سی و یک نما – قوی‌ترین فیلم‌ها آن‌هایی هستند که به معنای انسان بودن می‌پردازند و به بینندگان این امکان را می‌دهند تا با شخصیت‌هایی که زندگی متفاوتی از زندگی آنها دارند، آشنا شوند. در مقام فیلمساز، یکی از موثرترین روش‌های جذب مخاطب با شخصیت‌های فیلم، استفاده از احساسات جهانشمول برای ایجاد پلی از درک است. احساساتی مانند عشق، ترس، اندوه و خشم به طور عام توسط مخاطبان درک می‌شود، زیرا اکثر مردم خودشان این احساسات را تجربه کرده‌اند. با برجسته کردن تجربه یک شخصیت با احساسات جهانی در یک فیلم، فیلمسازان ارتباط و درک قوی‌تری بین مخاطب و شخصیت‌های فیلم ایجاد می‌کنند.

سی و یک نما- همیشه نحوه برگزاری آکادمی اسکار در هر سال جذاب بوده است. فیلم هایی با ژانرهای مختلف در طول سال ساخته می شوند و از میان آنها نامزدهایی به عنوان بهترین فیلم در اسکار انتخاب می شوند تا از میان آنها کی برگزیده شود و در بین رای دهندگان به این فیلم های نامزد همواره تمایل به انتخاب موضوعات قدیمی و رای دادن ها به صورت محافظه کارانه بوده است.

سی و یک نما- دهه ی آخر قرن بیستم میلادی تنوّع در عرصه های کارگردانی فیلم همراه با برجسته تر شدن نقش فیلم آمریکایی در زندگی معاصر، وضعیت جدیدی به وجود آورد. شبکه های تلویزیونی سریال هایی بر اساس فیلم های موفق می ساختند و به طور کلّی هیجان مولود فیلم های آمریکایی بر فرهنگ عامّه پسند جهان چیره شد. مراسم اعطای جایزه ی آکادمی علوم و هنرهای سینمای آمریکا یا همان «اسکار» به مراسمی جهانی بدل شد و مجلات سینمایی عامّه پسند با بهره برداری از عطش ظاهراً سیری ناپذیری که در زمینه ی شایعات دنیای فیلم سازی به وجود آمده بود، به موفقیّت هایی دست یافتند.