سی و یک نما - پس از اکران ناموفق فیلم «گزارش فرانسوی» وس اندرسون به دلیل بیماری کرونا و تاخیر یکساله، سرانجام فیلم سال پیش در سینماها به نمایش درآمد. در فیلم شاهد تعدادی داستان اپیزودیک هستیم که توسط کارکنان یک مجله آمریکایی واقع در شهر خیالی فرانسوی بازگو می شود. خوب یا بد، این بهترین فیلمی است که وس اندرسون تا به حال ساخته است. تلفیقی از همه مضامین، تصاویر و طنز عجیب غریبی که او در طول زندگی حرفه ایش در بقیه فیلم هایش به تصویر کشیده است.
سی و یک نما - «شوالیه تاریکی» یکی از بهترین فیلم‌های کمیک است. فیلم‌هایی سرگرمی کننده ای مانند «مرد عنکبوتی 2»، «سوپرمن 2» و «محافظان کهکشان» نیز می توانند در مقام نایب قهرمان قرار بگیرند. «شوالیه تاریکی» یک عظمت اپرایی دارد که با ترسی خزنده آمیخته شده و با پیچیدگی های توطئه آمیزی در تصویر واقعی از جهان ادغام شده است. فیلم فقط «تاریک» نیست، بلکه به شدت تاریک است. اما «بتمن» بیشتر از اینکه فیلم مستقلی باشد به مانند دنباله‌ای برای «شوالیه تاریکی» عمل می کند. فیلمی دیدنی با قهرمانی ظریف و شخصیت شروری قابل قبول.
سی و یک نما - سیدنی پواتیه، اولین سیاهپوست برنده اسکار که به از بین رفتن موانع نژادی کمک کرد، در ۹۴ سالگی درگذشت.
عادل متکلمی آذر / سی و یک نما – در درام ژاپنی «ماشین مرا بران» (Drive My Car) به کارگردانی ریوسوکی هاماگوچی، شخصیتی که دوست داشتنی و قابل اعتماد نیست، مستقیماً به دوربین نگاه می‌کند. او در صندلی عقب ماشینی کم نور نشسته و چشمان پر از احساسش می درخشد، و با کسی صحبت می کند که تماشاگر به او بسیار اهمیت می دهد. اما دوربین این مرد را در مرکز نگه داشته و تماشاگر را مجبور می کند به او خیره شده و صدای او را بشنود. هنگامی که شخصیت ها پرده چهارم حواس را می شکنند، اثر می تواند کمیک، انحرافی یا توطئه آمیز به نظر برسد. با این حال، این سکانس ما را به یک شوک همدلانه دعوت می کند، و اینچنین است که تماشاگر، حسی که پرده نازک حایل بین ما و دیگران را بر می اندازد و انسانیت شخصیت ها را بر ملا می کند را احساس می‌کند.
سی و یک نما – قوی‌ترین فیلم‌ها آن‌هایی هستند که به معنای انسان بودن می‌پردازند و به بینندگان این امکان را می‌دهند تا با شخصیت‌هایی که زندگی متفاوتی از زندگی آنها دارند، آشنا شوند. در مقام فیلمساز، یکی از موثرترین روش‌های جذب مخاطب با شخصیت‌های فیلم، استفاده از احساسات جهانشمول برای ایجاد پلی از درک است. احساساتی مانند عشق، ترس، اندوه و خشم به طور عام توسط مخاطبان درک می‌شود، زیرا اکثر مردم خودشان این احساسات را تجربه کرده‌اند. با برجسته کردن تجربه یک شخصیت با احساسات جهانی در یک فیلم، فیلمسازان ارتباط و درک قوی‌تری بین مخاطب و شخصیت‌های فیلم ایجاد می‌کنند.
سی و یک نما - فیلم درام «تکه‌های یک زن» (Pieces of a Woman) به کارگردانی کورنل موندروتسو اولین تجربه فیلمساز در دنیای انگلیسی زبانان است. اسکورسیزی فیلم را غافلگیرانه و تجربه‌ای عمیق دانسته است.
سی و یک نما – جان گریگوری دون در مقاله ای در سال 1991 نوشته بود، "ستاره های مرد اجازه دارند بر خلاف زن ها، بر روی صحنه پیر شوند. اما زنان چنین حقی ندارند، زنان خودشان پیر می شوند." کلا او درست می گفت: بازیگری همیشه حرفه ای دشوار بوده است، به ویژه برای زنان بالای 35 سال.
عادل متکلمی آذر / سی و یک نما - فیلم سینمایی «فقط حیوانات» (Only the Animals) تریلری هوشمندانه از کارگردان فرانسوی دومینیک مول است که داستان بهم پیوسته شش فرد متفاوت از جنوب فرانسه تا ساحل عاج را روایت می‌کند.
سی و یک نما - فیلم سینمایی «سرخ، سفید و آبی» (Red, White and Blue) آخرین ساخته استیو مک‌کویین است که در ۲۰۱۳ برای فیلم «دوازده سال بردگی» برنده اسکار بهترین فیلم شده است.
سی و یک نما - فیلم کمدی/ علمی و تخیلی و رومانتیک «خودجوش» (Spontaneous) اولین تجربه کارگردانی برایان دافیلد است که توانسته با هوشمندی خاص و البته در یک فیلم خاص، رمانتیک بازی نوجوانانه را با بحران‌های زندگی پیوند دهد.
