سی و یک نما - انجمن منتقدان و نویسندگان سینمایی ایران در پیامی به مناسبت روز ملی سینما به بیان برخی آسیبهایی که در سالهای اخیر به سینمای ملی وارد شده است، پرداخت.
سی و یک نما - با یک مثال شروع می کنم؛ سریال "پوست شیر" برادران محمودی با استقبال بسیار رو به رو و دنبال میشد. یک سریال خوش ساخت، خوش ریتم با بازیهای خوب. تا به قسمتهای پایانی رسید. حالا اینکه پایان قصه همین بود یا خیر را میشود حدس زد، اما به هر حال این سریال، بیتوجه به کلیدهایی که قصه به ما میداد و شخصیتهای محوری که باید در پایان سریال امضایی داشتند اما رها شدند، به پایان رسید و موجب شد تا به شکل غیرمنتظره ای کل سریال در مدت زمان کوتاهی از حافظه مخاطبش فاصله بگیرد. این اتفاق در مورد خیلی از فیلمها و سریالهای ایرانی دیگر هم افتاده و یقینا میافتد.
اما در یک پایانبندی درست؛ مثلا "شاید وقتی دیگر" بهرام بیضایی حتی عنوان فیلم هم با پایان آن همخوانی دارد. (البته که بهتر بود "دائی جان ناپلئون" ناصر تقوایی را مثال میزدم که چون اقتباس بود به نظرم آمد، مثال بهجایی نیست).
در سالهای اخیر، بعضی از سناریوهای ایرانی با راه فراری به نام "پایان باز" آشنا شدهاند و از آن وام گرفتند بدون آنکه بدانند، یک پایان باز درست و حساب شده، مفهوم خاص خودش را دارد و گاه انتخاب آن سخت تر از یک پایان کامل است.
برای مثال ما در "جدایی نادر از سیمین" نباید بدانیم که "ترمه"، سیمین را انتخاب میکند یا نادر را. این پایان باز، شاهکار است تا ما بارها و بارها قصه را با خود مرور کنیم و در کنار ترمه تصمیم بگیریم با پدرش بماند یا با مادرش. پایان باز؛ ناتمامی قصه نیست، بستری است برای تفکر و گاه تخیل.
از طرفی پایانبندیهای بیچارچوب مثل به هم زدن یک بازی است که کُل آن را مخدوش میکند. چه پایان خوش باشد و چه تلخ.
این معضل بزرگ سناریو در بیشتر فیلم و سریالهای ایرانی موجب شد تا چند پایانبندی خوب که یک سایت خارجی (Filmatic) کنار هم گذاشته و نظر دنبالکنندگان را در مورد بهترین پایانبندی جویا شده را مرور کنیم.
سی و یک نما – فیلمهایی که در سینمای ایران با محوریت زن ساخته شده کم نیستند. آثاری که تلاش میکنند شخصیت و درون یک زن را به تصویر بکشند. در ادامه به مناسبت هشتم مارس روز جهانی زن، دوازده فیلم از سینمایی ایران را انتخاب کردهایم که هر یک دقایقی از زندگی زنان ایرانی را به تصویر کشیده است.
سی و یک نما – به مناسبت روز مادر، ده فیلم مهم از سینمای ایران را با مضمون مادر انتخاب کرده ایم، که در آنها مادران نقش پر رنگی داشته اند. با سی و یک نما همراه باشید.
هما گویا / سی و یک نما - خنده اش را نمی دیدیم. جدی بود با کلامی نافذ و اکسون هایی که روی کلمات می گذاشت تا تاثیر بیشتری داشته باشند. کارگردان ها خیالشان راحت بود از نقشی که به او می سپردند و اگر در شخصیت یک گدا هم ظاهر میشد، باز هم مقتدر بود. او دنیای بازیگری را با یک چشم میدید. چشمی که پشت عینک تیره اش پنهان می شد و نگاه، چه جایگاه مهمی در بازیگری و انتقال حس دارد که او بی نگاه هم با بازی فاخرش تا اعماق وجود مخاطب نفوذ می کرد و در نقش های عمدتا منفی اش همیشه یک قهرمان بود.
سی و یک نما - پادکست «سینما، خاطره» این هفته با بررسی فیلمسینمایی «رگبار» از رادیو سوینا پخش میشود.
سی و یک نما - بهرام بیضایی در پنجم دیماه هزار و سیصد و هفده در تهران چشم به جهان گشود. شناسنامه اش شد عشق به سینما و ادبیات و تئاتر. و کارش ساختن فیلم. فیلم هایی که از دل یک ملت برآمدند و بر دل نشستند. کاستی ها و قوت های آن ملت را دید و ثبت کرد، و او حالا خود یک تنه هم آرش است، هم بهرام، هم سیاوش و هم سهراب، هم تهمتن است و هم تهمینه و هم گردآفرید و هر آنکه هست و هر آنچه هست، جام جم در دست دارد و نگران میراث نیاکان خویش. و بزرگترین هنرمند زمانه ما.
سی و یک نما - گروه سوینا نسخه ویژه نابینایان فیلم سینمایی «باشو غریبه کوچک» را با صدای پریناز ایزدیار منتشر میکند.
فرشاد گورابی / سی و یک نما – خبر کوتاه بود و بسیار کم ارزش اما مهندسی شده در صبح یک روز تعطیل و پیش از روز تعطیلی دیگر. بعید به نظر می رسد یک بازیگر شناخته نشده بتواند بدون هماهنگی و با برنامه ریزی که حتما اهدافی در آن نهفته است چنین اقدامی کند و آن هم بعد از سال ها زندگی مشترک به ظاهر پنهانی،... و این سناریو یقینا کارگردانی دارد به نام "مهدی هاشمی" که تا دیروز جایگاه متفاوتی برایمان به عنوان یک بازیگر برجسته قبل از دهه نود داشت. او جایگاهش را برای ما خدشه دار کرد اما نه به دلیل این ازدواج که به دلیل نوع برخورد با چنین اطلاع رسانی به ظاهر افشاگرانه ای که یقینا بازنده این بازی فقط همسر دوم "مهنوش صادقی"است و بس، گرچه موجب شد تا آنهایی که وی را نمی شناختند، حالا نگاه ویژه ای به او داشته باشند و هستند آنهایی که ویژگی و ویژگی مثبت برایشان توفیری ندارد.
سی و یک نما- پروژه «دی روز» به کارگردانی علی سرابی با متن هایی از بزرگان دهه 80 نمایشنامه خوانی و اجرا شد و امروز 22 خرداد با نمایشنامه « یک دقیقه سکوت» محمد یعقوبی به کار خود در سالن اصلی تئاتر شهر خاتمه خواهد داد.