا آخرین اثرش، بدون ترتیب خاصی انتخاب کرده‌ایم. با ما همراه باشید.

سی و یک نما - کوئنتین تارانتینو در آستانه ساخت دهمین پروژه سینمایی خود است که به گفته‌اش، آخرین فیلم بلند او خواهد بود. اسم فیلم «منتقد فیلم» و در حال و هوای اواخر دهه ۱۹۷۰ در لس آنجلس با مرکزیت یک زن تاثیرگذار روایت می‌شود.

سی و یک نما – گریستن یک بازیگر خوب تنها به سرازیر شدن اشک خلاصه نمی‌شود و چه بسا گریه‌های ماندگاری که اشکی هم ندارند. گریه‌هایی که با چهره و میمیک صورت یک شخصیت، اوج اندوه او را به مخاطب انتقال می‌دهد. در ادامه ده گریه‌ی ماندگار از بازیگران بزرگ هالیوود را ببینید.